Onze anonieme columniste heeft een kinderwens. Voor BabyBytes houdt ze al maanden de weg naar een zwangerschap bij. Vandaag is het weer tijd voor een zwangerschapstest...
Met de slaap nog in de ogen sjok ik naar de badkamer. Het voelt vanaf het moment dat mijn voeten de grond raken al als een verloren missie. De zeurderige pijn die ik al dagen in mijn onderrug voel is de voorbode van mijn aanstaande menstruatie. En toch gris ik het plastic uilenbekertje dat zes maanden geleden tot urine-depo is gedoopt van zijn vaste plekje. Ondertussen vang ik met een getrainde hand en als een bekwame vakvrouw een beetje plas op en zet het bekertje naast mij op de grond terwijl ik mijn ochtendplasje afmaak.
Rot-uil
De uil op de beker kijkt mij met grote opgewekte ogen en een stralende glimlach aan. Het humeur van de geillustreerde uil komt niet overeen met dat van mij, maar nu sta ik sowieso niet bekend om mijn stralende ochtenden. Chagerijnig roer ik met de test door het lichtgele vocht en wacht ongeduldig tot de controlestreep in het venster verschijnt. Het huis is nog stil en al haar bewoners verkeren nog in diepe slaap. Ik wacht op bevestiging van dat wat ik allang weet, zodat ik ook weer terug mijn nest in kan. Zodra ik de controlestreep zie, druk ik de dop erop en sjok weer futloos terug naar bed.
Wit...
Na tien seconde kijk ik op naar de schermpjes: Wit. Ik besluit de test honderd seconde te geven. Met mijn ogen dicht tel ik langzaam en in mezelf tot honderd. Bij honderd aangekomen ga ik door tot 115, gewoon voor de zekerheid. Ik open mijn ogen en kijk weer naar het schermpje: Wit...
Of... huh? Wacht.! Zie ik daar in het schemerlicht nu misschien toch een heel licht streepje? Ik zit meteen rechtop in bed. In mijn linkerhand houd ik de test vast. Mijn ogen gefixeerd op het test-venster, terwijl mijn rechterarm een eigen leven lijkt te leiden, op zoek naar mijn mobiel die ergens op het nachtkastje moet liggen. Ook weer een bijzonder slecht idee om een test af te lezen in een verduisterde kamer. Na een eeuwigheid vinden mijn vingers eindelijk de telefoon waarna ze razendsnel mijn toegangscode invoeren en met het oplichtende scherm de test beschijnen..
Er is gewoon een tweede streep! Er is een STREEP!!!! Het begeerde streepje is erg licht, maar hij is er wel. Ik ben klaarwakker, slapen zit er niet meer in. Ik ben zwanger!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (7) Stuur een bedankje