Als je kindje (veel) vroeger geboren wordt dan verwacht, staat je wereld op z'n kop. Niet alleen omdat je je zorgen maakt over je uk, die nu niet meer in je buik zit, maar ook omdat je afscheid moet nemen van het plaatje dat je in je hoofd had. Veel ouders van prematuur geboren kindjes krijgen namelijk te maken met verlieservaringen.
Veertig weken zwanger, rondwaggelen met een bolle buik, verrast worden met een babyshower, gebroken vliezen, weeën, persen, een kraamweek... Het zijn allemaal ervaringen die moeders van een prematuur geboren kindje niet of niet helemaal meemaken. En hoe fijn het ook is als uiteindelijk alles goed gaat met het kindje, het zijn dingen die je dus niet hebt ervaren en die moeilijk kunnen zijn. Dat stelt psycholoog Bieke Bollen, postdoctoraal onderzoeker aan de KU Leuven en teamlid van de afdeling neonatologie van het UZ Leuven.
"Ouders krijgen te maken met tal van verlieservaringen als hun kindje prematuur geboren wordt. Denk bijvoorbeeld eens aan het niet ongelimiteerd kunnen knuffelen met je baby, omdat die in een couveuse ligt, of het zelf kunnen vertroetelen en verzorgen van je kindje. Ook krijgen veel moeders te maken met een gebrek aan vertrouwen in hun eigen lichaam. Ze kunnen zich - onterecht - schuldig gaan voelen over de vroeggeboorte," zegt Bollen.
Goedbedoelde reacties
Bollen vertelt ook dat de reacties die ouders van premature kinderen uit hun omgeving krijgen, vaak bijdragen aan het vervelende gevoel. Reacties als "het belangrijkste is dat 'ie het overleeft" en "dokters kunnen tegenwoordig zoveel, het komt echt wel goed!" kunnen - hoe goedbedoeld ook - de gevoelens van angst, verdriet en verlies bij ouders teniet doen.
Belangrijk voor een zo normaal mogelijke situatie is als ouders in het ziekenhuis zoveel mogelijk betrokken worden bij de zorg voor hun kindje. Veel huid-op-huid-contact is belangrijk voor de binding tussen ouder en kind. Ook zou hulp van een gezinsbegeleider belangrijk kunnen zijn bij de overgang tussen ziekenhuis en thuis.
Verwerking
Bollen vertelt dat veel ouders van premature kindjes pas na een paar maanden te maken krijg met een rouwproces en de hectiek, angst en het verdriet rondom de vroeggeboorte gaan verwerken. "Tijdens de ziekenhuisperiode wordt van ouders verwacht dat ze sterk zijn en doorgaan voor hun kindje. Ze functioneren op de automatische piloot. Pas als het gezin thuis is en de stof neerdaalt, is er ruimte voor verwerking. Psychologische hulp op maat zou dan wenselijk zijn. Er zijn ouders van prematuren die dezelfde symptomen hebben als mensen die een ernstig ongeluk hebben meegemaakt."
Een heftig verhaal en het zou mooi zijn als meer mensen hier bekend mee worden.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
 vroeger geboren wordt dan verwacht, staat je wereld op z'n kop. Lees het hele artikel op Babybytes.){kind=link}
Reageer op dit artikel
reacties (0)