Roos (33) woont al 5,5 jaar in Mexico als ze hoogzwanger is van haar tweede kindje. Haar dochter Milena is op dat moment 1 jaar en 8 maanden oud. Samen met haar man Alberto en haar schoonouders runt ze een Bed & Breakfast in Mexico, hier wonen ze ook tijdelijk. Roos: “Bij mijn eerste zwangerschap duurde mijn bevalling 10 uur met hele intense rugweeën. Ik hoopte zo dat deze tweede bevalling veel sneller zou gaan. En wat ik hoopte gebeurde gelukkig ook”.
Steken in buik
“De avond voor mijn uitgerekende datum kreeg ik wat steken in mijn buik. Maar het was nog te doen. Alberto ging wat boodschappen doen voor de Bed & Breakfast en vroeg of ik mee ging. Dat wilde ik wel. Misschien kwamen de weeën dan wel goed op gang als ik wat ging bewegen. Tijdens het lopen van de winkel terug naar de auto, werden de steken regelmatiger en pijnlijker. Maar eenmaal thuis aangekomen stopte het weer. Die nacht gebeurde er niks…”
Opnieuw pijntjes
“'s Ochtends om 10 uur was ik nog gezellig met onze gasten aan het kletsen, bij het ontbijt. Toen ze even voor 12 uur uitgecheckt waren, en ik rustig aan de keukentafel ging zitten, begon ik weer wat pijntjes te voelen. Ik besloot naar onze slaapkamer te gaan en had al snel door dat dit echte weeën waren. Ik vroeg Alberto om op Milena te letten, omdat ik echt even alleen wilde zijn. De weeën kwamen al gelijk om de 3 minuten. Maar luisterend naar muziek en wiebelend op een yogabal kon ik ze prima wegpuffen”.
Het is serieus
“Om 14.15 stuurde ik een whatsapp bericht naar Alberto met: 'Het is serieus. Pak de camera, de telefoon oplader en een fles water in.' De rest had ik al weken ingepakt staan. Om 14.30 uur belde Alberto de gynaecoloog dat we van huis gingen vertrekken. Hier in Mexico kies je zelf een ziekenhuis uit waar je wilt bevallen. En je gynaecoloog komt daar dan heen om de bevalling te doen. In het dorp waar we wonen zijn geen grote ziekenhuizen, dus had ik een kleine kliniek uitgekozen waar ik een fijn gevoel bij had. Het blijft toch extra spannend om in het buitenland te bevallen”.
“We vroegen mijn schoonouders om op Milena te passen en snel tussen twee weeën door stapten we in de auto. Alberto was door alle zenuwen vergeten een fles water te pakken. En ik had nog wel zo'n dorst. 'Ik stop wel ergens onderweg om water te kopen', zei hij nog. Maar ook dit vergat hij. En ik wilde alleen maar zo snel mogelijk naar de kliniek toe. De kliniek was 10 minuten rijden, met onderweg veel drempels en stoplichten”.
Operatieschort aan
“Om 14.40 kwamen we aan bij de kliniek. Er was geen lege parkeerplek, dus parkeerde Alberto de auto voor de deur. Hij ging alvast melden dat ik eraan kwam, terwijl ik een wee weg pufte in de auto. Eenmaal binnen moest ik me gelijk uitkleden en kreeg ik een operatieschort aan. Toen kwam ook mijn gynaecoloog de kliniek binnen. Ik bleek al 10 cm ontsluiting te hebben. Yes! Daar hoopte ik al op. De gynaecoloog begon wat zenuwachtig te worden en luisterde snel of er wel een hartslag was van de baby. Die was er gelukkig”.
Auto nog even verplaatsen?
“Ik werd op het bevalbed geholpen. Aan Alberto werd gevraagd om onze auto te verplaatsen. Wat? Moet dat nu? Ondertussen werd alles snel klaar gezet voor de bevalling. Toen Alberto weer binnen een paar minuten terug was, werd hij gevraagd zich om te kleden. Maar helaas er was geen chirurgenpak voor hem voor handen. Ook dat nog. Gelukkig toch ergens nog één gevonden. Eenmaal omgekleed stond hij eindelijk naast me. Ik vroeg snel of hij de camera wel bij zich had. Oh nee, die zat nog in de tas, die buiten de bevalkamer lag. Een verpleger haalde snel de camera uit de tas, want Alberto mocht de kamer niet meer uit”.
Droombevalling
“Toen eindelijk alles gereed was, voelde ik een enorme persdrang opkomen. Ik kreeg een knip en met maar één keer persen werd daar onze zoon Kai Emilian om 15:03 uur geboren. We waren amper 20 minuten in de kliniek. Wat was dit een droom bevalling. Gelukkig waren we onderweg niet ergens gestopt om een flesje water te kopen, dan hadden we de kliniek misschien niet eens op tijd gehaald!”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
 woont al 5,5 jaar in Mexico als ze hoogzwanger is van haar tweede kindje. Lees het hele artikel op Babybytes.){kind=link}
Reageer op dit artikel
reacties (0)