Onlangs las ik een artikel waarin wordt geschreven dat gynaecologen erin geslaagd zijn om het aantal keizersneden terug te dringen. Zo was het Jeroen Bosch Ziekenhuis gelukt om bij 70 procent van de kinderen in stuitligging om te draaien naar hoofdligging. Daarom was het in 30 procent van die gevallen niet meer nodig om een keizersnede uit te voeren. Nou, die van mij vertikte het om zich te laten draaien…
Ik was bijna acht maanden zwanger en lag half onderuit op de bank televisie te kijken. Ineens voelde ik een hevige activiteit in mijn buik en voordat ik het wist had ik een enorme puntbuik. Pijn dat het deed! Het volgende moment was mijn buik weer rond en was de pijn weg.
De volgende dag had ik een controle bij de verloskundige. Ik was het voorval van die vorige avond allang vergeten, zo gaat dat met hersenen van een zwangere. Ze voelde aan mijn buik, en toen nog even wat harder. “Ik haal er even iemand bij”, zei ze voordat ik kon vragen ‘Waarom?’
De andere verloskundige voelde ook uitgebreid aan mijn buik. “Tja, hij ligt in een stuitligging.” En ineens kwam de puntbuik van de vorige avond weer bij me op. Aha, dus dat was er gebeurd: meneer was ‘even’ omgedraaid. Nou ja, het zit wel in de familie: ik lag in een stuit en mijn beide ouders ook.
“Maar goed, als ie echt zo’n tuimeling in je buik heeft gemaakt, dan is er een kans dat we hem weer terug kunnen draaien!” Ze verwees me door naar dé specialist in uitwendige draaiingen. Haar zal het vast lukken en dan komt het allemaal goed. Ze legde me kort uit hoe het in zijn werking zou gaan en ik dacht ‘appeltje eitje’.”
Even draaien, en klaar?
Een paar dagen later lag ik op het ziekenhuisbed bij de beruchte ‘draaister’ Mijn man zat op een stoel aan het einde van mijn bed. De draaister legde uit wat ze ging doen en wat ik moest doen: ontspannen. Zo blue als ik was, het was tenslotte mijn eerste kind, ontspande ik me met het gevoel dat de klus binnen een paar minuten achter de rug zou zijn.
Met haar handen ging ze in mijn buik en tilde ze als het ware mijn ongeboren baby op. Zo beschreef mijn man het… Hij zag de vormen van de baby duidelijk door mijn buik heen komen. Ondertussen ging ik door de grond: ik vond het behoorlijk pijnlijk!
Mijn baby lag nu dwars in mijn buik, en toen…floep! Terug in de stuitligging. “Oké, dit is een behoorlijk eigenwijze”, hoorde ik haar mompelen. “We doen het nog een keer! Ontspan maar!” Daar lag ineens de crux: dat ging niet meer zo makkelijk dat ontspannen. Ik wist nu wat er ging komen…
Moxa
Ik haalde een paar keer diep adem en daar gingen we weer: weer tot dwars in mijn buik en hop weer terug in de stuitligging. Ik vond het echt niet meer leuk. Een derde poging ging niet meer, want het lukte me niet meer om te ontspannen. De draaister gaf het op. Dit zou ‘m niet worden. Mijn baby wilde helemaal niet draaien! Ze had nog een tip: een verloskundige acupuncturist. Die kon mij misschien helpen met de moxa-methode. Een therapie die ik thuis kon doen en die ervoor zou kunnen zorgen dat mijn kindje weer terug zou draaien.
Van de acupuncturist kreeg ik een moxa-staaf mee. Het had veel weg van een sigaar. Die moest ik dan elke avond laten branden vlakbij mijn kleine teen. Op die plek is het acupunctuurpunt van een stuitligging. Als je die verwarmt dan zorgt dat voor een betere doorbloeding van het spierweefsel in je baarmoeder waardoor de baby beweeglijker zou moeten worden.
Aangezien ik met geen mogelijkheid meer bij mijn kleine teen kon, zat mijn man braaf elke avond met die brandende sigaar naast mijn kleine teen. Vervolgens moest ik dan even op mijn handen en knieën op de grond, omdat je de baby dan wat ruimte gaf om te draaien.
Keizersnede
Dit hebben we braaf volgehouden tot de volgende afspraak bij de verloskundige. We hebben het toen uitgebreid gehad over een bevalling in stuitligging en een keizersnede. Uiteindelijk gekozen voor een keizersnede. Twee dagen voor de uitgerekende datum kwam mijn oudste kerngezond via een keizersnede ter wereld.
En als je dacht dat ‘ie een eigenwijze jongen zou worden? Nou nee, gelukkig niet! Máár, hij is wel sterk;-)
Heb jij ook een ervaring met een uitwendige draai?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en moeder van een zoon (2006) en een dochter (2009). Naast haar werkzaamheden voor BabyBytes.nl is ze ook eigenaar van het online platform de Club van ontaarde moeders.
Reageer op dit artikel
reacties (0)