Er wordt gezegd dat er ongeveer twee procent per generatie een buitenechtelijk kind wordt geboren... Daar kan deze BabyBytes-lezeres over meepraten, want zij twijfelt of haar ongeboren kind wel van haar partner is...
'We kennen elkaar echt al heel lang. Sinds de middelbare school zijn we al een setje en hij is ook echt de liefde van mijn leven. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moet. En toch ben ik in de fout gegaan. Ik schaam me dood, maar het is heel cliché.'
Weg voor werk
'Mijn lief is vaak voor zijn werk op pad en soms dagen of weken weg. Dat ben ik gewend, want we zijn immers al bij elkaar voordat hij met deze baan begon. Zijn droombaan, dus ik wil hem absoluut niet in de weg zitten. Zoals hij me stimuleert om mijn dromen na te jagen, doe ik dat bij hem.
Hij was nog maar net een weekje weg voor een trip van drie weken en ik weet niet wat ik had. Ik had een slechte dag. Gedoe op mijn werk. Iets wat ik me behoorlijk aantrok aangezien het me nogal onzeker maakte. Tot overmaat van ramp startte mijn auto niet toen ik naar huis wilde gaan, begon het behoorlijk te plenzen en duurde het uren voordat de ANWB kwam om me op weg te helpen. Thuis aangekomen voelde ik me behoorlijk zielig. Ik belde mijn lief om mijn verhaal te kunnen doen, maar hij was onderweg naar een belangrijke meeting en zou me later op de avond terugbellen. Dat gebeurde maar niet, dus 's avonds was ik behoorlijk chagrijnig.'
De stad in
'Er werd aangebeld en het was mijn beste vriendin; of ik nog even mee de stad in ging. Ik was wel toe aan afleiding, dus gingen we erop uit. In onze favoriete kroeg kwam ik in gesprek met een ontzettend aardige man. Hij was voor zaken in de stad en hij vertelde dat hij aan het andere eind van het land woonde.
Ik was er helemaal niet op uit, maar hij gaf me aandacht, aandacht waar ik zo naar hunkerde. Het was zo fijn om even mijn hart te luchten en ik voelde me op de een of andere manier zo vertrouwd bij hem. En dan klinkt dit ook heel cliché: ik had te veel wijn op en mijn grenzen verdwenen als sneeuw voor de zon. Mijn vriendin was inmiddels al gevlogen en ik ben met hem meegegaan. Zó ontzettend stom. Achteraf schaamde ik me dood en wilde dit het liefst zo snel mogelijk vergeten. Ik weet ook alleen dat hij Tom heet en dat hij dus aan de andere kant van het land woont.'
Zwangerschapstest
'Het schuldgevoel knaagde behoorlijk, maar geen haar op mijn hoofd dat ik dit bij mijn lief ging opbiechten. Ik wilde het vergeten en verder gaan met mijn leven. Het raakte eerlijk gezegd ook een beetje op de achtergrond, tot ik me bedacht dat het wel erg lang geleden was dat ik ongesteld was. Ik deed dus een zwangerschapstest en bleek tot mijn verbazing zwanger te zijn! Ik vertelde het blije nieuws aan mijn lief die helemaal in de zevende hemel was.'
Te snel verteld
'Achteraf denk ik dat het wel erg stom was om het meteen aan mijn lief te vertellen. Want langzamerhand kwam ik tot het besef dat het heel misschien niet van mijn vriend zou kunnen zijn! Ik heb met hem gevreeën vlak voordat hij vertrok en nog geen week later (Oh, wat klinkt dit afschuwelijk snel...) met Tom... . Nu zit ik behoorlijk in de rats. Wat moet ik doen? Mijn misstap opbiechten aan mijn lief of laat ik het zo? Ik weet echt niet wat ik moet doen... Kan ik nu misschien al stiekem testen of mijn lief de echte vader is? Ik heb géén idee. Ik ben inmiddels al vijf maanden zwanger, maar in plaats van dat ik geniet van mijn zwangerschap ga ik gebukt onder een enorm schuldgevoel. Hoe heb ik het zover kunnen laten komen en wat moet ik nu?'
Zelf iets opbiechten?
Wil je zelf iets opbiechten? Laat je verhaal achter via dit formulier. Zet erbij dat het voor de rubriek 'Mama biecht op' is.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Je kunt jezelf dus niet vertrouwen... Dat lijkt me niet erg handig binnen een vaste relatie... Het kan je dus ieder moment weer "overkomen"... Misschien toch eens met een psycholoog gaan praten om wat meer grip op jezelf te krijgen... Dit lijkt me geen basis voor een relatie: ik ben trouw zolang je naast me staat...
Het is een zware maar … toch opbiechten. Je gaat het niet vergeten en de last wordt alleen maar zwaarder echt.. heb het niet met een situatie als deze gehad maar wel met iets anders wat ik maar meesleepte … en meesleepte en het wordt alleen maar groter en erger geloof me..
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje