Roos Coacht: Kinderen en seksualiteit, hoe pak je dit aan?
- De Kinder- en Opvoedcoach
- in Kinderen
- 1
- 19970
- 15/08/2022
‘Hai met mij. Sorry dat ik je stoor, maar je moét me echt even helpen, ik ben bang dat ik Timo getraumatiseerd heb! Bel me terug zodra je dit hoort!’
Een van mijn vriendinnen had dit bericht op mijn voicemail ingesproken en met een wat versnelde hartslag belde ik terug. Hemel, wat was er met Timo gebeurd?
Ergens gedurende de eerste vijf minuten van het gesprek wat erna volgde voelde ik de spanning wegglijden en een giechelig gevoel ontstaan. Ze had Timo niet mishandeld, hij had niet per ongeluk uit de wc-eend gedronken… Timo was ’s avonds uit zijn bedje gekropen omdat hij moest plassen en had met grote ogen aan het bed van mama en papa gestaan en gevraagd: ‘Wat doen jullie?’ Waarbij mijn vriendin van haar hijgende man was afgekropen en had gestameld: ‘Ehm, oh, God… Nou ja… Plezier maken lieverd.’
Lees ook:
30% van de kinderen tussen 9 en 12 praten niet over seks
Seksuele ontwikkeling
Kinderen en seksualiteit zijn onderwerpen die we graag ver van elkaar houden. En begrijpelijk met alle nare verhalen. Maar kinderen maken ook een seksuele ontwikkeling door, zoals dat heet. Ze ontdekken steeds meer hun eigen lichaam en gevoelens en zullen steeds meer vragen stellen over het wat, hoe en waarom. Laten we voorop stellen dat dat iets heel moois en puurs is.
Wat kun je ermee als ouder?
Als ouder kun je daar het beste mee omgaan door uitleg te geven die bij hun leeftijd past, en door rustig en vriendelijk te reageren. Als jij als ouder namelijk schrikt van vragen en benoemt dat je kind niet aan zijn piemel mag zitten omdat dat ‘vies’ is, geef je mee dat seksualiteit en je lijf vies is in plaats van om ervan te genieten.
Probeer schaamte te voorkomen. Schaamte is een emotie die eigenlijk zonde is van een ieders tijd, want wat bereik je ermee? Dat je iets weg wilt stoppen omdat je denkt dat het ‘fout’ of ‘slecht’ is. En volgens mij is dat niet wat kinderen nodig hebben. Een kind heeft nodig dat je van hem of haar houdt en accepteert wat hij of zij ook doet. Dat wil niet zeggen dat je alles moet accepteren wát ze doen. Gezonde grenzen aangeven is heel belangrijk. Een kind mag natuurlijk fijn aan zichzelf zitten, maar voor alles is een tijd en plaats. En die plaats is bijvoorbeeld, als je 9 bent, niet meer middenin de supermarkt.
Horizontale tango
Mijn vriendin hoeft niet bang te zijn, Timo heeft geen trauma opgelopen doordat hij zijn ouders even zag vrijen. Ze heeft in kindertermen uitgelegd wat er aan de hand was en ze hebben een slot op de deur gezet zodat ze hun gezamenlijke avonturen gezamenlijk kunnen houden. Waarschijnlijk is hij meer geschrokken van de reactie van zijn moeder dan van het kleine stukje horizontale tango dat hij meekreeg.
Al met al wil ik niet zeggen dat je kinderen moet blootstellen aan van alles. Het kan kinderen wel degelijk schaden als ze dingen zien of horen die niet bij hun ontwikkeling past en die ze dus niet goed kunnen begrijpen. Maar laat ze alsjeblieft wel vrij zijn en genieten van zichzelf. Laten we onze kinderen opvoeden in veiligheid en vrijheid, zonder schaamte.
Lees ook de vorige edities van Roos Coacht!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje