Tamara (25) raakte onverwachts zwanger. Daar kwam ze pas achter toen ze al ruim een half jaar onderweg was. Ze vertelde haar verhaal aan BabyBytes toen ze 37 weken zwanger was.
Tamara begint haar bijzondere verhaal: "Ik was sneller moe dan normaal en kon zelfs in de middag al helemaal uitgeblust op de bank liggen. Naïef dacht ik dat het de lange nachten doorwerken waren. In het verleden heb ik last gehad van nierstenen. Dus ik dacht dat dit nu weer het geval was. Bij nierstenen krijg je namelijk vervelende steekjes in je onderbuik en word je licht in je hoofd. Dat had ik nu ook."
Pizzabroodjes?
"Ook viel me tijdens een avondje douchen op dat mijn buik boller was dan anders. Ik kon mijn tenen niet meer zien! Maar omdat mijn cyclus heel onregelmatig was, dacht ik er absoluut niet over na dat ik weleens zwanger kon zijn. Ik gaf mijn gesnaai de schuld en nam me voor meer te gaan bewegen. Écht aangekomen ben ik niet. Ik ben altijd vrij slank geweest en dat veranderde tijdens mijn zwangerschap ook niet. Ik ben nu vijf kilo zwaarder dan ik was voor de zwangerschap. Dat had ook van de pizzabroodjes kunnen komen…"
Bezorgde vader
"Tijdens een avondje uit met een vriendin naar een concert voelde ik me opeens erg beroerd. Ik werd licht in mijn hoofd en had het gevoel dat ik elk moment knock-out kon gaan. Uiteindelijk heb ik het halve concert gemist en heb ik gevraagd of mijn vader me op kon halen van het treinstation. Hij was zo bezorgd dat ik op zijn aandringen de volgende dag de huisarts heb gebeld."
Onverwacht nieuws
Dat de huisarts met het nieuws van haar zwangerschap zou komen, had Tamara nooit verwacht. Toch gebeurde het: "Ik ging naar de huisarts met het idee dat ik nierstenen had of misschien vitamine B12-tekort, omdat ik me zo ‘niet mezelf’ voelde de laatste tijd. Mijn huisarts heeft geprobeerd een katheter in te brengen, omdat ze vond dat mijn blaas wat hoog stond. Uiteindelijk kreeg ik het nieuws dat ik zwanger was. Ondanks de pil die ik gebruikte, en ondanks een condoom. Ik was zo vreselijk in de war. Ik begreep er niets van. De huisarts heeft meteen een afspraak gepland voor diezelfde middag bij de gynaecoloog en ik ging vol zenuwen daarheen. Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte en heb er zeker even moeite mee gehad. Niet alleen ik, maar ook mijn vader en moeder - ik woon nog bij hen thuis - hadden het zwaar met dit onverwachte nieuws."
Kortstondige relatie
"De vader van mijn zoontje kende ik van het internet. Na een half jaartje heen en weer appen - waar ik echt heel blij van werd - besloten we af te spreken. We gingen lekker uit eten en spraken daarna nog eens af. Ik bleef die avond bij hem slapen en de volgende ochtend vertelde hij dat hij niet toe was aan een nieuwe relatie, omdat hij net uit een vorige relatie was gestapt. Ik wist genoeg.
Nadat ik te horen had gekregen dat ik zwanger was, en ook al zo lang, heb ik contact opgenomen met de biologische vader van mijn kind. Al snel werd echter duidelijk dat hij geen rol wilde spelen in de opvoeding. Ik heb een tijd lang de deur voor hem opengehouden, voor het geval dat hij zich zou bedenken. Ook heb ik hem een aantal vragen gesteld met betrekking tot de medische informatie over hem en zijn familie. Dit zou later voor mijn zoon handig kunnen zijn. Hij heeft zich nooit bedacht en gaf zelfs aan dat hij ‘niet meer lastig gevallen wilde worden met dit zaakje’."
Thuis blijven wonen
"Gelukkig heb ik nooit gerookt en op een cocktailtje na in de zomer ook niets gedronken. Op financieel gebied is het makkelijker om nog even thuis te blijven wonen. Zo beschik ik over perfecte woonruimte en hoef ik weinig te veranderen. De babykamer is mijn oude kamer, wat het ook wel weer speciaal maakt. Sinds ik het mijn familie heb verteld en dat als een lopend vuurtje ging, kreeg ik via kennissen veel spullen aangeboden."
Financieel onafhankelijk
"Ik ben mijn eigen bedrijf vanuit huis aan het opstarten, zodat ik ook financieel goed voor mijn knul kan zorgen. De vader heeft het niet over alimentatie gehad en dat hoeft ook niet. Hij heeft mijn zoon niet erkend en zal geen rol in zijn leven gaan spelen. Ik vind het belangrijk dat ik op elk vlak zelf goed voor hem kan zorgen. Ik ben zeker heel erg benieuwd naar hem. Kan eigenlijk niet wachten tot hij er is. Het voelt al zo ‘eigen’."
Inmiddels is Tamara bevallen van een kerngezonde, prachtige zoon. "Het voelt alsof het altijd al zo had moeten zijn. Ik ben gelukkig!"
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
 raakte onverwachts zwanger. Lees het hele artikel op Babybytes.){kind=link}
Reageer op dit artikel
reacties (0)