Het ene moment is het gezellig, het andere moment slaat de sfeer compleet om... Het is een van de grootste frustraties van ouders: ruzie tussen je kinderen. Hoe kun je dit oplossen? En moet je dat eigenlijk als ouders wel oplossen? Opvoedcoach Annelies geeft advies!
“Wèèhèè!” Een huilend kind komt naar binnen. “Hij heeft me van de schommel geduwd!”
“Ja, maar jij ging er niet vanaf!”
“Maar ik wás!”
“Niet! Ik wás, ik ging alleen even naar de wc.”
“Nou dan zat je er toch niet meer op!”
Zucht... daar gaan we weer...
Ruzie om niks
Ik denk dat het wel de nummer 1 frustratie is van ouders met meerdere kinderen, toch? Die eeuwige ruzies om niks. En als het dan nog eens ergens over zou gaan... Maar ze maken een drama van iets kleins en halen jou er vervolgens bij, zodat jij het pleit ‘even’ kan beslechten. Het probleem is dat je het dan nooit goed doet.
Geef je kind 1 gelijk, is kind 2 boos. Geef je kind 2 gelijk, is kind 1 boos. Geef je ze allebei geen gelijk, zijn ze allebei boos. Lekker dan!
Ga er maar aan staan. Je hebt de wedstrijd al verloren, voor je bent begonnen.
Hoe los je dit op?
Zorg er daarom voor dat jij geen onderdeel wordt van de ruzies en niet als scheidsrechter wordt ingezet. Want het is belangrijk dat je kinderen zélf leren hoe ze hun ruzies kunnen oplossen. Dat kan.
Al vanaf 2,5 jaar kun je je kinderen, stap voor stap, leren hoe ze hun eigen ruzies kunnen oplossen. Kun je je voorstellen hoe heerlijk het is, als je kinderen dat zélf doen? Dat je niet meer op hoeft te zien tegen een ruzie van je kinderen, omdat je weet dat je weer in de tweestrijd komt en er na afloop minstens één hevig teleurgesteld is en zegt: “Jij geeft hem ook altijd gelijk!”
Verwachtingen
Als jij degene bent die in de ruzies van je kinderen bepaalt hoe het opgelost moet worden, dan zal je het nooit goed doen en voelt er altijd iemand zich achtergesteld. En eigenlijk is dat gevoel niet eens zo onterecht, want jij hebt de situatie helemaal niet (volledig) gezien en dus baseer je je oordeel op verwachtingen.
Normaal gesproken pakt kind 1 altijd alles af, dus ja... dat zal deze keer vast niet anders geweest zijn. Normaal gesproken deelt kind 2 altijd de klappen uit, dus hij krijgt op zijn kop. Maar je weet niet wat eraan voorafgegaan is.
Wie weet heeft het ene kind wel zó zitten uitdagen en prikken, totdat het andere kind geen andere uitweg meer zag dan een mep te geven.
Hoe frustrerend is het voor een kind, dat juist op het moment dat je zus je tot het uiterste gedreven heeft en jij een klap uitdeelt, dat dan je moeder binnenkomt en je op je kop geeft omdat je álweer geslagen hebt. Voel je de onmacht die dat kind moet voelen op dat moment?
Gevolg als jij het oplost
Het versterkt de strijd tussen je kinderen uiteindelijk alleen maar. Geloof me, ik praat echt het slaan niet goed hoor, maar ik wil je hiermee laten zien wat je kind ervaart, als je alleen daar op reageert.
Hij denkt dan: “Zie je wel, krijg ik weer op mijn kop. Ik heb het ook altijd gedaan.”
Dat geeft hem een rotgevoel en zal er alleen maar voor zorgen dat hij nog meer een strijdgevoel met zijn zus ervaart. Want hij neemt het haar kwalijk, dat hij alweer op zijn kop heeft gekregen. Het bevestigt zijn gevoel.
“Zie je wel, dat rotkind zorgt er wéér voor dat ik op mijn kop krijg.”
Oplossing is aan de kinderen
Weet je, het is niet jouw ruzie, dus jij bent ook niet degene die een oplossing moet vinden. Dat is aan je kinderen. Dat kunnen ze natuurlijk niet zelf (uiteindelijk moet dat wel haalbaar zijn hoor), maar dat is echt iets wat ze moeten leren.
Probeer dus in de ruzies tussen je kinderen geen rechter te zijn die het eindoordeel velt, maar juist een ‘gespreksbegeleider’ te zijn. Zodat je je kinderen kunt leren hoe ze met elkaar tot oplossingen kunnen komen. Bijkomend voordeel is dat ze zich er ook veel beter aan houden, puur omdat ze het zelf bedacht hebben. Zo leren kinderen ook te onderhandelen, naar elkaar te luisteren, compromissen te sluiten etc. Veel meer dan wanneer jij tussenbeide komt en zegt: “Dan gaan jullie allebei niet op de schommel. Punt uit.”
Zoals ik al eerder zei: kinderen kunnen al leren om zelf hun ruzies op te lossen vanaf 2,5 jaar. Op hun eigen niveau en met een beetje hulp.
Meld je aan voor het webinar voor extra handvatten
Ben je op zoek naar meer handvatten hoe je de strijd in huis laat verdwijnen? Zodat er weer meer ruimte is voor rust en gezelligheid? Doe dan mee aan het gratis webinar ‘Het perfecte gezin bestaat niet’, dan laat ik je precies zien hoe jij ervoor zorgt dat je kind luistert, zonder dat jij boos moet worden.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Mijn naam is Annelies Bobeldijk van WOW! Opvoedcoaching en ik leer ouders van jonge kinderen hoe ze Realistisch kunnen Opvoeden.
Want je kunt liefdevol opvoeden, zónder te pamperen. En je kunt duidelijk zijn, zónder autoritair te zijn.
Misschien heb je mijn naam wel eens voorbij zien komen in de krant, want ik word regelmatig geïnterviewd door diverse landelijke media, zoals bijvoorbeeld NU.nl, het RTL Nieuws en dagblad Trouw. Inmiddels heb ik al meer dan 10.000 ouders geholpen met mijn methode Realistisch Opvoeden.
Naast opvoedcoach ben ik zelf moeder van 4 jongens (11, 9, 6 en 3) en ik weet dus als geen ander dat de theorie iets heel anders is dan de praktijk.
Volg mij op Instagram (@wow_opvoedcoaching), want daar deel ik iedere dag tips om het opvoeden leuker en makkelijker te maken of neem een kijkje op mijn website www.wowopvoedcoaching.nl
Reageer op dit artikel
reacties (0)