Voordat ik ooit kennis had gemaakt met mindfulness, had ik geen idee wat acceptatie nu eigenlijk inhield. Iedereen had het altijd maar over loslaten. Ik had geen idee hoe dat werkte, loslaten. Ik vond het een heel abstract woord, met een nog vagere betekenis.
De meeste moeders kunnen eigenlijk vrij weinig loslaten. Als je eenmaal moeder bent, heb je over weinig dingen nog controle of zekerheid en dat is nu net wat je zo nodig lijkt te hebben. Maar is dat wel zo?
Weg spontaniteit!
Toen ik me begon te verdiepen in mindfulness, ging er een wereld voor me open. Ik had altijd een enorme behoefte om van alles te controleren in mijn leven. Ver voordat ik coach werd, was mijn agenda mega vol en tot op de seconde af dichtgetimmerd met ingeplande afspraken. Er was dus weinig ruimte voor spontaniteit, maar ook weinig ruimte voor zelfreflectie. De acceptatie was ver te zoeken.
Als je in de roes van na de bevalling zit en de dagen vliegen aan je voorbij, dan is het moeilijk om vinger aan de pols te houden, over hoe je je nu echt voelt. Hoe komt het dat we altijd maar aan het 'doen' zijn en eigenlijk nog amper gewoon rustig op een stoel kunnen zitten met een boek? Gewoon even 'zijn'?
Pinterest-perfect
Omdat het gras aan de overkant altijd groener is. Omdat die andere baan je veel leuker lijkt. Omdat de baby van de buren wel doorslaapt. En omdat je eigenlijk een groter huis wil, nu je een kindje hebt. Met een tuin. Oh, en een eigen oprit. En vergeet de leuke buurt niet. Herkenbaar?
Wat is er gebeurd met de acceptatie van dingen, precies zoals ze zijn? Het komt nog amper in de meeste mensen op. Zonde, want als je leert dingen te accepteren zoals ze zijn, gaat er een wereld voor je open. Laat staan wat er gebeurt, als jij jezelf gaat accepteren zoals je bent. Of nog mooier: als je van jezelf gaat houden, onvoorwaardelijk en precies zoals je nu bent.
Acceptatie is het nieuwe zwart
Acceptatie is het nieuwe zwart. Waarom? Omdat de doe-modus je niks brengt. Het zorgt voor oneindig gepieker ’s nachts. Voor een continu gevoel van onvrede, omdat je dingen anders wilt zien dan ze op dit moment zijn. Het zorgt er ook voor dat je niet gelukkig bent met je leven, jezelf en alles wat daaromheen hangt. Als jij leert dat accepteren bij jou en je leven hoort, zal je zien hoe veel gelukkiger je je gaat voelen. Omdat je rust hebt. Geen gemaal in het holst van de nacht, geen discrepanties tussen waar je nu bent in je leven en waar je zogenaamd zou moeten zijn. En bovendien: jij en je gezin kunnen alles aan wat er op jullie afkomt. Gewoon omdat je hebt leren accepteren.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.
Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op.
Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.
Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.
Reageer op dit artikel
reacties (0)