Afgelopen week kwam er - weer - een zaak aan het licht waarin een mannelijke medewerker van een kinderdagverblijf ontucht had gepleegd met twee jonge meisjes. Verschrikkelijk nieuws en één van de grootste angsten van elke ouder.
Mannen in de kinderopvang: het is vaak een verademing tussen de veelal vrouwelijke leidsters. Mannen hebben een bewezen andere kijk op opvoeding en dat komt de diversiteit ten goede. Een mannelijk rolmodel voor de groep is zowel voor jongetjes als meisjes een enorme meerwaarde. Toch groeit het wantrouwen richting mannen in de kinderopvang...
Ik zal er zelf ook geen touwtjes om winden: het was voor mij een geruststellend idee toen ik - tijdens de rondleiding in het kinderdagverblijf voor mijn kinderen - zag dat er geen mannelijke medewerkers in dienst waren. Het was niet netjes van mij om bij voorbaat alle mannen in de kinderopvang over één kam te scheren, maar met Robert M. in mijn achterhoofd, die in 2010 werd veroordeeld voor het misbruiken van kinderen tijdens zijn werk in een kinderdagverblijf, kon ik gevoelsmatig niet anders. Het idee dat een wildvreemde vent de luier van mijn kleintjes zou verschonen, met de beste intenties dan ook, vond ik nogal onprettig.
Kusje op voorhoofd
Afgelopen week kwam er dus weer een zeer heftige gebeurtenis aan het licht en het maakt het werk voor veel mannelijke medewerkers in een kinderdagverblijf er niet makkelijker op. Bij voorbaat hebben ze al met vooroordelen te maken en - of ouders nu willen of niet - hun goede intenties zullen vaak een klein beetje gewantrouwd worden. Want zeg nu zelf: een vrouw die een kind op schoot neemt en het troost met een kusje, als die z'n hoofdje heeft gestoten, wordt als normaal gezien. Maar als een man het doet, is het toch... anders.
Ontslag
Gisteren werd er in de uitzending van EenVandaag aandacht besteed aan mannen in de kinderopvang en het vier ogen-beleid: een afspraak die na 2010 in het leven is geroepen, die zich richt op het feit dat er in de kinderopvang van kinderen tussen de 0 en 4 jaar nóóit iemand alleen met een kind in een ruimte mag zijn. Oud-medewerker Kees Harder - die ruim 16 jaar in de kinderopvang heeft gewerkt - komt ook aan het woord. Hij vertelt waarom hij het gevoel had zijn werk niet meer voort te kunnen zetten.
Ondanks dat hij zijn werk met liefde deed, had hij - door de misbruikschandalen - het gevoel dat hij niet meer thuishoorde in de kinderopvang. "Ik had het gevoel dat ik onder een vergrootglas lag, omdat ik een man ben," vertelt hij. Ook merkte hij dat ouders die eerder hun kinderen met een veilig gevoel bij hem afleverden, nu toch wat wantrouwig leken.
Toegevoegde waarde
Het is voor veel ouders lastig de voordelen van mannen binnen de kinderopvang af te wegen tegen de twee heftige incidenten die zich de afgelopen jaren hebben afgespeeld. Toch denk ik dat we ons allemaal bewust moeten blijven van het feit dat mannen in de kinderopvang van enorme toegevoegde waarde kunnen zijn voor onze zoons en dochters.
Hoe denk jij daarover?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje