Na de geboorte van mijn dochter wist ik niet wat me overkwam. Niet alleen liepen de kraamtranen op de derde dag uit mijn ogen, ook de melk stroomde uit mijn lijf. De boel kwam goed op gang, zoveel was duidelijk. Ik dacht dat het minder zou worden als de stuwing afnam. Maar na twee maanden lijkt mijn lijf nog steeds te denken dat mijn kind acht liter melk per dag drinkt.
Een luxe hoor, zo’n productie. Ik besef maar al te goed dat ik blij mag zijn dat het lukt haar zelf te voeden en dat er voldoende melk is, hou me ten goede! Toch komen er een aantal onhandige dingen bij kijken die je vast herkent als je net als ik ook gezegend bent met de productie van een wedstrijdkoe.
Je ziet een baby en je borsten beginnen te lekken. Onder de douche? Lekken. Vooroverbuigen? Lekkage. Je eigen kind piept? Tsunami. Nou ja, you get the point. Altijd en overal lekkage en dat is lang niet altijd even handig!
2. Lekkringen ter grootte van eierkoeken
De toeschietreflex uit punt 1 brengt ons automatisch bij punt 2. Door die enorme melkstroom loop je 24 uur per dag het risico op een doorgelekt shirt. Let je even niet op, heb je opeens enorme natte kringen in je shirt. Niet zo erg als je thuis bent, maar wat als je net op een bruiloft staat en je hebt geen reservejurkje in je tas gestopt? Aarrghh!
3. Geen zoogcompres kan het aan
Huismerkzoogcompressen geven het na één minuut op en aan wasbare zoogcompressen hoef je al helemaal niet te denken. De eerste maand heb ik met doorgeknipte kraamverbanden in mijn bh geslapen en zelfs dat was niet altijd genoeg.
4. Melktornado in het gezichtje van je baby
Leg je je kleine schat rustig aan je borst, lijkt het een minuut later alsof je hem met een Kärcher aan het bewerken bent. Het gaat altijd hetzelfde: met volle kracht komt de melk eruit, het arme schaapje deinst terug en laat los, vijf harde stralen spuiten haar recht in haar gezichtje, alles zit onder. Tegenwoordig wikkel ik haar en mezelf in hydrofielen voor we beginnen aan een voeding.
5. Voeden in het openbaar is lastiger
Door de toestanden bij punt vier durfde ik het de eerste twee maanden niet aan om buiten de deur te voeden. Ik zag mezelf al zitten ergens op een bankje, mijn dochter sputterend in mijn armen terwijl ik als een Supersoaker melk sproei op de schoenen van een voorbijganger. Inmiddels heb ik de situatie zodanig onder controle dat ik het wel aandurf. Dat maakt het gelukkig een stuk makkelijker!
En? Heb jij ook zo'n mega-melkproductie?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Mega toeschietreflex wel en daardoor bij nummer 1 ook mega melkproductie (die gaf het snel op omdat hij makkelijk verslikte en veel lucht mee slikte en wilde dan steeds kleine beetjes drinken, dat stimuleert als een gek natuurlijk). Tweede alleen de toeschietreflex maar daar had ik een weg mee gevonden en had ik bijna nooit erge overproductie.
Maar moest wel lachen om de foto bij dit artikel. Ja 😜
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje