Matilde werd al vanaf het begin van haar zwangerschap al begeleid vanwege erfelijke aandoeningen, maar er kwamen nog heel wat meer medische problemen bij kijken dan ze had verwacht. ‘Mijn vriend zei dat ze voor een keizersnede moesten gaan, want hij zag dat ik er totaal doorheen zat.’
“Mijn zwangerschap ging niet heel relaxed. In verband met een erfelijke hoge bloeddruk en complicaties bij zwangerschappen bij mijn moeder was ik meteen ‘medisch’, zoals ze dat noemen. Natuurlijk erg fijn dat ze alles goed in de gaten houden, maar ik miste wel het persoonlijke contact. In het ziekenhuis had ik steeds iemand anders voor me.”
Bloeddruk
“Tijdens de zwangerschap moest ik steeds vaker voor controle naar het ziekenhuis omdat mijn bloeddruk steeds te hoog was. Met medicatie kregen ze hem telkens wel omlaag maar vanaf 32 weken zat ik om de paar dagen aan de ctg met alle controles erbij.
Een paar weken voor Kerstmis werd besloten om de afspraak om mijn dochter te draaien. Iets eerder dan normaal, omdat mijn bloeddruk te veel schommelde en de baby beter geboren kon worden voor 37 weken in verband met de ademhalingsreflex die ze bij een vaginale bevalling al meekrijgen als ze door het geboortekanaal gaan. Bij een keizersnede was dit niet het geval. Na 37 weken was dit geen probleem meer werd gezegd.”
Afspraak in het ziekenhuis
“De draaiing was een week voor kerst met 35 weken zwanger. We besloten een extra afspraak te maken op de dag van kerstavond omdat we nogal ver van huis op visite zouden gaan en we wilden weten hoe het ervoor stond. Helaas moest ik toen blijven. Ik was toen 36 weken. Na aantal testen werd het de dag erna bevestigd: zwangerschapsvergiftiging. De zwangerschap moest dus worden beëindigd.”
Niet genoeg ingedaald
“Op Eerste Kerstdag kreeg ik een ballon. Deze was er de ochtend erna uit. Mijn vriend werd gebeld en hup, naar de verloskamer. Daar bleek onze baby nog niet ingedaald te zijn daar kreeg ik eerst weer medicatie voor. Rond een uur of 14:00 uur wilden ze mijn vruchtwater prikken en de weeënopwekkers starten.
Nadat ik een ruggenprik had kon het beginnen. Inmiddels had ik als twee nachten niet geslapen in verband met de medicatie voor de zwangerschapsvergiftiging. Helaas bleek de ontsluiting erg langzaam te gaan. De volgende dag nog steeds weinig progressie.”
Uitgeput
“Ik was inmiddels aardig uitgeput, want slapen ging niet met al die slangen in mijn lijf. Rond de klok van 16:00 uur mocht ik gaan persen, maar helaas had ik hier te weinig kracht voor. De baby bleek ook een sterrenkijker. Het lukte me echt niet.
De gynaecoloog gaf twee opties of tang/vacuüm pomp of een keizersnede. Mijn vriend koos voor het laatste, omdat hij zag dat ik totaal op was.
Dochter!
Zo'n 45 minuten later was onze dochter er. Net een dag na kerst. Met haar 2450 gram deed ze het super en na paar dagen mochten we naar huis. Daar kreeg ik nog wat complicaties en werd ik weer opgenomen in het ziekenhuis vanwege ontstekingen als gevolg van de keizersnede. Ook had ik nog steeds een hoge bloeddruk.
Het was allemaal behoorlijk heftig. Maar gelukkig hebben we nu een gezond meisje van bijna drie jaar! Om al deze medische redenen blijft ze ook ons enige schatje.
Jouw bevallingsverhaal delen?
Wil je ook graag jouw bevallingsverhaal met ons delen? Heel graag! Via dit formulier kun je jouw verhaal naar ons sturen. En wil je anoniem blijven, dan kun je dat in dit formulier heel eenvoudig aangeven. Wie weet staat jouw bevallingsverhaal binnenkort online!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)