Ik zit boven in mijn bed, schaamteloos te genieten, met naast me in de co-sleeper een klein droppie van vijf dagen oud. Zij snurkt een beetje, haar oogleden trillen af en toe zachtjes en soms maakt ze een klein geluidje. Ik ben helemaal zen als ik naar haar kijk, slurp haar geur, kleur en geluidjes naar binnen, totdat...
Gegil van beneden. Grote broer 1 en grote broer 2 hebben duidelijk ruzie want ze schreeuwen allebei alsof de wereld vergaat. Het duurt. Waar is manlief? Het gekrijs wordt nog iets intenser. Moet ik naar beneden gaan? Ik hoor hoe beneden de wc wordt doorgetrokken, de stappen van mijn man in de gang, de deur naar de woonkamer die met een klap dichtvalt en de bulderende stem: ‘Wat is hier aan de hand?!’ Het schreeuwen verstomt onmiddellijk. Opgelucht zak ik terug in de kussens en kijk weer naar mijn meisje. Maar mijn gedachten zijn beneden.
Tijdens de kraamweek van je eerste, ben je 24/7 met je kleintje bezig. Bij de tweede (of derde of vierde…) is dat heel anders. Dit is waarom een kraamweek bij de tweede zoveel moeilijker is. Maar ook: zoveel leuker!
1. Loslaten, loslaten, loslaten
Wat er beneden gebeurt, bij je andere kind(eren) dat zul je tot op zekere hoogte los moeten laten. Ja, soms klinkt het alsof de tent afgebroken wordt, of je weet zeker dat manlief de lievelingsknuffel van de tweede vergeet, of je bedenkt je opeens dat de oudste al een poos niet geplast heeft… Maar je kunt nu eenmaal niet voedend, bloedend en duizelig ‘even’ naar beneden om in te grijpen. Best lastig, zeker als je gewend bent de touwtjes stevig in handen te houden.
Toen je net bevallen was van de eerste, was je voorzichtig. Langzaam de trap af vanwege je bekken, niet de zwaar tillen vanwege je rug en manlief mocht vanaf dag drie niet meer aan je boobs komen omdat die op ontploffen stonden door de stuwing. Nou, zeg dat maar eens tegen je anderhalf jarige die zich bij elke glimp van je onmiddellijk in je armen stort. AAUW, niet mijn boobs! En als de oudste zich met de vreemdste capriolen van de trap werkt, dan sta je toch in anderhalve tel bij hem om hem even op te vangen (is hij nou opeens zwaarder geworden of komt dat doordat je dat baby’tje gewend bent?)
3. Gaaaaaap
Je beebje dient zich aan voor de voeding (is het al weer drie uur verder?) en jij legt haar met zware oogleden van de slaap aan. Klaar? Snel weer omdraaien voor de volgende voeding al weer aan de beurt is. Maar dan...Zoonlief 1 schreeuwt. Groeipijn. Zoonlief 2 wordt er wakker van. Ook schreeuwen. Met een beetje geluk wordt manlief (die op zolder slaapt, want dan wordt hij in elk geval niet steeds wakker van de baby) wakker en gaat het oplossen. Maar jij ligt sowieso wakker tot het weer rustig is. En als je dan eindelijk weer slaapt…
4. Prikkels!
Toen je nog maar één baby’tje had, zat je tijdens de kraamvisite languit op de bank helemaal sereen te zijn. De visite kwam zacht pratend binnen en verliet na drie kwartier zacht pratend de kamer. Nu begint je oudste kroost te stuiteren zodra de bel gaat en blijft stuiteren tijdens de hele visite. Met een beetje pech hebben je vrienden inmiddels ook drie kinderen mee en zo stuitert het hele huis er op los. En als de visite dan opstaat om te vertrekken (nee mama ik wil nog niet weg, hij heeft een brandweerauto) dan duurt het nog een halfuur extra voor alle jasjes en schoentjes aan zijn. Zodra de visite de deur achter zich dicht slaat, storten jouw kinderen (en manlief) volledig in dankzij alle prikkels.
5. Troep
Lekker he, die kraamverzorgster. Nu blijft het huis tenminste een week netjes. Dacht je dat? Vergeet het maar. Tijdens de kraamweek van de eerste was alles altijd spik en span, maar nu kom je overal de rotzooi van de oudste(n) tegen. Autootjes in je bed, vieze sokken op het aanrecht en een lollie vastgeplakt op de bank. En hoe je lieve kraamverzorgster ook boent, echt netjes wordt het nooit.
Gelukkig is de kraamweek met oudere kinderen ook juist extra XL leuk! Daarover de volgende keer!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik ben Joke en ik ben newborn- en gezinsfotograaf bij Precious People Media. Ik vind het belangrijk dat een fotoshoot bij mij niet alleen hele mooi foto’s oplevert, maar ook een bijzonder fijne ervaring is. Het helpt daarbij enorm dat ik zelf moeder ben van drie kleine kinderen (4,2 en bijna 1).
Reageer op dit artikel
reacties (0)