'Wat kan je partner doen/zeggen om je tijdens de bevalling te helpen?’ Die vraag stelde een aanstaande vader op Twitter om zich goed te kunnen voor te bereiden op de bevalling van zijn vrouw.
Er breken spannende tijden aan voor de Canadese vader David Whiteside. Zijn vrouw gaat binnenkort bevallen van een dochter en daarom wil hij zich goed voorbereiden. Vandaar dat hij op Twitter de hulp inriep van andere Twitteraars:
A big question for anyone who has given birth:
What is one thing that your partner did, said or brought to the hospital that really helped you through your birth experience? Expecting dad hoping to support his wife in the best ways possible here ready to take notes.
Er kwamen heel veel nuttige reacties op zijn oproep van ervaringsdeskundigen. We lichten er een aantal uit:
‘Geloof je partner als die het gevoel heeft dat er iets aan de hand is en de artsen wuiven het weg.’
‘Spring in de bres voor je partner als ze hulp nodig heeft en dat zelf niet goed genoeg kan aangeven.’
‘Wees goed op de hoogte van wat en waar alles in de vluchtkoffer zit.’
‘Neem eten mee! Tijdens de bevalling (die soms erg lang kan duren) is er weinig of geen tijd om te eten. De grote trek komt eenmaal na de bevalling. Beetje vervelend als je 's nachts in het ziekenhuis bent bevallen en er is weinig tot niets te verkrijgen.’
Heb jij nog tips?
Wat zou jij voor advies geven? Wat heeft jouw partner gedaan/gezegd/meegenomen dat jou enorm geholpen heeft bij je bevalling?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en moeder van een zoon (2006) en een dochter (2009). Naast haar werkzaamheden voor BabyBytes.nl is ze ook eigenaar van het online platform de Club van ontaarde moeders.
Weinig zeggen en vooral goed opletten wat ik nodig heb! Aan mijn blik kon hij zien of ik wou knuffelen of juist even niet aanraken. Hij was er constant bij zonder in de weg te staan. En als ik oogcontact zocht keek hij me super trots en lief aan, dat gaf me heel veel zelfvertrouwen om door te gaan!
Hij duwt in m’n rug van 8-10 cm. Dan zeg ik alleen “ komt er weer eentje” en dan gaat hij klaar zitten en duwen. En af en toe zeg ik dan “ harder duwen”. Afgelopen bevalling zei de verloskundige .. jullie deden de hele bevalling zelf eigenlijk, heb ik wel genoeg gedaan?
Hij was er, maar hij moest vooral niks doen. Ik vond het heel fijn dat hij naast me stond, ik haalde daar rust en steun uit maar hij moest niet aan me zitten, iets zeggen of proberen te helpen 🙈
Toen onze tweede direct na de geboorte naar de neonatologie gebracht werd, ging hij mee. En toen had hij zijn telefoon mee, dát was heel fijn. Ik bleef alleen achter en niemand op de kraamafdeling kon mij iets vertellen, pas na bijna 45 min kreeg ik een update. En in die tussentijd had hij mij dus al lang geappt hoe het daar ging en foto's gestuurd. Dus tip: als je als vader mee moet met je kind, vergeet je telefoon niet.
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje