We zaten lekker in het gras van de speeltuin. Zonnetje erbij, fruitje, kinderen hingen als aapjes in het klimrek. We waren aan het keuvelen toen er een ventje van rond de zeven jaar ineens in ons blikveld rende en uitgebreid begon... te strippen.
Mijn ogen begonnen te zoeken: waar was de ouder van dit kind? Iets in me wilde actie ondernemen... Dit kon toch niet? Ik merkte dat ik het jongetje wilde beschermen. Maar waarom? Waartegen? "Verdorie Kevin! Hoe vaak moet ik het nou nog zeggen?!" Ah, daar kwam moeder aangelopen, en binnen no time had Kevin zijn kleren weer aan.
We vinden allemaal wat van bloot: de een vindt dat het allemaal maar moet kunnen, de ander heeft zijn grenzen ergens anders liggen. Dat ligt vaak aan je eigen opvoeding, je eigen ervaringen, etcetera. Ik ben best vrij opgevoed. In ieder geval met het idee dat je blootje niets is om je voor te schamen, maar dat het ook weer niet voor iedereen zichtbaar hoeft te zijn. Door mijn werk in de jeugdhulpverlening ben ik inmiddels wat 'oplettender' geworden omdat ik weet dat mensen gewoonweg niet altijd de beste intenties hebben, helaas ook niet met kinderen.
Naakt door de speeltuin: is dat zo erg? Maar wat is wijsheid? Is een kind dat bloot door de speeltuin rent nou echt zo erg? Wat wil je je kinderen meegeven? Ik geloof er echt heel erg in dat je je leven niet vanuit angst moet lijden. Dat maakt absoluut niet gelukkig. En je voorkomt er echt niet mee dat er nare dingen gebeuren in het leven. Maar ik geloof ook dat opletten met je gezonde verstand nodig is.
Ik denk dat het geweldig is als je een kind mee kunt geven dat je blootje prachtig is, iets waar je je niet voor hoeft te schamen maar zelfs trots op mag zijn. En dat het ene blootje net zo mooi is als het andere: dun, dik, bruin, wit, met vlekjes of egaal. En daarnaast dat je lijf iets is dat van jou is, en niet voor iedereen. Dat jijzelf de baas bent over je lijf, en je kind dus ook. En dat er plaatsen zijn waar je niet je hele blootje laat zien. En plaatsen waar dat wel helemaal oké is.
Ik ben heel benieuwd: wat past bij jou? Wat voelt goed? Waar voel jij je vrij en veilig bij?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje