Zo’n bevalling hè, dat is me toch wat. Echt hoor, ik ben blij dat ik in Nederland woon en ik op de deskundigheid van artsen, gynaecologen en verloskundigen kan vertrouwen. Er zijn namelijk genoeg situaties geweest bij vriendinnen die zich hebben afgevraagd of hun kleine er nog was geweest als ze in ergens in de bush bush hun kind ter wereld hadden moeten brengen. Maar zo’n militair team om je bed heen, dat zorgt ook voor de nodige gênante momenten.
Ook al zijn vaginale onderzoeken en naakte situaties voor artsen doodnormaal, voor mij was het lichtelijk traumatisch. Eén voordeel? Ik ben compleet over m’n schaamte heen sindsdien. Want als je onderstaande hebt meegemaakt, kun je de hele wereld aan zonder te blozen.
Gewroet in la vajayjay Wie had ooit kunnen denken dat er nog eens drie mensen achter elkaar in m’n vajayjay zouden wroeten, en ik er een beetje hulpeloos bij zou blijven liggen, terwijl m’n bloedeigen man stond toe te kijken? Het is gebeurd. En het was très gênant. Dit tot gevolg dat ik ter plekke ook nog allerlei fouten grappen erover ging maken, waardoor het allemaal nog veel erger werd dan het al was.
Een militaire colonne in de bevalkamer Als je voor het eerst in je leven gaat bevallen heb je er eigenlijk geen idee van dat er zoveel mensen in de bevalkamer aanwezig zijn. Denk aan een verloskundige, kraamhulp/zuster, partner, stagiaire en gynaecoloog. Terwijl jij op je oncharmanst daar ligt, zijn er ook nog eens allemaal (wildvreemde) getuigen! Ik voelde me een beetje zoals op de kerstborrel vorig jaar op m’n nieuwe werk: ik kende m’n collega’s net drie weken en was straalbezopen (wáárom?!) waardoor iedereen naar me stond te kijken en om me stond te bekommeren terwijl ze me op m’n aller-, állerslechts zagen.
Poepen En alsof het nog niet erg genoeg is dat er allemaal wildvreemde mensen voortdurend recht in je vajizzle koekeloeren, bestaat de kans ook nog dat je live gaat poepen voor hun neus. Ik was er zó bang voor, en het is ook nog eens gebeurd. En ja, ik weet het, dit gebeurt heel vaak en ze gaan er heel discreet mee om, maar ow ow ow: ik kan die mensen toch nooit meer fatsoenlijk aankijken terwijl ze hebben gezien hoe ik er een bolus uitperste voor hun neus?
Een ruftje Over poep gesproken. Weet je wat ook gênant is? Als je zonder kleding aan, met je benen wijd, terwijl de arts voor je zit en zit te turen daar beneden, een scheetje laat tijdens het persen. It happened. En ik heb er nog nachtmerries van.
Blote jetsers Borstvoeding. Hebben ze in het ziekenhuis eerst alles daar beneden gezien, kunnen ze vervolgens weer lekker gaan staren naar je jetsers terwijl je borstvoeding geeft. Ook de kraamhulp uitgebreid jouw tiet in de mond van je kleine laten leggen is iets waar je je maar bij neer moet leggen en wat op een gegeven moment de normaalste zaak van de wereld wordt.
Hairy Larry Weet je wat nou het grappige is van hoogzwanger zijn? Dat je je eigen vajizzle niet meer kunt zien. En weet je wat nog grappiger is? Dat je je harige vriendin daardoor ook niet meer fatsoenlijk kunt scheren en maar een beetje op gevoel wat zit te pielen met je scheermes down there. En het állergrappigst? Dat je dus vervolgens met allemaal verdwaalde oncharmante krulletjes haar daar beneden ligt tijdens de bevalling.
Eén voordeel: door deze compleet oncharmante ervaring heb ik inmiddels geen schaamte meer. Tegenover niemand.
Vaker artikelen lezen op Babybytes? Like ons dan op Facebook en volg ons op Twitter!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)