Roos Coacht: waarom slaan niet werkt 

‘Nou, ik ben er ook groot mee geworden hoor’, hoor ik ouders regelmatig zeggen als het gaat over of een tik wel of niet zou moeten kunnen. En ‘soms is dat gewoon het enige wat werkt’. Er wordt me regelmatig gevraagd waar ik sta met betrekking tot ‘De Pedagogische Tik’. En dat is makkelijk, ik ben tegen. En waarom? 

In eerste instantie omdat ik vind dat je van iedereen, dus ook van je eigen kinderen, op die manier dient af te blijven (jij wilt ook niet dat ze jou slaan neem ik aan?). Slaan is gewoon geen manier van met elkaar omgaan, het leidt namelijk nergens heen. En in tweede instantie omdat het ook écht niet helpt. Het lijkt soms even te werken, maar het werkt juist vaak averechts. 

Lees ook de vorige edities van Roos Coacht!

Wat slaan doet

Een kind wat iets doet wat niet mag en een tik krijgt zal:

A: denken dat het dus normaal is om iemand anders een tik te geven als diegene niet doet wat jij zegt, papa en mama doen dat namelijk ook. 

B: ofwel ze schrikken meteen van de pijn en gaan naar je luisteren omdat ze bang zijn geworden voor de klap (niet omdat ze respect voor je hebben of begrijpen waarom iets niet oké is).

C: ofwel het doet ze erg weinig, ze gaan door met het gedrag. En dan? Dit zijn de situaties die kunnen escaleren. Als één klap niet werkt, een tweede wel? En dan harder? 

Punt is dat als je jezelf toestaat die ene tik te geven, dan komt er vaak ook een tweede. En misschien zit je de keer erna erg rot in je vel omdat je slecht geslapen hebt en je partner rot tegen je heeft gedaan. Dan sla je misschien net iets harder dan bedoeld, omdat je meer boosheid in je lijf hebt dan alleen je kind op dat moment oproept. Natuurlijk zijn er een hoop ouders die een keer een tik hebben gegeven en het daarbij hebben gelaten. Maar kindermishandeling begint ook bij die eerste tik. Dus het is beter dat je jezelf aanleert dat je die gewoon niet geeft. 

Averechts

Naast dat het slaan van kinderen in Nederland letterlijk per wet verboden is, werkt het ook echt averechts. Wat je wilt is dat je je kind bepaalde normen, waarden en daarbij behorend gedrag kunt aanleren waardoor het op een fijne manier in onze maatschappij kan leven. Als je dit met slaan probeert, dan kun je blijven slaan, omdat het de ontwikkelingstaak is van kinderen (die ze door moeten maken om een zelfstandige volwassene te kunnen worden) om dingen uit te proberen en fouten te maken. Dit zit in hun natuur. Als je ze slaat in plaats van hen te vertellen waarom iets niet mag, en het hen soms gewoon laat ervaren en op hun snufferd te laten gaan, zullen ze dat niet leren. Ze zullen niet leren keuzes te maken, op hun gevoel te vertrouwen, het durven om fouten te maken. Het enige wat ze ervan leren is bang voor je te zijn. 

‘Ik ben er ook groot mee geworden’

Als mensen me zeggen ‘ik ben er ook groot mee geworden’ als excuus voor het feit dat slaan zou moeten kunnen, dan vraag ik: ‘Wat was er anders geweest als het niet was gebeurd? Als je vader of moeder rustig was gebleven en je op een andere manier had laten weten dat het niet oké was wat je deed? Hoe anders zou jullie relatie dan geweest zijn? Hoe anders zou jouw zelfbeeld dan nu zijn?’
Als die vragen echt binnenkomen, begint vaak de verandering. 

Ik gil geen moord en brand als je me vertelt dat je weleens een tik geeft. Ik begrijp dat je als ouder ongelofelijk veel moeilijke momenten doormaakt waarin je niet altijd weet waar je goed aan doet. Maar ik ga wel graag het gesprek met je aan over hoe het anders kan. Hoe het beter kan. Zodat jij en jouw kind niet alleen maar in de pas lopen, maar samen kunnen dansen door het leven.

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

• SHARE
• PIN
• Volg ons