Klamme handjes en zweet op mijn voorhoofd; ineens is het me even te veel. “Mamaaa!” “Kun jij even…?” ”Tante Roohoos wil je…?” Alle geluiden, alle geuren, alle gevoelens, alle vragen.
Ik lees heel veel over hoogsensitieve kinderen. Maar wat als je als ouder hoogsensitief bent? Wat als je als ouder alle prikkels soms ongefilterd binnen krijgt? Dat is echt wel pittig. Want kinderen kun je niet 'uit' zetten. Je kunt niet te pas en te onpas roepen: “dit trek ik niet hoor,” en weglopen. Zo’n moeder ben ik niet. En wil ik ook niet zijn. Maar soms voelt het wel zo.
Glad ijs
Inmiddels weet ik aardig hoe ik er voor kan zorgen dat niet alle prikkels even hard binnen komen. Ik pak voldoende rust en doe mijn best goed voor mezelf te zorgen. Maar zelfs dan. Na een paar nachten slecht slapen. Wat extra stress op het werk of thuis… BAM! Dan komt het allemaal weer harder aan en voel ik soms dat ik me op glad ijs begeef.
Wat kun je doen als je als ouder hoog sensitief bent, om er voor te zorgen dat het voor iedereen leuk en haalbaar blijft?
Pak voldoende rust
Voor iedereen heel erg belangrijk, maar als het leven heftiger binnen komt al helemaal. Dan heb je vaker echt tijd nodig om te resetten. Een warm bad, sporten, een fijne wandeling, een dag met je blote kont in de sauna. Believe me, echt nodig, anders flip je ’m op een gegeven moment.
Geef je grenzen goed aan
Vanaf een jaar of vier kunnen kinderen echt zichzelf wel even vermaken. Het hoeft niet lang te zijn. Maar 10 tot 15 minuten met de beentjes omhoog en een boekje of blad voor je neus moet echt kunnen. Als ze jong zijn, houd je ze een beetje in het zicht, geen probleem, zo lang jij maar je moment even kunt pakken. Daar kun je heel duidelijk in zijn: "lieverd, dit is even mama-tijd. Ik ga even lekker met een kopje thee en een boekje mijn batterijtje opladen. Jij gaat even fijn zelf spelen, als mijn batterijtje weer opgeladen is, komt mama gezellig dat spelletje met je doen.” Eventueel de tijd aangeven op de klok of een kookwekker zetten werkt ook top!
Ga met elkaar naar buiten
De natuur doet iedereen, maar zeker sensitieve personen, heel veel goed. Samen naar buiten gaan: in de tuin, naar het strand of bos, al is het maar een half uurtje zorgt meestal voor een opgeladen gevoel en versterkt vaak de onderlinge band.
Downtime
'Downtime' betekent dat je je even terugtrekt in jezelf, dat je je afsluit voor alle prikkels om je heen. Dat kun je niet altijd doen natuurlijk, want over het algemeen moet je er als moeder ‘zijn’. Toch zijn er momenten waarop dat best even kan. Waarop je de volumeknop van de wereld om je heen even wat lager kan draaien. Ik doe dat regelmatig als ik in het plaatselijke krijsparadijs zit waar mijn kinderen met vriendjes op trampolines staan te springen. Ik weet dat alles oké gaat, pak er een boek bij, en zet de wereld even wat zachter. Op die manier is het daar heel goed te doen!
Laat het waar het hoort!
Een hele belangrijke: als je hoogsensitief bent, krijg je ontzettend veel mee van wat anderen ‘voelen’. Het ene gevoel kan veel meer binnenkomen dan het andere. Vooral negatieve gevoelens kunnen je snel van je padje brengen, en al helemaal als je denkt dat die met jou te maken hebben. Diep ademhalen en letterlijk bedenken dat je ze los laat. Andermans gevoelens hebben zijn van anderen. Niet van jou. Laat ze daar. Zéker als ze negatief zijn!
Zoals ik altijd tegen de kinderen zeg die ik coach of train; heel erg gevoelig zijn is net als heel erg goed kunnen zien of horen. Een geweldige kwaliteit! De uitdaging is die kwaliteit te gebruiken zodat het vóór je werkt, niet tegen je. Dan kun je er geweldig van genieten!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)