De eerste blog van nieuwe mamablogger en psycholoog Wopke knalt er meteen in met een pakkende kop 'Poepen moet en fuck de koffiekopjes'. Maar Wopke slaat de spijker op zijn kop: we moeten zoveel, maar is dat nu echt zo of willen we dat?
Vandaag ‘moest’ ik heel veel. Zoals elke dag trouwens. De ochtend begint om 6.15 uur. Ik moet eerst douchen. Met een beetje geluk slapen de kinderen op dat moment nog, zodat ik betrekkelijk rustig het ontbijt kan (moet) klaarmaken. Dan moeten natuurlijk ook de broodjes en het fruit voor mee naar school gemaakt. Vervolgens moet ik weer naar boven, omdat de kinderen moeten worden aangekleed. Goed, tijd voor ontbijt. Na het ontbijt moet ik poepen en dan moeten we al weer snel naar school.
Onderweg naar school moet ik nog dat vervelende heuveltje op. Al zwoegend vraag ik me dan af waarom ik weer eigenwijs moest zijn en niet naar mijn man heb geluisterd. Ik had toch die elektrische bakfiets moeten aanschaffen! Maar, mijn gedachte was dat ik dan tenminste niet ook nog naar de sportschool moet.
Thuis
Goed, op weg naar huis moeten we eerst langs de markt om broodjes te kopen. Eenmaal thuis aangekomen moeten de jasjes van de jongste twee uit. Als die hun draai hebben gevonden, moet ik stofzuigen, wc’s schoonmaken, de was doen en meer van dat soort klusjes. Om vervolgens om 12 uur de oudste weer van school te moeten halen. O, bijna vergeten: dat pakketje moet ook nog worden weggebracht… ai, en de vuilnis!!!
Moet dat nu echt?
Op dit soort dagen, als er zoveel ‘moet’ gebeuren denk ik vaak een beetje verwilderd halverwege de dag: ‘moest dat nu allemaal?!’ Deels natuurlijk wel, een dag zonder ontbijt is niet zo best vertelt het voedingscentrum ons. Maar je hebt ‘moeten’ en ‘moéten’. Eén van de meest wijze lessen die ik heb geleerd van mijn altijd nuchtere man is: poepen moet! En dat is ook echt zo. De meeste andere dingen willen we gewoon zelf.
Poepen moet
‘Poepen moet’ is bij ons in huis dan ook een gevleugelde uitspraak. Tijdens therapiegesprekken die ik houd bij mijn werk als psycholoog komt het ‘moeten’ ook regelmatig ter sprake. Ik probeer mijn patiënten dan altijd enthousiast te maken voor de uitspraak ‘poepen moet’ als ze teveel van zichzelf moeten. D’r volgt dan vaak een hoop (ja, door te poepen krijg je een hoop) gegiechel.
Fuck de koffiekopjes!
Eén van mijn patiënten had een eigen variant op de ‘poepen moet’ uitspraak. Ze had een chronische aandoening waardoor ze niet meer zoveel kon doen in het huishouden als ze zou willen, wat ze maar moeilijk kon accepteren. Haar man nam veel dingen over, maar deed dat natuurlijk net anders dan zij zelf deed. De koffiekopjes stonden bijvoorbeeld niet allemaal met hun oor dezelfde kant op. We kwamen beiden tot de conclusie dat we de therapie konden afronden toen ze thuis bij zichzelf had gedacht: ‘Ach, fuck de koffiekopjes!’.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)