“Ja maar papa zei dat het mocht!” Herken je die? Kinderen hebben geen regime nodig waarbij papa en mama precies tot op de puntjes hetzelfde doen. Welnee. Verschil mag er wezen. Op school zijn de regels ook weer iets anders, en bij opa en oma… Maar het is fijn als de hoofdlijnen overeenkomen en dat de basis voor hen duidelijk is. Als de basis namelijk niet duidelijk is, kan dat onveilig gaan voelen voor een kind en zal het alleen nog maar meer de grenzen op gaan zoeken om te kijken waar die grenzen dan precies liggen (want dat te weten geeft hen weer een gevoel van veiligheid).
Maar hoe doe je dat als ouders? Hoe kom en blijf je op één lijn in de opvoeding? Hier wat spelregels:
Jullie zijn twee aparte personen: jippie!
Het is juist prachtig dat een kind twee unieke ouders heeft. Je hoeft je echt niet als kopietjes van elkaar te gedragen. Het is zelfs heel mooi en leuk voor een kind als ze gaan ontdekken dat papa een beetje meer ‘zo’ en mama een beetje meer ‘zo’ is. Dat maakt juist dat het kind van jullie allebei dingen kan leren. Verschil mag er dus echt wezen!
Bepaal samen de ‘basis’regels
Ga er eens samen voor zitten, bespreek wat jullie allebei erg belangrijk vinden in de opvoeding en maak daar samen dan jullie ‘basispakketje’ van. Je kunt hierbij denken over afspraken rondom het naar bed gaan, snoepen, ruziemaken, etcetera. Niet dat je alles maar in regels moet willen vangen, maar zodat jullie het weten als jullie beiden een sterke mening over een bepaald onderwerp hebben, hoe daarmee om te gaan.
Dit zal per levensfase van je kind gaan verschillen, dus hou er ook niet statisch aan vast maar blijf er af en toe over in gesprek gaan met elkaar.
Bespreek van tevoren jullie ‘strategie’
Hoe ga je ermee om als jullie het oneens zijn? Bekvechten of discussiëren waar kinderen bij zijn is geen goed idee. Je kunt afspreken dat jullie het onderwerp voor dat moment laten rusten en benoemen naar het kind dat jullie het samen even niet weten en er die avond over zullen praten. Dat is een duidelijke strategie, ook voor je kind.
Een ander voorbeeld is hoe je ermee omgaat als opa’s en oma’s oppassen of als jullie bij die oppasopa’s en oma’s thuis zijn. Dat kunnen best stressmomenten zijn voor opvoeders (en voor kinderen) als iedereen zich opvoedkundig met het kind wil gaan bemoeien (en iedereen wat anders wil of vindt).
Doe leuke dingen samen!
Aan deze moet ik mezelf ook regelmatig herinneren. Er werkt niets zo goed als lekker af en toe samen de hort op gaan, lol hebben, weer eens echt samen iets beleven. Kinderen hebben baat bij ouders die blij met elkaar zijn en die het fijn hebben samen. En ja, het leven is vaak lastig. Helemaal met kinderen. Dat stelt je relatie nogal eens op de proef. Dus hup, samen met je lief de agenda’s trekken en een paar fijne dates plannen!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)