Slapeloze nachten: ik dacht dat dat iets was voor ouders met pasgeboren baby's of incidenteel als ouderen kinderen ziek zijn, maar ik blijk het helemaal mis te hebben...
Zelfs als je kinderen wat ouder zijn, komt het nog vaak voor. Gelukkig niet elke nacht zoals bij een baby die 's nachts voeding nodig heeft, maar toch wel veel vaker dan ik voor ogen had in mijn toekomstbeeld van het hebben van een gezin.
Mijn kinderen doen het meestal om en om, de kleine meid een stuk vaker dan onze grote jongen, want zij is echt de slechtste slaper in huis. Maar er zijn nachten dat ze allebei op wat voor manier dan ook 's nachts aandacht behoeven en dat is echt funest voor je nachtrust. Want zover ik begrijp moet je minstens 4 uur achter elkaar slapen om genoeg uit te rusten. En dat lukt natuurlijk niet als je er om twaalf uur, half twee en half vier uit moet voor diverse redenen en voor diverse kinderen.
Verwachtingspatroon slapeloze nacht
Natuurlijk gaat dit niet elke nacht zo, maar dat maakt het ook zo onvoorspelbaar. Ze kunnen namelijk heel goed slapen, maar wanneer de goede of slechte nachten komen, is niet altijd een peil op te trekken.
Er zit wel een zeker (verwachtings)patroon in.
Ten eerste, veranderingen
Zowel zoonlief als dochterlief vindt het in een andere omgeving lastiger om in slaap te komen. En dochterlief wordt dan meestal ook nog 's nachts huilend wakker, omdat ze moet wennen aan een nieuwe omgeving. Dat duurt meestal twee tot drie nachten. Een weekend weg is dus over het algemeen voor ons niet een moment om lekker uit te rusten. Tenzij ze bij opa en oma slapen waar ze dan wel weer helemaal gewend zijn en vrijwel altijd heel goed slapen. En mama en papa dus ook in hun eigen bed of ergens in een hotel… Maar andere veranderingen dan in een ander bed slapen, zoals een verbouwing, een andere kamer en tijdelijk delen van een slaapkamer is ook garantie voor slapeloze nachten hebben we recentelijk ervaren.
Ten tweede, gezondheidsklachten
Ik noem het expres niet ziek, want dan is het natuurlijk sowieso aanpoten met kinderen, maar een milde verkoudheid kan ook een hoop verpesten in de nacht. Zo'n hoest die alleen maar tevoorschijn komt als ze in bed liggen en die maar niet weggaat. Soms slapen ze er zelf (grotendeels) doorheen, maar ik in ieder geval niet.
Ten derde, ontwikkelingen
Zeker als ze nog klein zijn zitten ze bijna elke maand weer in een andere fase. En dan zijn er genoeg redenen om niet in slaap te kunnen/ willen vallen of herhaaldelijk wakker te worden en papa of mama nodig te hebben. Ik denk aan zindelijk worden, afleren duimen/speen, verlatingsangst, jarig worden en andere spannende gebeurtenissen en noem maar op. Natuurlijk is het cliché waar; het is maar een fase. Maar waarom er zoveel fases moeten zijn die jarenlang de nachtrust van ouders om zeep helpen, is mij een raadsel.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Krista woont samen met Marco, zoon Kay (2015), dochter Minte (2019) en hond Chico in een huis aan de rand van het bos. Ze werkt als Senior adviseur Huisvesting bij een zorginstelling. In haar vrije tijd schrijft zij graag zo veel en divers mogelijk; zowel boeken, als korte verhalen en leuke stukjes over het moederschap, kijk maar op kristavanderhulst.nl. Dansen is ook een grote hobby van haar evenals zwemmen, lezen, series kijken en wandelen door het bos. Krista is verslaafd aan lipbalsem, chocola en knuffelen met haar kinderen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)