Saskia: ‘Zó ziet mijn ochtendspits eruit met drie kleine kinderen’
- Redactie
- in Moeder
- 1
- 1175
- 05/11/2023
De ochtendspits van een gezin: wie kent het niet. Toch is het leuk dat BabyBytes-lezeres Saskia ons een kijkje in haar keuken gunt. ‘Elke ochtend sta ik er versteld van dat het ons wéér is gelukt om fatsoenlijk gekleed de deur uit te gaan.’
“Onderweg naar mijn werk, kom ik eindelijk een beetje bij van de ochtendhectiek waar we minstens vier keer per week in zitten. Zowel mijn man als ik werken vrij veel. Misschien wel een beetje te veel met drie kleine kinderen. Maar ons werk maakt ons gelukkig en ik vind het belangrijk dat onze kinderen zien dat we ambitieus zijn en plezier hebben in ons werk. Het maakt ons echt leuke ouders. Toch moet ik bekennen dat de ochtenden niet mijn favoriete momenten zijn. Het is behoorlijk druk met drie kleintjes die allesbehalve een rustig karakter hebben. Ik lach me soms helemaal scheel om hun capriolen, maar je begrijpt dat het in de ochtend soms wel een beetje too much kan zijn. Ook wij, ouders moeten een beetje opstarten, maar leg dat maar aan onze drie druktemakers uit.
Ik weet niet of er behoefte aan bij jullie lezeressen, maar het leek me gewoon leuk om een 'normale’ ochtendspits bij ons te beschrijven. Misschien zijn er wel lezeressen die tips hebben. Kunnen we altijd wel gebruiken.”
Ochtendhectiek
“We zijn de trotse ouders van drie jongens van zes, drie en één. Die van één is nog het makkelijkst, want die heeft nog niet echt een eigen wil. Het scheelt al een hoop dat er geen gesteggel is over wat aan te trekken en wat er op een boterham moet. Dus die werkt mee... Maar die andere twee...
De wekker gaat om zes uur, uiterlijk half negen moeten we de deur uit. Eerst gaan mijn man en ik ons douchen en aankleden. De kids hebben de avond voor het slapen gedoucht of in bad gezeten, dus dat scheelt een hoop gedoe. Maar goed, vanochtend wilde die van zes niet uit zijn bed komen. Hij had ‘vandaag even geen zin in school’. We hebben 'm maar even laten liggen. Als hij zo'n bui heeft dan is er een reden, maar die moeten we er wel uit trekken. Het is nog vroeg dus dat komt zo wel. Ga ik eerst de baby doen. En dan bekommert mijn man zich om de driejarige, die voor de verandering wel makkelijk uit bed komt, zelfs vrolijk! Halleluja!
De baby is een beetje suf, maar laat gewillig zijn gezichtje wassen en zich aankleden. Als ik zijn flesje heb gegeven, wil ik hem in de box leggen, maar dan moet ‘ie ineens spugen... en niet zo'n beetje ook. Blijkbaar lucht het op, want hij kijkt me stralend aan. Maar goed die spuugsessie betekent wel dat bij de baby alles weer opnieuw moet worden gedaan. Het is ondertussen al bijna half acht. Over een uur moeten we deur uit!”
Invaljuf/-meester
“De peuter is in ieder geval kant en klaar en wordt door zijn vader naar beneden gebracht voor zijn ontbijt. Normaal gesproken heb ik al wat klaargemaakt, maar ja, de baby moest even ‘opnieuw worden’ gedaan. Dus mijn man maakt het broodje klaar en zet 'm met hoge uitzondering voor de tv voor een filmpje. Want die van zes ligt dus nog steeds te mokken in zijn bed. Terwijl ik de baby doe, roep ik nog even naar mijn zesjarige dat ‘ie echt moet opstaan. Mijn man zit inmiddels op zijn bedje en probeert eruit te krijgen wat er nu aan de hand is. Wat blijkt: zijn juf is er vandaag niet, die moest naar de juffenschool en ze krijgen vandaag een invaller. Vind ‘ie niet leuk, omdat hij bang is dat de invaljuf of –meester (geen idee wat het is) niet weet dat de juf hem nog zou helpen met zijn herfstwerkstuk, omdat hij een broertje dood heeft aan knutselen. ‘Straks moet ik het helemaal zelluf doen!’ brult hij.
Als zijn vader hem uitlegt dat hij wel even met de invaller gaat praten en onze zoon uitlegt dat hij zelf ook mag zeggen hoe het zit en dat papa hem dan helpt als ‘ie er niet uit komt, is hij wat gerustgesteld. Hij komt in ieder geval uit bed en trekt zijn kleren aan. Het past voor geen meter bij elkaar, maar mijn man en ik hebben het opgegeven om daar iets over te zeggen. Choose your battles. Ken je die? Zeker op een vroege ochtend.”
High five!
“Inmiddels is het acht uur en zitten we eindelijk met z'n allen aan tafel, nadat de peuter even protesteerde omdat de televisie uitging. Er gaat een beker melk omver, over mijn schone broek. Mijn man probeert een discussie uit de weg te gaan over welk stuk fruit er mee moet als tienuurtje. Ik kleed me ondertussen even om, mijn man pakt de broodtrommeltjes die we de laatste tijd de avond ervoor maken en in de koelkast doen. Ik poets de tanden van de peuter en de oudste, pak nog snel de gymtas van de oudste. En iets over half negen stormen we de deur uit. Mijn man brengt oudste naar school en ik lever de twee jongste 'pakketjes’ af op de kinderopvang. Voordat onze wegen scheiden, nemen we altijd afscheid met een high five, want het is ons weer gelukt!”
Topteam
“Hectisch zo'n ochtend en geen ochtend is hetzelfde. Er is altijd wel wat en heel soms, echt héél soms lukt het om iets eerder de deur uit te gaan. Maar dat gebeurt bijna nooit. In de auto naar mijn werk kom ik dan echt weer een beetje bij, doe mijn make-up en geniet van mijn coffee to go die mijn man heeft gemaakt. Zijn toch wel een topteam, als ik het zo teruglees;-). Ben benieuwd hoe andere lezeressen het doen!”
Wat is jouw verhaal?
Wij van de redactie ook! Wil je graag je verhaal delen over je gezin of misschien over iets heel anders? Bijvoorbeeld je relatie, je (schoon)familie, je kinderwens, je zwangerschap of je bevalling? Wij zijn altijd op zoek naar mooie, aangrijpende, herkenbare verhalen. Via dit formulier kun je de redactie mailen en als je liever anoniem wilt blijven, geen probleem! Dat kun je makkelijk aangeven in het formulier.
Lees ook:
Desiree over haar bevalling: 'Hier had ik nog nooit van gehoord'
Erlinde: 'Het lukt me niet om mijn zwangerschapskilo's kwijt te raken'
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje