Mijn bevallingsverhaal: 'Mijn man wilde nog even verder slapen'
- Redactie
- in Overig
- 1
- 1236
- 21/11/2022
Je bent al ruim veertig weken zwanger en ineens voel je dat de weeën beginnen. 'Van spanning kon ik nauwelijks slapen en ik maakte mijn man wakker. Of ik het goed vond dat hij nog even verder ging slapen.'
'Ik was 40+2 zwanger en er gebeurde nog niks. Ik had dus nooit verwacht dat die komende nacht, met 40+3, de bevalling zou beginnen. Om drie uur werd ik wakker en merkte ik dat ik een pijnlijke golven kreeg in mijn buik. Zouden dat weeën zijn? Ik begon ze te timen, om de zeven á acht minuten. Dit zou weleens een begin kunnen zijn.'
Verder slapen?
'Van spanning kon ik nauwelijks meer slapen en maakte ik mijn man wakker. "Oké, maar vind je het goed als ik nog even verder slaap?" Die lag duidelijk nog in dromenland. Ik besloot rond 06:30 uur op de bank te gaan liggen en ik merkte dat de weeën al snel vorderen. Ik belde de verloskundige en die zei dat ze om 09.30 uur komt kijken. Ik bleek al vier cm ontsluiting te hebben! Ha, en dat zonder al teveel pijn. Dit ging ik rocken!'
Zoveel pijn!
Twee uur later kwam ik daar op terug. Als het nu al zoveel pijn deed, hoe ging ik dit dan nog volhouden? Ik beveelde (ja sorry) mijn man om de verloskundige te bellen en te zeggen dat ik naar het ziekenhuis wilde. Ik moest pijnstilling hebben, dit ging ik niet tot tien centimeter volhouden.'
Ik was er bijna!
'Om 13 uur was ik in het ziekenhuis en niet veel later kreeg ik te horen dat ik al negen centimeter had. Niet zo gek dus, dat het zo pijnlijk was! En met die nieuwe informatie kreeg ik nieuwe energie. Ik was er al bijna! Dit kan ik zonder pijnstilling! Om 13:45 uur was ik er wel klaar mee en besloot ik om te kijken of ik persdrang heb. Ik had 10 cm ontsluiting dus ik kreeg groen licht. De echte persdrang bleef uit, maar gelukkig kwamen de weeën nog gewoon goed en had de verloskundige niet doorgehad dat ik een beetje jokte.'
Prachtig kereltje
'Het duurde lang: 80 minuten, maar toen was hij daar. Blauw, gerimpeld en met een opgeblazen gezicht. Echt mooi kon ik hem niet noemen, mijn zoon. Maar hij was van mij, van ons! Die arme man van mij had de hele bevalling op een krukje zonder (rug)leuningen(en) moeten doorbrengen en mocht zijn eerste flesje geven. Wat was ik verliefd op mijn mannen. Onze zoon werd mooi roze, bleek een prachtig kereltje te zijn en was de mooiste op aarde.
Mijn bevalling was er een uit de boekjes. Prachtig, rustig en met een heerlijke roze wolk. Geef me een papiertje en ik teken voor nog zo'n bevalling!
Lees ook:
Lezeressen vertellen: de rare dingen die mijn man deed tijdens mijn bevalling
17 tekenen dat je man nog niet helemaal klaar is voor de bevalling
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje