Hyperemesis gravidarum (HG), ofwel extreme misselijkheid en overgeven tijdens je zwangerschap is absoluut geen pretje. Deze BabyBytes-lezeres had er zelfs nog last van tijdens haar keizersnede: ‘Ik werd kotsmisselijk en had het gevoel dat ik moest flauwvallen’.
“Het is alweer een aantal weken geleden, maar op 15 juni 2023 stond de keizersnede gepland, iets waar ik de laatste paar weken toch wel erg tegenop begon te zien. De laatste weken tot de operatie voelde ik me weer slechter. De HG nam weer de overhand en het warme weer hielp ook niet mee, dat resulteerde dat ik een keer flauwviel en ik vier uur aan de CTG moest liggen. Gelukkig was er met de kleine niets aan de hand en schopte ze erop los!”
Operatiekamer
“Op 15 juni mocht ik mij om 11:00 uur nuchter melden. Ik moest goed plassen en kreeg twee paracetamol voordat ik naar de OK werd gebracht werd. Ze konden het infuus niet prikken dus moest dat bij de pre-OK gebeuren. Omdat mijn aders zo diep liggen en ze ‘wegrollen’, moest het aan de binnenkant van mijn ellenboog geprikt worden (geen fijne plek!), toen gingen we door naar de OK waar een heel team klaar stond en de ruggenprik gezet werd. Helaas prikten ze twee keer mis, maar de derde keer zat ‘ie erin en voelde meteen alles verdoofd.”
Kotsmisselijk
“Ze plaatsten het doek en mijn partner kwam naast mij zitten. Ze begonnen meteen met de operatie en ondertussen kreeg ik alle bijwerkingen die er maar te vinden zijn. Ik werd kotsmisselijk en had het gevoel dat ik ging flauwvallen. Meteen kreeg ik allerlei medicatie ingespoten maar het hielp niet echt. Na een kleine tien minuten werd mijn dochter geboren, luid schreeuwend en nog helemaal onder een dikke laag huidsmeer. Ze werd meteen met de kinderarts meegenomen en ondertussen werd ik dichtgemaakt. Nog altijd misselijk en licht in mijn hoofd hebben ze de kleine bij mij neergelegd en werd ze rustig, wat prachtig om haar dan ein-de-lijk bij me te hebben!”
Lage bloeddruk
“Ze was 49 cm net als haar zus en 3040 gram, een lang tenger meisje! Omdat ik nog zo misselijk bleef, legden ze haar in de couveuse, toen ik naar de uitslaapkamer werd gereden. Daar hebben ze met zes verpleegkundigen/artsen naar mijn hartmonitor staan kijken terwijl ik een perenijsje kreeg. Wat bleek, mijn hartslag was aan het dippen, een bijwerking van een medicijn dat ik ingespoten kreeg. Wat ze niet wisten, is dat mijn bloeddruk altijd al laag is geweest. Toen dat aan de orde kwam, stopten ze de medicatie in mijn infuus en liep mijn hartslag rustig weer terug naar normaal. Na drie uur op de uitslaapkamer te hebben gelegen mochten we dan eindelijk naar boven. Wat mij enorm verbaasde was dat mijn baarmoeder (ook na het geven van medicatie) al ver onder mijn navel zat! Ook had ik meteen weer mijn lichaam terug! Weg met alle pijn en het meest waardevolle, niet meer ziek van de HG! Het blijft bijzonder dat het zo als sneeuw voor de zon verdwijnt op het moment dat alles uit je lichaam is.”
Borstvoeding
“Ik begon meteen na de operatie met het aanleggen van mijn dochter aan de borst. Maar ze is een erg onrustige baby waardoor de borstvoeding direct geven niet lukte. Gelukkig had ik vooraf al gekolft en dat kon met fingerfeeding gegeven worden. probeerde ik bij elke voeding aan te leggen, maar mevrouw wilde niet. Om frustratie van beide kanten te voorkomen, hebben we na een aantal dagen met de lactatiekundige besloten dat ik fulltime zou gaan kolven.”
Naar huis!
“De dag na de operatie moest ik het bed uit, verschrikkelijk! Wat een pijn in mijn buik! Toen ik ging staan, schoot mijn bloeddruk weer naar beneden en viel ik bijna flauw, meteen weer terug in bed en besloten we het zo te laten voor de dag. Dit heeft vier dagen geduurd. Uiteindelijk na vier dagen heeft de gyneacoloog gezegd dat ze de katheter wilden verwijderen en dat ik met dropjes eten mijn bloeddruk op peil kon houden. Na het opstaan, moest ik niet blijven staan maar meteen lopen/schuivelen naar het toilet als ik moest (met hulp van twee verpleegkundigen). Ik was helemaal trots dat het gelukt was en ik kreeg meteen de ontslagpapieren in mijn handen gedrukt. We konden naar huis!”
Kraamzorg
“Aangezien het zondagavond was, sprak ik met de kraamzorg af dat zij pas de volgende ochtend zou starten. Een ontzettend lieve vrouw die mij gelukkig achter de broek aan zat. Ik voelde mezelf namelijk heel zielig en als het aan mij had gelegen dan had ik nu nog in bed gelegen. Ze had voor elke dag doelen gesteld: dag 2 toen ik thuis was heb ik gedoucht en op dag 3 heb ik buiten een klein stukje gelopen met de wagen. Elke dag begon ik mij weer een beetje beter te voelen.”
Litteken
“Nu zijn we bijna vijf weken na de operatie en kan ik weer mijn eigen kleren aan van voor de zwangerschap! Ik loop elke dag een stukje en ik ben al een aantal keren mee geweest naar mijn paard. Het is heel lastig om in te schatten wat ik nou wel/niet mag doen. Bij twijfel doe ik iets gewoon niet. De wond ziet er heel mooi rustig uit, wel nog een verdoofd gevoel op het litteken en daar omheen. Ze hebben het heel laag gezet en de eerste keer scheren daar vond ik doodeng, maar het is gelukkig goed gekomen.”
Dochter
“Mijn dochter doet het erg goed, ze was acht procent afgevallen na de geboorte en ze is in tien dagen weer boven haar geboortegewicht gekomen. Ik geef nog steeds afgekolfde borstvoeding maar omdat ze (helaas) reflux heeft, verdikken we dit met een beetje Johannesbroodpitmeel. Het helpt redelijk goed tegen de reflux. Ze groeit bij het consultatiebureau haar eigen lijntje net als haar zus. Helaas begint mijn productie weer af te nemen, met clusterkolven is het wederom niet op te krikken en dat betekent dat de laatste beetjes gekolfd worden en ik dan over moet stappen op kunstvoeding. Jammer, maar een betere start heb ik haar niet kunnen geven. Ik had er al een beetje rekening mee gehouden, omdat het bij mijn oudste ook zo was gegaan.”
Grote zus
“O, en de zussenliefde! Haar zus die ontzettend trots is dat ze grote zus is; ze laat haar aan iedereen zien, kiest elke dag haar kleertjes uit en knuffelt en kust haar wanneer ze maar kan! Wat een pracht.”
Laatste week verlof
“Nu genieten tot ik weer moet gaan werken, ik start 24 augustus met werken op de DutchGP, meteen weg van huis maar een onwijs gaaf evenement waar ik mag werken, daarna een weekje vrij en dan weer echt aan de bak op kantoor. Met onze thuiswerkdagen en ouderschapsverlof kunnen mijn partner en ik het samen oplossen zonder dat ze de eerste anderhalf ‘s twee jaar niet naar een opvang/gastouder hoeft.”
Jouw bevallingsverhaal
Bij BabyBytes zijn we altijd op zoek naar nieuwe bevallingsverhalen. Wil jij graag vertellen over jouw bevalling? Stuur jouw verhaal (eventueel anoniem) naar de redactie van BabyBytes via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort op onze site!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
, ofwel extreme misselijkheid en overgeven tijdens je zwangerschap is absoluut geen pretje. Lees het hele artikel op Babybytes.){kind=link}
Reageer op dit artikel
reacties (5) Stuur een bedankje