Het komt nog niet zo heel vaak voor dat een man ervoor kiest om zijn baan op te geven en thuisblijfvader te worden. Babybytes-lezeres Noor* was ontzettend blij dat haar man die rol op zich wilde nemen en zij carrière kon maken. Inmiddels denkt ze daar heel anders over. ‘Nu de jongste naar school gaat, vind ik dat hij weer een baan moet gaan zoeken.’
“Het was echt heel fijn dat mijn man geen enkele moeite had om ervoor te kiezen thuis te blijven toen onze eerste werd geboren. Hij had een goede baan bij een reclamebureau maar hij had het al een tijdje niet naar zijn zin. Ik stond op het punt om promotie te maken op mijn werk bij een uitgeverij, dus hij vond dat ik daarvoor moest gaan. Ik ging van vier naar vijf dagen werken en hij bleef thuis voor onze zoon. Financieel scheelde dat zeker, maar het was ook prima te doen, zeker met mijn dag meer werken en een promotie in het verschiet.”
Thuisblijfvader
“Mijn man nam zijn rol als thuisblijfvader zeer serieus. Hij stortte zich volledig op deze nieuwe wereld en ik bewonderde hem hoe hij het allemaal aanpakte. Hij dacht écht overal aan, was vaak ook in de nacht in de weer, nam alle bezoekjes aan consultatiebureaus en artsen op zich, deed boodschappen en kookte elke avond voor ons.”
Hoofdredacteur
“Dat gaf mij natuurlijk alle kans om grote stappen te zetten in mijn carrière. En dat gebeurde ook. Ik maakte twee keer promotie. Ik ging van eindredacteur naar adjunct-hoofdredacteur, toen ons tweede kind werd geboren. Nadat ik weer aan de slag ging, runde hij ons gezin en zorgde dat ik alle ruimte kreeg om me op mijn werk te richten. Dat resulteerde al snel als een functie als hoofdredacteur bij een andere tijdschriften uitgeverij.”
Avonden en weekenden voor mijn kinderen
“Natuurlijk was ik niet alleen maar bezig met mijn werk. De avonden en weekenden waren echt voor mijn kinderen. Ik zorgde ervoor dat ik altijd op tijd was voor het avondeten. Ik deed ze vlak voor het slapen in bad en bracht ze dan naar bed. En in de weekenden was ik een en al aandacht voor mijn gezin. Heerlijk!”
Geen initiatief om baan te zoeken
“Nu is de jongste inmiddels vier jaar en gaat naar de basisschool. Mijn man heeft dus veel meer tijd over. Hij zou makkelijk in zijn branche freelance aan de slag kunnen gaan, bijvoorbeeld tijdens schooltijden, maar ik heb niet het idee dat er enig initiatief is om weer aan het werk te gaan.
Laatst kwam ik onverwacht vroeg thuis omdat ik me wat grieperig voelde en trof ik hem op de bank onder een dekentje terwijl hij televisie zat te kijken. Hij schrok duidelijk en zei dat hij zich ook niet zo lekker voelde, maar ik geloofde er geen snars van. Ook heb ik steeds minder leuke gesprekonderwerpen met hem. Hij heeft het voornamelijk over de kinderen, terwijl ik het ook fijn vindt om over andere dingen te praten, zeker als we met zijn tweetjes bijvoorbeeld uit eten gaan. Ik merk dat ik me daaraan stoor, maar als ik er iets van zeg dan reageert hij steeds geïrriteerder.”
Lanterfanten
“Ik snap er echt helemaal niets van. Er zit zoveel potentie in hem en nu hij weer de tijd heeft dan is het toch zonde om er niets mee te doen? Ik krijg nu een beetje de indruk dat hij het wel lekker vindt om een beetje te lanterfanten. Qua financiën is er niet echt druk om aan het werk te gaan, maar het is toch fijn voor jezelf om weer met andere mensen om te gaan en je met andere dingen bezig te houden dan het gezin? Of ben ik nu gek? Ik merk dat het ons uit elkaar drijft, en weet niet zo goed hoe ik dit kan veranderen.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
En als hij overdag weer aan het werk is moet hij zeker alsnog elke avond het potje gekookt hebben, de speelafspraakjes begeleiden, zwemles regelen, keukenrollen sparen, de was opgevouwen in de kast leggen en de zieke kinderen opvangen? Want dat is natuurlijk veel makkelijker, nu hij zn eigen tijd kan indelen... als je feministisch wil zijn, blijf dat dan ook. Na alle nachten gedaan te hebben, heeft hij het verdiend om dat slaaptekort te compenseren met smiddags op de bank hangen.
Ik zou echt heel erg gekwetst zijn als mijn man zoiets zou vinden. Gelukkig heeft hij ook weleens door een halve dag met de kinderen door HOEVEEEEL werk ons huishouden is en dan doet hij voor mijn gevoel alleen de basics : kinderen eten geven, opruimen naar het eten, kinderen bezighouden. Dus de rest van het huishouden en de was wordt niets aan gedaan. Dit zal in het weekend ook zo zijn. Of doe jij dan alles? Heel eerlijk is mij een zeer conservatieve gedachtengang toegedaan en vind ik het een beetje ....niet zo stoer..als een man dit doet en stiekem denk ik dat bij jou dat gevoel ook speelt. Jij wilt ook een man die iets 'bereikt'. Voor vrouwen is dat toch anders vind ik. Mensen moet eens ophouden met "ja maar in deze tijd, Anno 2024..."hou toch op...wie houden jullie voor de gek. In de inheemse stammen zijn het toch ook de vrouwen die zorgen. Dat zit biologisch gezien in ons, hoef je religie er niet eens bij te halen. Dus jij wilt denk ik ook gewoon een mannen man. Ik moet hier niet aan denken als ik eerlijk bent.....huisman.. Maar goed..dat is misschien mijn gezin. Mijn man wil een "tradwife' zoals dat tegenwoordig heet en ik ben een "tradwife" (traditional wife, voor degene die dat gemist hadden) en ik wil een traditional husband. Eentje die brood op de plank brengt , maar ook helpt als ik het vraag.
Een tradwife is geen ‘traditionele’ huisvrouw. Een tradwife is een vrouw die zich aan haar man onderwerpt. Het dienen van de man, het zorgen voor de kinderen (vaak thuisonderwijs) en het zorgen voor het huishouden zijn de belangrijkste taken. De man komt ‘s avonds thuis, doet zijn pantoffels aan en kan aan tafel. Hij wordt niet gevraagd om te helpen en hoeft geen zorgtaken uit te voeren (kinderen eten geven, opruimen etc.).
Deze vrouw komt absoluut niet over als een vrouw die graag een traditionele rolverdeling zou willen thuis. Ze wil dat haar man gaat werken, maar heeft zelf een carriere opgebouwd waar ze van geniet. Ze vindt het zelfs heerlijk om fulltime te werken naast de kinderen.
Hij doet toch alles in het huis terwijl jij je dromen nastreeft? Mag hij dan niet op rustig moment ff met dekentje op de bank dan?? Ik pak ook mn moment ala het kan hoor!
Jij komt uit je werk terwijl je zo aan kan schuiven aan tafel en een uur later gooi je de kids in bad en bed.
Wees blij. Hij doet wat jij zou moeten doen als moeder zijnde in mijn ogen.
Tsja, als je eenmaal al zolang thuis bent voor de kinderen kan ik me zo indenken dat hij ook zo iets heeft van goh even tijd voor mijzelf.
Dat jij heel graag werkt wilt niet zeggen dat hij die drang nu ook al heeft het kan voor je man ook heel erg moeilijk zijn dat hij nu geen kinderen fulltime om zich heen heeft althans kan ik mij zo indenken.
Geef het wat tijd denk ik dan. Wat voor jou kleinenstapjes zijn kunnen voor je man hele grote zijn.
Wel eens aan je man gevraagd wat hij wil? Dat jij graag werkt, betekent niet dat hij dat ook moet willen. Dat hij potentie heeft, betekent niet dat hij daar ook iets mee moet doen. En waarom stoort het je zo dat hij ook luiert op een dag?
Dat hij nu overdag de kinderen niet in huis heeft, betekent niet perse dat zijn dagen niet meer gevuld zijn. De ochtendspits, het huishouden, regeltaken, de kinderen na schooltijd opvangen, boodschappen, eten koken, etc. Het is er allemaal nog. Hij kan gewoon (terecht) veel waarde hechten aan de rol die hij nu heeft. Of na een lange tijd thuis kan de stap naar werk een flinke drempel zijn geworden, of misschien wil hij niet terug naar wat hij hiervoor deed maar weet niet wat dan wel. Kortom, er kan van alles zijn waarom hij niet werkt, sta daar voor open en vraag het hem gewoon eens. En ga bij jezelf eens na waarom de huidige verdeling/verhouding je zo stoort, en wat je dan graag anders zou zien. En dan niet: jij moet een baan. Want dat is hem iets opleggen. En als hij een hobby oppakt of een opleiding of vrijwilligerswerk gaat doen, wordt zijn wereld ook breder. Er zijn meer oplossingen voor problemen. Zeg dus vooral wát je mist, en zoek dan samen naar oplossingen. Kortom: tijd voor een echt gesprek met je man.
Oeh gevaarlijk, als een man het andersom zou zeggen dan is het huis te klein. Je man zorgt voor alles hè heb je dat besef?
Waarom dit niet lekker privé houden en eens echt praten met je partner, hij lijkt het fijn te vinden, waarom wil je dat opbreken, zeker als er geen nood aan is.
Reageer op dit artikel
reacties (11) Stuur een bedankje