Moeders die heel erg uitkijken naar het moederschap, zien een baby bijna als iets heiligs. Als dit dan na de bevalling een tikkeltje anders blijkt te zijn, volgt al snel de deceptie. Want waarom zit ik niet op een roze wolk? Waarom zijn al die andere moeders wel gelukkig en ik niet? Iedereen leidt een leuk en bruisend leven en ik zit alleen maar thuis met een baby. Zo had ik het me allemaal niet voorgesteld. Al dit soort gedachten en uitspraken, hoor ik regelmatig in de praktijk.
Logisch, want het moederschap is ook een enorme aanpassing in je leven. Je kunt niet meer zomaar de hort op en de stad in of een avondje stappen. Terwijl je kinderloze vriendinnen dit wel allemaal doen. En dan vind je jezelf ineens thuis, met een baby’tje in je armen. Meewarig terugdenkend aan hoe leuk je leven vroeger was.
Taboe doorbreken
Dit is even hard en flink doorbijten voor veel moeders. En daar wordt mijns inziens echt te weinig over gesproken. Laten we het taboe voor nu en voor altijd doorbreken! Laat dit ons ultieme voornemen voor 2017 zijn. Dat de schaamte en het schuldgevoel weggehaald wordt betreffende het roze wolk verhaal. Want die roze wolk bestaat niet. Ja, je hebt als moeder momenten dat je op die roze wolk zit, maar er zijn ook zat momenten waarop die wolk diep, donkergrijs is.
Momenten waarop je terugverlangt naar strandvakanties waarin je alleen maar om jezelf bekommerde en wat je die avond ging eten. Je mist je oude leventje enorm en eigenlijk vindt er een soort rouwproces plaats. Een proces waarin je afscheid neemt van je oude ik en de nieuwe ik met zoveel mogelijk gratie en warmte verwelkomt. Alleen is dat niet voor elke moeder even makkelijk. Sommige moeders worstelen enorm met deze rolverandering en hebben heimwee naar hun oude leven, terwijl hun nieuwe leven met hun pasgeborene nog amper vorm heeft gekregen.
Dat is heftig. De vroegere tijden zijn voorbij. Je hebt een prachtig kindje gekregen, maar je kan er niet van genieten. Hoe oneerlijk is dat? Toch overkomt het veel moeders. Die wel blij en dankbaar zijn met hun kindje, maar zichtbaar worstelen met het moederschap. En dat mag! Want je hoeft het allemaal niet in een keer perfect te doen, echt niet!
Voel jij je ook allesbehalve de perfecte moeder? Heb je het gevoel dat het leven je ontglipt? Kijk dan eens hier.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.
Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op.
Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.
Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.
Als ik dit lees, denk ik dat veel vrouwen zo verwend zijn opgegroeid, dat het "alleen aan jezelf denken" de norm is geworden... Ik kan me voorstellen dat het moederschap dán flink schakelen is... Met dank aan de ouders die het hun kinderen té comfortabel hebben gemaakt
Ik hoor het zoveel om me heen, ik mis de late avonden, het onbezorgde leven, feestjes, zuipen, het leven waarin je niet alles hoeft te plannen enz enz. Ik kan me daar gelukkig niet in vinden, heb dat ook nooit gemist, ik vind dit heerlijk.
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje