Eén dag na de eerste verjaardag van mijn zoon, had ik een positieve zwangerschapstest in handen. Zijn zusje was onderweg, HOERA! Ondanks dat de tweede zwangerschap helemaal gepland was, heb ik me later wel eens afgevraagd of het niet wat te snel was.
Begrijp me niet verkeerd: het leek ons een fijn idee om onze kinderen kort op elkaar te krijgen. We hoopten dat ze hierdoor een goede band zouden krijgen samen en het leek ons als ouders wel prettig om de babyfase en bijbehorende mijlpalen in één keer te tackelen. Weer een baby verwelkomen als de gebroken nachten, vieze luiers en het huilen zonder reden jaren achter ons zou liggen, leek ons zwaar. We zouden het kort op elkaar doen. De natuur hielp een handje mee en 21 maanden na mijn eerste bevalling, lag ik wederom in het ziekenhuis te puffen.
De eerste fase met twee kleintjes onder de twee was zwaar, maar niet zwaarder dan ik had verwacht. We hadden slaapgebrek en soms was ik uren achtereen bezig met niets meer dan luiers verschonen, borstvoeding geven en prakjes maken. Maar de eerste anderhalf jaar zijn voorbij en ik ben blij met de keuze die we destijds hebben gemaakt. Onze kinderen schelen genoeg van elkaar om een duidelijk verschil in ontwikkeling te merken, maar dat we in recordtempo de babytijd achter ons hebben gelaten, bevalt me heel goed. Ik geniet intens van deze fase: heerlijke gesprekken voeren met mijn peuter en mijn dreumes die leert lopen en haar eerste woordjes spreekt. Ze spelen inderdaad steeds vaker samen en ze leren van elkaar. Terwijl ik op een afstandje genietend toekijk.
Ideale leeftijdsverschil
Toch zijn onderzoekers het er over eens dat ik mijn kinderen te snel op elkaar heb gekregen. En bijna 30% van de moeders met mij. Uit onderzoek van het Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention blijkt namelijk het ideale leeftijdsverschil tussen de kinderen namelijk twee jaar en drie maanden te zijn. Dat betekent dat de moeder minstens anderhalf jaar zou moeten wachten voordat ze weer zwanger wordt, na de eerste bevalling.
Risico's
Er kleven namelijk wat risico's aan de kinderen dichter op elkaar krijgen. Niet alleen zijn de wetenschappers van mening dat het lichaam van de moeder minstens 18 maanden de tijd moet krijgen om volledig te herstellen na de bevalling, maar ook is er een grotere kans op vroeggeboortes en - je verwacht het niet - gedragsproblemen als de kinderen te kort op elkaar geboren worden. Een verklaring geven de wetenschappers helaas niet.
Ik vond mijn tweede zwangerschap lichamelijk véél zwaarder dan mijn eerste en ik heb inderdaad wel eens gedacht dat het kwam, doordat mijn kinderen vrij snel na elkaar verwekt zijn. Maar van vroeggeboorte en gedragsproblemen is bij ons gelukkig geen sprake (geweest).
Hoe zit het bij jullie? Wat verschillen jullie kinderen qua leeftijd van elkaar? En bevalt dat leeftijdsverschil?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik ga er vanuit dat het lichaam dit prima zelf kan monitoren en een zwangerschap toestaat zodra het lichaam hier helemaal klaar voor is. Of dit nou een paar maanden of jaren na de geboorte is. Kortgezegd: onzinartikel om ouders bang te maken die kinderen kort op elkaar gekregen hebben.
Maar waarom oude meuk plaatsen? Dit artikel is echt oud.
De artsen zeggen zoiets niet zomaar, maar baseren zich op hun ervaringen en wetenschappelijk onderzoek.
Een mening van een ‘leek’ met alle respect, is juist niet zo zinvol in deze, omdat het slechts een enkele ervaring is waarbij toeval een rol kan spelen. Dus geen kompas om op te varen.
Wat betreft een oud artikel: informatie die al iets ouder is, is niet per definitie verkeerd. Veel informatie blijft relevant (immers, wat onderzocht en duidelijk is, gaat men niet steeds opnieuw onderzoeken en publiceren).
mijn oudste is overleden met 18 weken zwangerschap vroeggeboorte. Dit was in 2010.
2e dochter ging redelijk alleen bloedtoevoer stopte ermee met 34 weken en is met 37 weken gehaald. Was 2014.
Dan mijn andere dochter waar ik met 23 weken vroegtijdige weeen heb gehad. Godzijdank wel blijven zitten. Dit was in 2017.
Nu 2020 zwanger van dochtertje 4, tot nu toe (25 weken) gaat alles heel goed.
Dus denk dat dat gewoon per mens verschilt. Zal vast zo zijn dat het slecht is voor het lichaam, dat geloof ik meteen. Maar het zegt niets naar mijn idee. Ook voor mij voelt elke zwangerschap zwaarder, denk dat dat ook komt omdat je er al een kindje heb rondlopen waardoor stilzitten en rustig aandoen er niet altijd in zit.
Reageer op dit artikel
reacties (5) Stuur een bedankje