Ondanks alle gezellige dagen in het vooruitzicht is iedereen moe en wegen de laatste loodjes het zwaarst. Tegen december, hoe leuk de maand ook is, lijkt de energie soms helemaal op te zijn. Je wilt wel maar het kost allemaal extra veel moeite. Kids zijn zeurgerig, moe, overprikkeld en uit hun 'structuur'. Let's face it: we houden van december, maar eigenlijk willen we ook dat het zo snel mogelijk gewoon januari is. Dat alles weer 'normaal' is.
Allerlei verplichtingen
Vooral voor jonge ouders is de decembermaand pittig. Er wordt van alles van jou en je kinderen verwacht. Dat wordt niet altijd hardop gezegd, maar ergens is die 'gezelligheid' ook een verplichting, en vinden mensen het maar raar als je niet mee doet met die 'gezelligheid'. En inderdaad, gezelligheid zet ik tussen aanhalingstekens want soms is de 'gezelligheid' helemaal niet gezellig. Ik heb ook dit jaar weer een hoop huilende, koude, overprikkelde kinderen buiten op de sint zien wachten omdat dat 'zo leuk is'. Vast. Voor een hele hoop kinderen wel. Maar niet voor allemaal. En als dat voor jouw kind niet leuk is, waarom zou je dan koste wat kost daar maar aan de kade staan wachten op die Goedheiligman?
Keuzes maken
December is eigenlijk voor ons allemaal een les in keuzes maken. Kies je voor dat wat 'hoort', voor wat 'traditie' is, voor wat anderen van je verwachten? Of kies je voor wat goed voelt voor jou en je kind? Voor wat bij jullie als gezin past? Voor waar jullie gelukkig van worden?
Het zoontje van een vriendinnetje van me heeft snel last van veel drukte. Een grote schreeuwende menigte in combinatie met de spanning rondom de Sint is voor hem killing. Daar is niets leuks aan; voor hem niet, voor haar niet. Zij kiest er voor om hem de Sint op zijn eigen manier te laten ervaren en zoekt een Sint op op het moment dat er weinig andere mensen zijn en de spanning laag is; op een blauwe maandagochtend in het Archeon bijvoorbeeld. Prachtig vind ik dat! Dan kun je een mooie ervaring delen, een mooie herinnering creëren, op een manier die past bij je kind.
Natuurlijk hoef je niet alles voor je kind te laten of te veranderen. Maar zeker als het gaat om de dingen die we juist zo graag voor hén doen, dan kunnen we het toch het beste zo doen dat zij (en wij) het ook écht leuk hebben? En nee, ze hoeven niet alles maar te leren. Het zoontje van mijn vriendin zal er vast later niet voor kiezen om naar een vol Ziggo-dome te gaan. Maar als hij wel van een huiskamerconcert kan genieten mist hij toch niets wat hij niet kan missen?
Ik wens jou feestdagen die goed voelen voor jou en je kindje(s). Niet omdat het moét, maar omdat het mag!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)