Stampvoeten en krijsen... Help, daar komt de driftbui!
- Krista-van-der-Hulst
- in Moeder
- 1
- 1584
- 07/10/2021
‘Twee is nee,’ wie kent die uitspraak niet? Ik heb voor de tweede keer een tweejarige in huis en het lijkt wel of deze nog beter weet wat ze wil, of vooral niet wil. En daarbij komt dan nog iets typerends voor de eigenwijsheid op deze leeftijd; de driftbui.
Driftbui
Die kan er al komen voordat ze twee zijn en nog lang daarna ook nog af en toe de kop op steken is mijn ervaring, maar mijn twee jarige dochter heeft nu echt de smaak te pakken. Er zijn meerdere triggers bij haar, maar de belangrijkste is toch wel dat ze iets niet mag. ‘Nee’ zegt ze zelf graag, maar ‘nee’ te horen krijgen is natuurlijk onacceptabel als je zo klein bent en van alles wil doen. Vooral dingen die niet mogen.
Krijsen en stampvoeten
Een mooi praktijkvoorbeeld; dochterlief slaat met een speeltje tegen de glazen binnendeur. Ik zeg dat dat niet mag. Ze gaat door; eens kijken wat er gebeurt, denkt ze waarschijnlijk. Ik leg uit waarom het niet mag. Ze blijft door gaan. Ik geef haar een waarschuwing, als ze niet stopt met dit gedrag pakt mama het speeltje af. Ook dat heeft geen effect, dus ik voeg daad bij het woord en trek het speeltje uit haar handen.
Voila; daar komt de driftbui. Mevrouw zet het op een krijsen en begint er ook nog eens bij te stampvoeten. Zo gaat ze door de kamer heen en ik vind het zo’n sprekend voorbeeld van een driftbui dat ik er bijna om moet lachen. Ik laat haar uitrazen en laat haar weten dat als ze weer rustig kan doen, ze bij me kan komen om getroost te worden. En dat duurt voor mijn gevoel een eeuwigheid, maar uiteindelijk is het weer voorbij en kan ik haar troosten.
Geen redelijkheid
Diezelfde dag ontvlamt ze nog twee keer. De redenen hiervoor kan ik me niet herinneren en waarschijnlijk wisten we het allebei op dat moment ook niet. Maar er hoeft ook helemaal niet echt iets te zijn, als je twee bent is er geen redelijkheid, alleen maar onredelijkheid. En zo is het voor ouders niet echt te voorspellen wanneer het gebeurt, maar je kunt er vanuit gaan dat het (een keer) gebeurt.
Dan hoop je alleen maar dat het niet in het openbaar is en je je kind lekker kunt laten uitrazen om welk wissenwasje dan ook. En hanteer daarbij deze mantra; ‘het is een fase, het is een fase. Hopelijk een korte…’
Zit jij ook in deze fase met een peuter?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje