Psychische problemen tijdens de zwangerschap komen vaker voor dan je denkt. Zo ook bij deze BabyBytes-lezeres... Ze kwam er onlangs achter dat ze zwanger is, terwijl ze middenin een burn-out zit. 'Na het nieuws dat ik zwanger bleek, heb ik gehuild. Drie dagen lang bleef ik in mijn bed.'
“Daar zat ik dan, met een (onverwachte) positieve zwangerschapstest ik mijn handen. Mijn man was erg blij met het nieuws. Hij vroeg al een aantal maanden om een tweede kind. Maar ik had het graag nog willen uitstellen vanwege het trauma dat ik uit mijn vorige zwangerschap heb overgehouden en ondanks hulp niet goed heb verwerkt. Ik had een zwangerschap graag willen uitstellen tot ik mijzelf weer een beetje had terug gevonden als moeder en persoon. Ik heb namelijk een burn-out en dat valt zwaar. Heel zwaar.”
Opgave
“De gehele zorg van onze actieve en ondernemende dreumes is mij te veel geworden. Simpele dingen als opstaan en douchen is een hele opgave. Werken doe ik (tijdelijk) niet meer en ik zit nu in de ziektewet. Ik doe mijn best om ondanks mijn burn-out er zo veel mogelijk voor mijn kind te zijn. Lekker veel knuffelen op bed en boekjes lezen. Maar zelfs dat vraagt veel energie van mij.”
‘Mijn man nam het me niet in dank af’
“Maar goed, terug naar de zwangerschapstest. Na het nieuws dat ik zwanger bleek, heb ik gehuild. Drie dagen lang bleef ik in mijn bed. Mijn man heeft drie dagen vrij moeten nemen van zijn werk om tijdelijk de zorg van ons kind over te nemen. Dit nam hij mij niet in dank af.”
Onbegrip
“Nu ik vrijwel niks meer aan kan, merk ik pas hoe veel onbegrip er voor mij is. Althans, voor mijn burn-out. Mijn man wordt boos als ik het huishouden niet doe en hij in een rommelig huis thuiskomt. Ik krijg regelmatig commentaar en scheve opmerkingen wat totaal niet ondersteunend werkt. Ik weet dat ik op deze manier veel van hem vraag, en als het mij lukte had ik het alles ook met alle liefde gedaan. Ik voel mij falen als vrouw en als moeder. Ik herken mijzelf niet meer terug. Normaal ben ik erg actief en ga ik er vaak lekker actief op uit. Het hoopje dat nu op bed ligt... Geen idee wie of wat ik nu ben. Een schaduw van mijzelf.
Ondanks therapie, en hulp van andere instanties voel ik mij onbegrepen en alleen. Bang om anderen uit te leggen wat er mis is met mij. Bang voor de oordelen voor mij als moeder. Het is een hele heftige en rare periode waar wij als gezin op het moment doorheen gaan.”
Licht aan het einde van de tunnel
“Voor alle moeders en aanstaande moeders die ook een burn-out hebben, weet dat jij niet je ‘ziekte’ bent. Er is licht aan het einde van de tunnel. Daar geloof ik in, hoe lastig en zwaar het nu ook is. Ooit ben ik weer die vrolijke en actieve mama die ik was.”
Heb jij last gehad van psychische problemen tijdens je zwangerschap?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)