Rust er nu een taboe op om te kiezen voor een leven als thuisblijfmoeder? Dat vraagt deze BabyBytes-lezeres zich af nu ze uit haar directe omgeving alleen maar onbegrip krijgt, omdat ze erover denkt om haar baan op te zeggen als ze bevallen is en voorlopig thuisblijfmoeder wil zijn.
“Ik ben de enige in de familie die een universitair opleiding heeft gedaan. Mijn ouders waren apetrots op me. En dat was ik natuurlijk ook op mezelf. Ik kreeg een goede functie in het bankwezen en maakte als snel carrière. Nu heb ik zo'n twintig man/vrouw onder me en je kunt je voorstellen dat dat een veeleisende functie is.”
“Misschien is het omdat de hormonen opspelen – ik ben nu 22 – weken zwanger en ik ben dat gezeur van iedereen een beetje zat. Personeel meldt zich om een poep en een scheet ziek, of er is gedoe vanwege een ziek kind of een ouder en ik moet maar van alles en nog wat verzinnen om de boel draaiende houden. Ik heb er weinig zin meer in.”
Thuisblijfmoeder
“Daarom speelt steeds vaker de gedachte in mijn hoofd om mijn baan op te zeggen en na mijn zwangerschap voorlopig thuisblijfmoeder te zijn. Financieel kunnen we het aan, want mijn man heeft ook een goede baan. Maar toen ik er met hem over begon, keek hij me aan alsof ik van een andere planeet kwam. Dat een van de redenen waarom hij op me was gevallen was omdat ik zo ambitieus ben... Ook mijn vriendinnen snappen het niet. ‘Je gaat toch zo'n goede baan niet zomaar opgeven?’ of ‘Hier heb je voor gestudeerd en hard voor gewerkt! Dat ga je toch niet zomaar weggooien?’ Aan mijn ouders durfde ik het niet eens meer te vertellen dat ik erover na zit te denken om thuisblijfmoeder te worden.”
Zijn het de hormonen?
“Ik had niet verwacht dat hier zo negatief op zou worden gereageerd. Ik bedoel, er zijn zat andere vrouwen die hiervoor kiezen toch? Of ben ik nu echt gekke Henkie en is het iets hormonaal dat ik zulke ‘rare’ gedachten heb?
Het is niet zo dat ik mijn hele leven thuisblijfmoeder wil blijven, maar het lijkt me zo heerlijk om aandacht aan mijn kind te kunnen geven, in plaats van aan personeel dat weer een probleem heeft. En als hij dan weer naar school gaat dan ben ik er misschien weer aan toe om me op een baan te storten.”
Omgeving
“Het is gewoon jammer dat er in mijn omgeving weinig vrouwen zijn die deze keuze bewust maken en daarom snap ik het wel dat ze zo reageren. Voor mezelf is dat wel jammer, want het zou zo fijn zijn als iemand er begrip voor heeft.”
Hoe reageerde jouw omgeving toen je ervoor koos om thuisblijfmoeder te zijn?
Wil je ook iets opbiechten?
Zit jou ook iets dwars en wil je graag je hart luchten over je kind, gezin, het moederschap, je relatie of iets anders? Stuur jouw verhaal geheel anoniem naar de BabyBytes-redactie via dit formulier.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik riep toen ik 4 was al “ ik word moeder” niemand keek eigenlijk gek op dat er kind op kind volgde en ik thuis bleef ook al heb ik HBO.Ik heb nu 6 kindjes. Ik kom zelf uit een “D66 gezin”om zo maar te zeggen.. en heb zelf een “SGP leven”. Dus .. je kan je zo maar voorstellen dat ik het zeer verwerpelijk vind dat vrouwen in het keurslijf gedwongen worden van “ carrière én moederschap” wat mij betreft is het 1 van beide. Dan hebben ze het over feminisme .. gaat ook maar one way die gedachte ..anti conservatief. Je verwaarloost het ene of het ander. Je voelt je je ganse werkende leven in een tweestrijd . Ik zie het om mij heen al de “ topvrouwen “ die mijn man omringen.. huwelijk gaat eraan, kinderen worden hele dagen bij opvang achtergelaten…
Anyway.. als werken je gelukkig maakt en een deel van je identiteit is, dan moet je vooral werken. Maar niet ten kosten van je gezin. Snap je moedergevoel totaal 💯. Gewoon schijt hebben aan de rest of vertrek naar Staphorst 🤣🤣 ben je niet de enige haha! Het is jouw kindje die is maar 1 keer klein. Voor elk bedrijf ben je makkelijk te vervangen en herinneren ze je over 40 jaar niet meer.. niemand.. en je kinderen hebben maar 1 mama
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje