“Mijn hemel, hoe dan?!” is wat ik regelmatig dacht toen de kogel door de kerk was en we uit elkaar gingen. Want, lieve help, wat komt er ongelofelijk veel op je af als je uit elkaar gaat; getrouwd of niet.
Ik had al veel ervaring met het begeleiden van ouders die in scheiding lagen dus ergens had ik wel verwacht dat ik gewoon de antwoorden zou hebben, maar als het jezelf betreft… damn, dan is het toch écht helemaal anders.
Gelukkig had ik een hoop lieve mensen om me heen die me steunden, maar ergens merkte ik dat ik het miste om met iemand te kunnen praten die wist waar ik middenin zat.
Iemand die kon snappen in wat voor gekmakende rollercoaster ik terecht was gekomen: het ondanks alles er blijven zijn voor de kinderen, het regelen van zó veel dingen waar ik nog nooit bij stil had gestaan, het zoeken van een woonruimte, het verdelen van spullen en tussen alles door het beheersen van emoties want ja, je wilt vooral ook nog een leuke mama zijn, niet te veel op hun bordje leggen en, o ja, er moet ook nog gewoon gewerkt worden…én dan is er nog een huishouden te runnen… of twee.
Ik besefte dat, alhoewel de statistieken dat bijna onmogelijk maken, ik niemand kende op dat moment met wie ik vrij kon praten en die helemaal begreep wat ik doormaakte. Iemand die ook in scheiding lag. Tja, mijn ex, maar die zag me aankomen…
Net als ik
Als ik terugkijk op de scheidingsperiode herinner ik me alleen nog maar flarden; ik stond op overleven, maar door gaan en zorgen dat alles op een of andere manier in orde zou komen.
Toen de ergste chaos voorbij was en het stof begon te landen, merkte ik dat vrouwen in mijn omgeving me steeds vaker aanspraken. Vrouwen die net die rollercoaster ingestapt waren en die, net als ik, behoefte hadden aan iemand die wist hoe het was. Voor zowel praktische zaken als het emotionele stuk.
Pas in de periode van mijn scheiding heb ik gemerkt hoe ongelofelijk veel je als mens, als vrouw, aan kunt. Een stemmetje in je hoofd zegt soms dat je het écht niet meer trekt, dat het te veel is, maar ergens vind je de kracht om door te gaan en om ervoor te zorgen dat het wél lukt en dat er wél ergens, aan het einde van de tunnel een happy end zal zijn: voor jou, maar zeker ook voor de kinderen.
Kinderen
Want hoe je het ook wendt of keert, voor de kinderen is een scheiding vreselijk. Hun hele leven wordt uit elkaar gerukt en ze hebben er helemaal niks over te zeggen. Lekker dan. Toch geloof ik oprecht, zeker na het zelf meegemaakt te hebben, dat er een positieve manier van scheiden is. Eentje waarbij zowel jij als de kinderen weer gelukkig kunnen zijn. En ja, het helpt ongelofelijk als je ex-partner meewerkt aan deze positieve manier… maar hierin heb je alleen controle over wat jij doet en wat jij er zelf van maakt.
Facebookpagina
Omdat ik geloof dat je niet alles alleen hoeft te doen, omdat ik geloof in hulpvragen, en omdat ik geloof in de kracht die wij vrouwen elkaar kunnen geven heb ik de facebookpagina Gescheiden Mama’s in het leven geroepen: een plek waar je je vragen kunt stellen aan- en je verhaal kunt delen met vrouwen en meiden die, net als jij, in die rollercoaster gestapt zijn en die elkaar willen helpen om het licht aan het eind van de tunnel weer te kunnen zien.
Dus mocht je met vragen zitten of eens willen praten met vrouwen die weten ‘hoe het voelt’? Meld je dan aan via: https://www.facebook.com/groups/241752480005653/ , dan ontmoeten we elkaar daar!
Groetjes,
Rosanne
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)