Waarom zijn er zoveel kinderen die beweren een vorig leven te hebben gehad? Het is een onderwerp dat een beetje taboe is, maar deze ouders vertelden aan DailyMail de opmerkelijke verhalen die hun kinderen ze hebben verteld over hun vorige leven…
Margaret: ‘Toen mijn kleinzoon ongeveer twee was, begon hij te praten over 'zijn andere mama'. Vaak vroeg hij wanneer we terug zouden gaan naar haar. Ik was nogal geschrokken en wilde het niet tegen mijn dochter zeggen. Ik vroeg waar hij had gewoond en hij zei Egypte; in een huis gemaakt van modder. Toen ik vroeg naar zijn 'andere mama', zei hij dat hij niet wist wat er gebeurd was met haar, omdat hij was gebeten door een slang en dood was gegaan… Vervolgens zag hij haar nooit meer. Uiteindelijk zei ik het tegen mijn dochter. Ik verwachtte dat ze ging lachen en zou denken dat het gewoon zijn verbeelding was, maar ze zei dat hij ook tegen haar over zijn vorige leven had verteld. Hij bleef zijn vorige leven benoemen, totdat hij naar school ging en toen verdween het. Hij is nu 12 en kan zich hier niets van herinneren.’
John: ‘Ons jongste kind, Estelle, werd zestien jaar na haar zus geboren, Virginia, die was omgekomen bij een auto-ongeluk toen ze zes maanden oud was. Estelle lijkt erg op Virginia: grote, donkere ogen en dik, zwart haar. Estelle was een jaar oud, maar net begonnen met praten, toen we in de buurt reden van de begraafplaats waar Virginia was begraven. Het was de eerste keer dat we het gebied bezochten sinds Estelle was geboren. Out of the blue, vanuit haar babyzitje, zei Estelle: 'Ik ben daar begraven', en wees naar de begraafplaats, die je niet kon zien vanaf de weg. We waren geschokt, en zeiden niets.’
Kirsty: ‘Toen onze dochter Ella ongeveer drie was, namen we haar mee ergens naartoe waar ze nooit eerder geweest was. Toen we reden en er een kasteel in zicht kwam, wees Ella ernaar en zei: 'Ik woonde daar vroeger! Toen ik een klein meisje was.’ Wat volgde was een verbazingwekkend verhaal van haar leven in dat kasteel. Ze sprak over grote feesten met veel mensen en het eten van pauwen en zwanen. Ze droeg een lange jurk die te groot was, waardoor ze struikelde en haar kroon die naar beneden gleed voor haar ogen kwam. Ze sprak heel vrij en zelfverzekerd, vol fascinerende details, waardoor we helemaal stil werden.’
Kate: ‘Uit zijn eerste huwelijk, in de jaren vijftig, had mijn overleden echtgenoot Maurice een zoon. Hij was gestorven vlak voordat hij drie was. Drie jaar geleden liep ik met mijn kleinzoon, Ben, die toen drieënhalf was. Terwijl hij naast mij liep, zei hij plotseling: 'Mijn opa Maurice was vroeger mijn vader toen ik een kleine jongen was, en toen ging ik dood.' Ben had nooit zijn opa ontmoet en wist al helemaal niet dat hij een zoon had die was gestorven, omdat we dat nooit besproken haden. Ik vroeg hem hoe oud die jongen, Neil, was toen hij stierf, en hij antwoordde dat hij drie was. Ik kan alleen maar veronderstellen dat Ben een reïncarnatie is van zijn overleden oom. Ben is nu bijna zeven en herinnert zich er niets meer van.’
Amy: ‘Toen mijn zoon (nu 52) drie was, marcheerde hij rond als een nazi, en zei dan 'Hi Hitler'. We vonden dit erg vreemd, want er was geen manier waarop hij hierover iets kon hebben gezien of gehoord. We hadden geen tv. Toen hij acht was moest hij enkele tanden onder verdoving laten trekken bij de tandarts. Mijn zoon kwam niet echt bij, en de tandarts adviseerde me om hem thuis naar bed te brengen en een oogje op hem te houden. Hij ‘sliep’ voor twee dagen, had een gezonde kleur, en ademde normaal. Maar ik had sterk de indruk dat hij ergens anders was. Op de derde ochtend was hij terug, klaarwakker. 'Hallo, schat,' zei ik, 'waar ben je geweest?' 'Terug in de gaskamer met z’n allen’, vertelde hij me. Hij trouwde met een Duits meisje, spreekt vloeiend Duits en woont nu heel gelukkig in Frankfurt. Hij vertelt me dat hij van Duitsland houdt, en geen zin heeft om in Engeland wonen.’
Heb jij weleens zoiets meegemaakt met je kind?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)