Vrouwen hebben vaak de neiging om te bagatelliseren. Zodra een onderwerp enigszins beladen wordt, merk je dat moeders zich gaan verontschuldigen. Ze voelen namelijk (bewust of onbewust), dat de andere partij, zich ongemakkelijk voelt als een onderwerp wat zwaar op de hand ligt. Dus als ze dan eindelijk de moed hebben opgevat, om eindelijk aan te kaarten wat er zich werkelijk in hun leven afspeelt, worden er al snel dingen achteraan gevoegd als: ”Ach ja joh, het valt allemaal wel mee. Of: “Het hoort bij het moederschap he?” Waarmee ze de andere partij gerust stellen, dat het eigenlijk allemaal wel meevalt. Maar waarom bagatelliseren wij vrouwen zoveel?
We doen dit, mijns inziens, omdat we het vervelend vinden, om andere mensen een onaangenaam gevoel te geven. Bagatelliseren doe je dus eigenlijk alleen voor die ander, want jezelf help je er niet mee. Als je veel aan bagatelliseren doet, ga je compleet voorbij aan je eigen emoties. Want wat maakt het eigenlijk uit dat je gesprekspartner soms even onder de indruk is, omdat wat je vertelt hem of haar raakt? Dat is toch juist mooi? Hiermee verbind je je aan de ander en kan je tegelijkertijd ook je hart luchten. Een win-win situatie, lijkt mij!
Zonder zaniken
Bagatelliseren werkt daarnaast ook ontmoedigend. Niet voor de buitenwereld, maar voor jezelf. Omdat je jezelf eigenlijk steeds weer vertelt, dat je je aanstelt. Dat wat jij denkt of voelt, er niet mag zijn. Dat je gewoon je schouders er even onder moet zetten. Dat al die andere moeders het ook allemaal doen, zonder te zaniken. Dus jij moet dit ook kunnen. Maar is dat echt zo? Zeuren andere mama’s nooit? Natuurlijk wel! Ken jij elke moeder die in Nederland (of ver daarbuiten) woont? Nee! Dus het feit dat je het niet kan zien op hun Instagram, wil niet zeggen, dat ze nooit een moeilijk moment hebben. Integendeel! Ook die moeders willen wel eens van zich af praten of gewoon eens even heel hard gillen, omdat het moederschap hen aanvliegt of soms heel zwaar valt.
Je gedachten en emoties mogen er gewoon zijn
Dus stop met het bagatelliseren van je gedachten en gevoelens. Het is niet nodig! Je gedachten en emoties mogen er gewoon zijn. En als je het dan moeilijk vindt om het te delen, beperk jezelf dan in eerste instantie tot een klein groepje mensen die je vertrouwt. Een paar mensen uit je inner circle. Je partner bijvoorbeeld en een goede vriendin. Of die fijne collega, waarmee je zo’n goede klikt hebt. Twee a drie personen is genoeg. Dan zal je merken, dat zij over het algemeen liefdevol reageren, als je vertelt wat je dwars zit. Dat je helemaal niks hoeft te bagatelliseren, omdat alles gewoon goed is, zoals het is. Dat kweekt vertrouwen in jezelf en in het feit dat je ooit wel weer je gedachten en gevoelens met de buitenwereld durft te delen. Alles op zijn tijd, stapje voor stapje. “Rome wasn’t build in a day”, dus dit kost ook tijd. Gun jezelf die tijd en wees lief voor jezelf.
Wil je hulp bij het afleren van bepaald gedrag of wil je meer vertrouwen in je rol als moeder? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.
Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op.
Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.
Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.
Reageer op dit artikel
reacties (0)