Stel je bent lekker aan het lunchen met je moeder en je vliezen breken als je net de rekening wilt betalen! Het overkwam deze BabyBytes-lezeres.
“Het was een warme woensdagmiddag. Ik was al een week of 3,5 daarvoor vrij vroeg met zwangerschapsverlof gegaan vanwege voortdurende pijn aan mijn ribben. Om de tijd te vullen was ik lekker uit lunchen met mijn moeder. Bij het afrekenen, het was mijn beurt om te betalen, voelde ik ineens een scheutje water tussen mijn benen vandaan komen... kak, vliezen gebroken, ik wist het meteen. In een soort halve haast smeet ik mijn portemonnee naar mijn moeder met de mededeling: vliezen gebroken, ik ren even naar de wc, reken jij maar af.”
Zij is zich rot geschrokken, want ik was er nog lang niet met 35.1 weken. Ik was er zelf gelukkig tamelijk rustig onder, want eerlijk is eerlijk, ik was alle pijn wel een beetje beu. Op het toilet kwam er nog een plens water, wat een gedoe! Onwetend en omdat er daarna niets meer kwam, zijn we nog een stukje gaan wandelen in een natuurgebied, waar ik me ook nog eens verstapte en op de grond viel.
We gingen snel terug naar de auto en daar heb ik de verloskundige gebeld. Die was er verder ook rustig onder, ze zou wel even langskomen als ze tijd had, het kon nog zo lang duren. Maar een paar minuten later belde ze in paniek terug: ‘Je bent nog veel te vroeg! Zorg dat je zo snel mogelijk gaat liggen en je mag niet meer lopen, voor het geval de navelstreng om het nekje draait.’”
Ingedaald
“Het bleek inderdaad om gebroken vliezen te gaan, maar gelukkig al wel een ingedaalde baby. Binnen no-time was ik in het ziekenhuis waar ik te horen kreeg dat dit tot 37 weken zwangerschap mijn thuis zou zijn, zo gaat dat blijkbaar. Toen iedereen in de avond naar huis was vertrokken, begon ik me onrustig te voelen en ben ik wat door het ziekenhuis gaan wandelen. Eenmaal terug in bed en eindelijk moe genoeg om een dutje te doen, rond 00:30u, begonnen de weeën. De eerste paar waren nog goed op te vangen en maar de weeën werden al snel heel heftig, zonder pauze.”
Pijnstilling
“Na een weeënstorm van een uur of zeven kreeg ik (tegen alle wensen in, maar ik móest pijnstilling omdat het niet meer te doen was) een shot morfine. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts. Misselijk, rillen, koorts, een ruggenprik, een ijsje, nog meer rillen, weeënopwekkers, een dutje, een glaasje cola, nog een dutje, bloeddrukband, 9 cm, 10 cm, de hartslag van je baby dropt, persweeën, 10.000 kabeltjes, een keer of tien persen en toen… een prachtige zoon.”
Slangetjes
“Ik ben 35.2 weken zwanger geweest en kreeg een zoon van 49 cm en 2.610 gram. De navelstreng was heel kort, dus die moest snel worden geknipt. Verder reageerde hij niet voldoende en werd hij snel meegenomen door de kinderarts. Alle overige drama laat ik achterwege. Het was lastig om al die slangetjes te zien. Maar acht dagen later was ik thuis met een gezonde, sterke jongeman. Inmiddels is hij alweer bijna 2 jaar. Nog altijd zo verliefd als de eerste seconde…”
Foto: eigen beeld
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)