Ik vind het maar dapper hoor, dat hertogin Kate Middleton een derde zwangerschap aandurft. Want de extreme misselijkheid die ze bij haar eerste en haar tweede kind beleefde, nodigt niet echt uit om weer zwanger te worden. Voor mij was het wel één van de showstoppers. Zowel bij mijn zoon als bij mijn dochter was ik de hele dag misselijk en heb ik ontelbare keren boven het toilet gehangen.
Ik wist nog maar net dat ik zwanger was of ik merkte al dat de geur van koffie me heel erg ging tegenstaan. Ook als ik ‘s ochtends wakker werd en naar de douche liep, voelde ik me een beetje weeïg, en dat eindigde dan meestal in een boven-de-pot-hang-sessie voordat ik de douche überhaupt bereikte.
Als ik me dan met veel pijn en moeite had aangekleed en mijn ontbijt wilde maken, ging het weer verkeerd. Ik deed de koelkast open en die lucht…! Oh, wat afschuwelijk! Heeft niemand dan door dat hier een afgrijselijk stinklucht uitkomt? Of ben ik echt de enige in dit huis die dat vindt? En daar ging ik weer: rennend naar de wc terwijl mijn man me een beetje beduusd aankeek en me probeerde te helpen.
Misselijk tijdens de redactievergadering
Die eerste weken dat je het nog niet iedereen wilt vertellen op je werk, waren voor mij een absolute hel. Ik probeerde me goed te houden, door veel munt- of venkelthee te drinken, ‘s ochtends een cracker te eten voordat ik uit bed stapte, pepermuntjes te eten… Maar het hielp me niet echt. Ik voelde me de hele dag door hondsberoerd. Hoeveel redactievergaderingen ik groen en geel heb meegemaakt... pffff. Verbaast me nog altijd dat niemand er iets van heeft gemerkt.
Als ik thuiskwam van het werk, stortte ik me meestal languit op de bank om me vervolgens niet meer te bewegen, want elke beweging maakte me weer misselijk of zorgde voor een run naar het toilet.
Waar is die babybuik dan?
Ook van de eerste zwangerschapsfoto’s spat de misselijkheid er vanaf. Elke maand maakten we een soort Demi Moore-foto om mijn groeiende babybuik vast te leggen. Tot maand 5 was er weinig babybuik te zien. In plaats van dat ik aankwam, viel ik af. Mijn gezonde wangen leken wel een beetje ingevallen. Pas in de 6e maand kwam er een buikje tevoorschijn.
Gelukkig kwam het niet zo ver dat ik zo uitgedroogd was dat ik naar het ziekenhuis moest, maar leuk was anders. De hyperemesis gravidarum (HG) waar hertogin Kate last van heeft, is natuurlijk een ander verhaal, dan moet je extreem vaak overgeven en kun je niet meer normaal functioneren. Lees ook het verhaal van Franscisca die tijdens haar zwangerschap aan HG leed.
Bij mijn tweede zwangerschap was ik om eerlijk te zijn compleet vergeten dat ik me zo beroerd voelde de eerste maanden, totdat in week 7 het liedje weer opnieuw begon. Precies hetzelfde als bij mijn eerste zwangerschap. Gelukkig eindigde de ellende, net als bij mijn eerste zwangerschap zo rond de 5e maand. Misschien dat Kate dat ook wel had: dat ze even vergeten was dat ze extreem misselijk zou worden…
Tips tegen zwangerschapsmisselijkheid
Ik wens haar in ieder geval veel sterkte en voor degenen die last hebben van zwangerschapsmisselijkheid, hier nog wat tips (die mij niet echt hebben geholpen, maar iedereen is anders, dus misschien heb jij er wel wat aan):
Eet een beschuitje of een crackertje voordat je uit je bed stapt.
Eet de hele dag kleine porties licht verteerbare maaltijden.
Vermijd kruidige of spicy producten.
Drink muntthee.
Eet pepermuntjes.
Ook zuigen op zoete snoepjes kunnen helpen om je misselijkheid wat af te zwakken.
Pak je rust wanneer je maar kan!
Wat is jouw gouden tip tegen zwangerschapsmisselijkheid?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en moeder van een zoon (2006) en een dochter (2009). Naast haar werkzaamheden voor BabyBytes.nl is ze ook eigenaar van het online platform de Club van ontaarde moeders.
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje