Purdey's zoon (5) heeft diabetes
- Betty
- in Kinderen
- 0
- 2073
- 02/09/2016
Brandon (5) is de zoon van Purdey. Samen met zijn jongere broertje Devon (4) vormt hij een grappig stel. Samen halen ze kattenkwaad uit, kijken ze graag televisie en houden ze van eten en drinken. Zoals alle broertjes, eigenlijk. Helaas heeft Brandon diabetes, waardoor zijn leven er toch iets anders uit ziet. Moeder Purdey vertelt vandaag hoe dat gaat.
“Toen Brandon 3 jaar oud was, waren wij volop bezig met de zindelijkheidstraining. Dit ging eigenlijk heel goed. Het begon mij alleen enorm op te vallen dat hij in één uur tijd wel acht keer op het potje kon plassen en als beloning alleen maar vroeg om water te drinken. Wij boden een stickersysteem aan, cadeautjes, iets lekkers maar meneer wilde alleen maar drinken als beloning, daar kon hij eindeloos om blijven vragen.”
Huisarts
Het zat Purdey niet lekker. Ze besloot met Brandon naar de huisarts te gaan. “Voor mijn eigen gemoedsrust ging ik met hem langs de huisarts, voornamelijk om te vragen of ik hem teveel aan water zou kunnen geven. Die stelde voor een vingerprik te doen, al zou deze waarschijnlijk niet zoveel uitwijzen, omdat Brandon op dat moment niet nuchter was. Toch werden we na de vingerprik even de wachtruimte in gestuurd. Met spoed werd op dat moment het ziekenhuis gebeld. Het is normaal om een waarde te hebben tussen de 4 en 8 en Brandon zat op dat moment aan de 31! Direct na dat telefoontje moesten we naar het ziekenhuis, waar we gelukkig fijn werden opgevangen.
Ziekenhuis
De diagnose ‘diabetes’ kwam eigenlijk heel vlot, er werd een tweede vingerprikmeting gedaan en er werd bloed afgenomen. Doordat de meting toch bleek te kloppen kon er al voorzichtig gesteld worden dat hij diabetes zou hebben en het grote bloedonderzoek onderbouwde dit en bevestigde dat het ging om de type 1-variant. In slechts een kleine twee uur tijd was ik van een vraag over water drinken gegaan naar een moeder van een chronisch ziek kind.”
Omdat de waardes in het bloed van Brandon vrij extreem waren, kwamen ze direct in een behandelproces terecht. “In het begin kwam er vooral heel veel informatie op mij af. Meteen werden wij opgenomen in het ziekenhuis en de eerste dosis insuline moest direct worden toegediend om zijn bizar hoge waarde omlaag te kunnen krijgen. Ik daarentegen kreeg gelijk een lading boeken en mappen. Ik leerde bovendien meteen hoe ik vingerprikjes moest zetten, zijn bloedwaardes kon controleren en hoe ik insuline kon toedienen. Het is onbeschrijfelijk heftig om dit bij je kind te moeten doen, hem een injectie toedienen, die hij nodig heeft om te overleven.”
Insulinepomp
Terwijl zijn broertje Devon alles kan eten en drinken wat hij wilt, zonder daarover na te hoeven denken, is dat voor Brandon helaas wel anders: “Brandon heeft een insulinepompje, die automatisch beetjes insuline toedient om het glucosegehalte in zijn bloed op peil te houden. Toch moet ik na ieder eetmoment berekenen hoeveel insuline hij toegediend moet krijgen. Dit komt al snel neer op tussen de vijf en acht keer per dag! Op school zijn ze bereid Brandon’s bloed in de gaten te houden middels een vingerprikje. Toch moet ik regelmatig naar school om zijn insulinepomp dan aan te sturen. Iedere dag is het nog steeds wel een strijd om de bloedwaardes onder controle te houden, alle factoren spelen namelijk mee: groei, hormonen, spanningen, zenuwen, het weer en zelfs dromen en nachtmerries kunnen een rol spelen in zijn suikerwaardes. Daarnaast is ook de ene pizza de andere niet dus zelfs qua maaltijden blijft het een puzzel om de juiste afstemming te blijven vinden.”
Ondanks dat diabetes zoveel aanpassingen vraagt, gaan Brandon en Purdey hier goed mee om. “Het is ergens een geluk dat Brandon zo jong al diabetes heeft gekregen. Daardoor weet hij niet anders dan dat dit bij hem hoort. Hij voelt zich hierdoor ook niet anders dan andere kinderen. Toch is het niet altijd leuk. Het is nog steeds geen pretje om zijn infuusjes te vervangen. Het apparaatje continu bij je moeten houden is bovendien niet heel gemakkelijk en dan heeft hij ook nog dat irritante kabeltje, waarmee hij overal achter kan blijven hangen. Diabetes blijft altijd een rode draad in zijn leven.”
Verwijten
“Ik heb wel eens verwijten naar mijn hoofd geslingerd gekregen over dat ik Brandon vast teveel snoep had gevoerd en dat hij daarom diabetes heeft gekregen. Diabetes type 1 heeft echter niets met een ongezonde levensstijl te maken. Het is een ongeneeslijke auto-immuumziekte die naar schatting 6000 kinderen in Nederland hebben. Ook niet als hij alleen maar super gezond zou eten en heel veel zou sporten. Andere moeders met kinderen met diabetes type 1 zou ik dan ook als tip willen meegeven: trek je niets aan van dit soort verwijten en bijbehorende adviezen!”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)