Het eerste hapje, kruipen, voor het eerst doorslapen; er zijn een hoop dingen in het leven van een kind die vol enthousiasme aangemoedigd worden. Toch zijn er ook genoeg ondergewaardeerde mijlpalen, die minstens even fijn zijn. Lees maar mee.
1. Armpjes strekken bij het aankleden.
Ik weet nog goed hoe vervuld van vreugde ik me voelde toen ik merkte dat mijn oogappel plotseling zelf haar mollige armpjes strekte bij het aantrekken van rompers, truitjes en het grootste kwaad: de winterjas. Waar het ‘armpjes door de mouwen steken’ bij een pasgeboren baby nog voelt alsof je een spaghettisliert door een tuinslang probeert te duwen, is het opeens een heel ander verhaal als je kindeke zeven maanden is. Hurray!
Ik weet niet waarom, maar als je een baby een lepel eten geeft, dan lijkt het ‘m een goed idee om het naar binnen gelepelde eten op te eten door het met zijn tong naar buiten te duwen. Ja. Het betreffende eten komt overal terecht, behalve in de maag van de baby. Na een tijdje stug doorzetten en oefenen komt er een dag dat ze van een lepel afhappen zoals normale mensjes dat doen. PRAISE THAT DAY!
3. Dag melktsunami’s!
Er komt een moment dat je opeens beseft dat je kind eigenlijk vrijwel nooit meer melk terug spuugt na het drinken. Waar je jezelf met een pasgeboren baby het beste kunt mummificeren met hydrofielen om schoon te blijven, breekt opeens de dag aan dat je shirt aan het einde van de dag geen krokante schouders heeft. Score!
4. Geen wiebelhoofd meer.
Ach wat was ik blij toen mijn dochter haar hoofdje zelf stevig rechtop kon houden. Ik vond het doodeng om er steeds rekening mee te moeten houden dat dat kwetsbare bolletje overal heen kan zwabberen als je ook maar een kwart van een seconde niet goed oplet.
5. Geen open fontanel meer.
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar het besef dat mijn popje nog een open plek in haar schedel heeft zitten, vind ik een bijzonder naar idee. Het gevoel dat dat plekje nog zacht is als je over het hoofdje van je kind aait freaks me out. Na een jaartje is het hoofdje volledig gesloten en heb je niet meer het idee dat elk stootje fataal kan zijn op zo’n fragiel hoofdje. Dat vond ik wel zo prettig.
Welke onvolprezen mijlpaal heeft jou veel vreugde bezorgd?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Esther, 29, is getrouwd en moeder van twee prachtige dochters. Ze is online redacteur bij een bekend tijdschrift voor kinderen en in haar vrije tijd schrijft ze vaak en graag.
Reageer op dit artikel
reacties (0)