Je hebt een kinderwens, maar helaas gaat het niet zoals je had gehoopt. Dus ga je het traject van vruchtbaarheidsbehandelingen in. Net als je zus, want die heeft precies hetzelfde probleem. Maar hoe reageer je als je zus zwanger wordt en jij niet? ‘Ik kan niet anders zeggen, maar ik werd verteerd door jaloezie'.
“Eindelijk had ik de ware liefde gevonden. Na een aantal rampzalige relaties, was mijn huidige vriend echt een verademing. Hij waardeert me zoals ik ben en hij heeft mij weer vertrouwen gegeven in anderen dat door mijn vorige relatie compleet was verdwenen. Het voelde als thuiskomen en veel meer.”
Mallemolen van onderzoeken
“Na twee jaar van genieten met zijn tweetjes vonden we het nu tijd om een volgende stap te nemen: we wilden heel graag een kindje. Na ruim een jaar proberen, zakte de moed me in de schoenen. Waarom was het ons niet gegund? We kwamen in de mallemolen van onderzoeken terecht, maar de uitkomst was frustrerend. Er werd geen oorzaak bij ons gevonden. 'Domme pech’ zoals de artsen het zeiden.”
Vruchtbaarheidsbehandelingen
“De moed zakte mij al behoorlijk in de schoenen. Ik wilde niet meer, maar mijn vriend zei dat we vertrouwen moesten hebben en dus gingen we het traject van vruchtbaarheidsbehandelingen in. Na jaren van proberen, was ook daar de koek op. Althans hier in Nederland. De enige manier om toch nog zwanger te raken was onze heil in het buitenland zoeken.”
Zus
“Gelukkig kon ik mijn verhaal kwijt bij mijn zus. Die had hetzelfde probleem en had gehoord over een kliniek in Duitsland. Via een forum had ze die aangeraden gekregen. Ze stelde voor om samen een afspraak te maken.”
Duitsland
“Ik had naar mijn gevoel moeten luisteren. Op het moment dat ze het voorstelde, wilde ik al meteen zeggen dat ik dat niet zo'n goed idee zou vinden. Geen idee waarom ik dat onderbuikgevoel had. In plaats daarvan zei ik dat ik het nog even met mijn vriend wilde bespreken. Door met hem en met vriendinnen erover te praten, besloten we toch de sprong te wagen. We gingen met z'n allen naar Duitsland.”
Zwangerschap
“Bij de eerste poging was het bij mij meteen raak! Wat waren we blij, maar ook voorzichtig, want stelt dat het mis zou gaan? Tot ons grote verdriet, ging het mis: een miskraam... Bij mijn zus ging het een stuk minder snel, maar bij de derde poging was het raak. Ik was in eerste instantie blij voor haar, natuurlijk: ze is mijn zusje! Maar toen het moment naderde dat ik in mijn zwangerschap een miskraam kreeg en zij stralend zwanger bleef, begon het te knagen. Ook omdat het bij ons niet lukte en we er serieus over na zaten te denken om ons erbij neer te leggen dat het voor ons niet was weggelegd.”
Jaloezie
“Het voelde heel dubbel en ook al hield ze enorm rekening met mij, ik heb even bewust afstand van haar genomen. Ik werd verteerd door jaloezie. Vreselijk vond ik het. Ik wilde dit helemaal niet voelen, zeker niet naar mijn zus en zwager toe. Maar ik kon even niet anders.”
Hulp
"Toch heb ik op een bepaald moment tegen mezelf gezegd dat dit niet kon en ben ik hulp gaan zoeken. Ik vond een fijne therapeut waar ik een enorme klik mee had en die me erdoorheen heeft gesleept. Ik heb ook samen met mijn zus een paar sessies gehad. Zo lief dat ze dat met me wilde doen. Uiteindelijk heb ik een soort van acceptatie gevonden: dat het mij en mijn vriend niet lukte om op deze manier ouders te worden en dat ik een lief neefje of nichtje zou krijgen, voor wie ik de leukste tante voor de wereld wordt. Heel dubbel, heel moeilijk, maar ik kan er nu mee omgaan. Ik moet wel.”
Jouw verhaal delen
Wil je je jouw verhaal delen over je kinderwens, je gezin, je carrière, je relatie, je leven na de bevalling of iets anders wat herkenbaar is voor BabyBytes-lezeressen? Deel jouw verhaal via dit formulier. Als je liever anoniem wilt blijven kun je dat heel makkelijk in het formulier aangeven.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)