Je kent het misschien wel, huilend en schreeuwend wil je kindje niet dat je weggaat. Naar bed, het kinderdagverblijf of de oppas brengen is een hele opgave. Het lijkt soms of je kind loslaten moeilijker vindt dan jijzelf. Hoe ga je met verlatingsangst bij je baby of peuter om?
Verlatingsangst komt bij veel baby’s en peuters voor. Het is een angst om gescheiden te zijn van de ouders of verzorgers. Het verlaten van een vertrouwd persoon brengt een gevoel van angst bij het kindje. Vanaf negen maanden kan een kind verlatingsangst ontwikkelen. Als een kind verlatingsangst heeft, betekent het dat het kind juist een goede connectie met de ouders heeft. Hij wil daarom ook niet van de papa of mama vandaan.
Verschil peuter/baby
Baby’s en peuters kunnen hetzelfde gevoel van verlatingsangst hebben alleen uiten ze dat anders. Baby’tjes kunnen natuurlijk nog niet praten dus communiceren is moeilijker dan met een peuter. Je kan een peuter al wel duidelijk proberen te maken dat je altijd terugkomt. Ook eenzelfde oppas helpt. Hij kan zich hier vertrouwelijk bij voelen en weet wat hij kan verwachten.
Ontwikkeling
Het kan ook een goed teken zijn als je merkt dat je kindje verlatingsangst krijgt. Als een baby doorheeft dat iets weggaat en hiernaar opzoek is, wordt de cognitieve ontwikkeling gestimuleerd. Dit is erg belangrijk bij het denkproces van het kindje.
Gevoel voor ouder
Voor jou als ouder is het helemaal geen fijn gevoel als je kind je heel erg mist of overstuur raakt. Het gevoel dat je je kind in de steek laat, is namelijk heel naar. Gelukkig ben je niet de enige en hebben heel veel ouders dagelijks dit gevoel. Goed om te onthouden dat het in de loop van de tijd minder wordt en dat dit een juist een grote stap in de ontwikkeling van je kleintje is.
Tips
We hebben tips die kunnen helpen bij het omgaan van verlatingsangst met je kleintje:
• Speel kiekeboe: het spelen van het spelletje kiekeboe zorgt ervoor dat je kindje jou even niet ziet en daarna weer wel. Het kind gaat realiseren dat je altijd terugkomt ook al ben je even weg. • Vertrouwde omgeving: blijf even bij het kindje als je hem ergens naartoe brengt. Je peuter kan samen met jou even wennen aan de nieuwe situatie en weet dat het een vertrouwelijke plek is. • Afscheid: zorg dat je altijd afscheid neemt en probeer dat ook altijd op dezelfde manier te doen als een vast ritueel. Als je dit doet, weet je kind waar hij aan toe is. • Blijven praten: heeft je baby’tje moeite om te gaan slapen als jij weg wilt, blijf dan praten en ga ook door als je de kamer uitloopt. Zo hoort je kind jou en weet hij dat je er nog bent. • Serieus nemen: neem de angsten die je peuter aangeeft serieus, want zo voelen ze zich op dat moment. Geef aan dat je doorhebt dat hij angstig is en dat je ook weer terugkomt.
Als het kindje ouder wordt neemt de verlatingsangst meestal af. Bij sommige kindjes gebeurt dit helaas niet en blijft het kindje heel erg angstig. Dan wordt de verlatingsangst ook wel separatieangst genoemd. Ieder kindje werkt weer anders dus probeer samen uit te zoeken wat bij jullie helpt. Kom je er niet uit? Vraag advies aan een deskundige (bij het consultatiebureau)
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)