Kas is er maar bij gaan zitten. Schijnbaar duurde mijn kleine solo-uitstapje in de winkel hem te lang en leek het hem beter zijn kleine beentjes wat rust te geven. Hij heeft zijn kont pontificaal in het koelvak geparkeerd waarbij zijn benen over de rand bungelen en hij zijn hoofd laat rusten op zijn handjes terwijl hij nog maar eens diep zucht.
Naast hem staat het kleine winkelwagentje met een blauw plastic vlaggetje. Kas kiest altijd een wagentje met vlaggetje want een wagen zonder vlaggetje is pertinent onwaardig en komt sowieso niet door zijn strenge wagen-keuring heen. Het is ook megahandig zo'n ergonomisch vlaggetje, helemaal als handrem voor ouders om frontale botsingen met de scheenbenen van de rest van het winkelend publiek te voorkomen. Ik heb zelf eigenlijk een ernstige antipathie - zeg maar gerust schurfthekel - aan de kinderen die al rennend met een miniwagentje de winkel onveilig maken en geef Kas daarom consequent winkelwagen-rijles waarbij het vlaggetje dient als mijn noodrem. Zo’n ding is dan ook een must bij het winkelen!
Vandaag staan Kas en het wagentje met vlaggetje nog keurig op de plek waar ik hem bezworen had te wachten, behalve dan dat hij nu in de koeling tussen de melkpakken zit. Nadere inspectie van zijn wagentje wijst uit dat de kar beduidend voller is dan een minuut geleden. Kas heeft werkelijk waar het halve koelvak in zijn kar gekwakt en de winkelwagen puilt uit met allerhande toetjes. Browniepudding, drinkyoghurt, drie verschillende soorten Danone, chocolademousse en - ter afwisseling van het smaakpalet - ook nog een zak kaasblokjes. “Zeg, kan er nog wat bij?”, vraag ik op sarcastische toon aan mijn kind, maar het sarcasme gaat aan Kas verloren die meteen op de uitnodiging ingaat en een pak cheese dippers uit de koeling opduikt.
Elsa of Mona? "Je moet er één kiezen", zeg ik hem voor de zoveelste keer. We hebben na vijf minuten de selectie inmiddels teruggebracht naar twee soorten desserts en de rest teruggelegd. De Frozen-yoghurt (Disney-Frozen en niet diepvries-frozen) en de luchtige browniepudding van Mona. De laatste heeft mijn voorkeur omdat deze momenteel in de aanbieding is waarbij we de tweede gratis krijgen. Dat is dan ook mijn belangrijkste argument terwijl ik twee bruine Mona-bakje voor zijn gezicht omhoog hou. "Niet één, maar twee bakjes!", zeg ik enthousiast waarmee ik een beroep doe op zijn innerlijke koopjesjager. Kas houdt echter voet bij stuk en met zijn armen over elkaar en een gekreukeld neusje zegt hij resoluut: "Nee, ik wil de Elsa-toetjes!"
Prima. Het wordt de Frozen-yoghurt en met dat besluit kunnen we dan eindelijk richting de kassa. We leggen de producten op de band en ik kan ternauwernood een pak eieren uit de handen van Kas grissen voordat hij de kans krijgt deze op de band te smijten, zoals hij met de rest van de boodschappen doet. Ondertussen baal ik toch een beetje van de yoghurt. Ik had me stiekem best verheugd op de browniepudding. De keurige vrouw die voor ons aan de beurt is bekijkt haar zakje voorgesneden sla nog eens goed en besluit dat de sla niet vers genoeg is waarop een jonge lusteloze vakkenvuller de eer krijgt een nieuw en vooral frisser zakje sla uit te zoeken. Dit geeft mij de kans om nog snel terug te sprinten naar het koelvak.
Geheimpje Ik gris twee Mona-toetjes uit de schappen en ren terug, bijna struikelend over het winkelwagentje van een klein meisje. "Hé," roept Kas "dat mag niet! We deden maar één toetje!" Ik breng mijn vinger naar mijn mond en fluister in zijn oor: "Shhhh, aan niemand vertellen. Dit is ons geheimpje." Kas glimlacht ondeugend en kijkt vanuit zijn ooghoeken naar de kassajuf. Eenmaal aan de beurt stopt hij na het scannen snel de toetjes in de grote boodschappentas en zegt - luid genoeg zodat de kassajuf hem hoort - dat we echt maar één toetje gaan opeten vanavond. Giechelend van opwinding fluistert hij daarna richting mij - op even harde toon en met de nodige consumptie - dat het er toch stiekem meer zijn, maar dat is ons geheimpje.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik ben Sanne (bouwjaar 1987) en sinds 2012 de trotse moeder van Kas. Ik woon al veels te lang samen met mijn wederhelft Bas. Onze huisraad wordt verder aangevuld met één kat en twee honden die we door de jaren heen hebben verzameld. Ik ben gek op koken, films kijken, gamen en heb meer guilty pleasures dan ik eigenlijk wil toegeven.
Ik schrijf sinds 2012 op Babybytes over mijn avonturen als nieuwe moeder onder het pseudoniem Panini en nu mag ik verder als vaste columnist van Babybytes.
Reageer op dit artikel
reacties (5) Stuur een bedankje