Tijdens de bevalling van Michelle was haar vriend aan het eten. Hij moest wel.
"De dag van mijn bevalling", vertelt Michelle. "Na lang wachten mochten we eindelijk naar het ziekenhuis. De weeën kwamen om de minuut en ik was onwijs misselijk. Hoe hou ik dit vol, dacht ik. Mijn vriend begon te stressen. Hup, de auto in, over de snelweg. Bij elke bocht was het: schat zachter! En hij ging netjes iets zachter rijden. Hoppa, een wee, inclusief een hobbel in de weg. Auw! Daar ging hij weer harder rijden."
Misselijk
"Eindelijk waren we in het ziekenhuis. Er kwam een vrouw de kamer binnen met de vraag of we wilden eten. Ik zei: ‘Nou, nee bedankt. Ik ben misselijk.’ Mijn vriend riep heel enthousiast: ‘Ja lekker! Ik heb echt trek.’ Hij kreeg een goed gevuld bord met vis. Normaal vind ik vis lekker, maar die geur vond ik op dat moment echt niet fijn. Ik riep tegen hem: ‘Eet even lekker ergens anders!’ De ontsluiting kwam maar niet op gang. Mijn energie was op en mijn vriend lag lekker te slapen. Ik kon hem echt vervloeken. Maar goed, ik liet het gaan. De volgende dag lag ik de hele dag met weeën op bed. Ik kreeg weeënopwekkers omdat de ontsluiting op vijf centimeter bleef hangen. Ik wilde de baby zo graag vasthouden.
Hartslag
Om drie uur ’s nachts zei de dokter dat de hartslag van de baby daalde en dat het niet al te lang meer mocht duren, anders zou het een keizersnede worden. Ik was bang mijn baby te verliezen. Even later moest ik naar de wc. Ik wilde opstaan, maar de verpleegkundige wilde eerst even controleren. Ik had negen centimeter ontsluiting en mocht bijna beginnen met persen. Ik belde mijn moeder en die kwam er gelijk aan. Ik wilde haar er ook bij hebben. Binnen een kwartier stond ze naast mijn bed en mocht ik beginnen."
Wankelen
"Mijn vriend maakte wat foto’s en ik zag hem wankelen op zijn benen. Hij pakte een koekje. Ik zag hem bijkomen. Tijdens het persen hoorde ik geritsel naast me. Hij at nog een koekje. Ik riep: ‘Wat een lul ben jij! Ik lig hier te persen en jij eet een koekje! En daarvoor nog die vis!’ Even later werd ons zoontje geboren. Hij heet Rhodyn Veriano. Dat koekje bleek voor mijn vriend een soort van redding, anders had hij kennis gemaakt met de grond. Daar zijn we dus toch blij mee."
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje