Peuters zijn een beetje berucht. Want peuters staan bekend om hun driftbuien, om midden op straat gaan liggen brullen, om hun eigen zin doordrijven en om hun grillige karakter.
Maar nu mijn peuter 2,5 is, mag ik eigenlijk toch wel concluderen dat het peuter-zijn me tot nu toe ontzettend is meegevallen. Sterker nog: ik vind dit misschien wel de leukste fase van mijn zoon tot nu toe. En wel hierom:
Het is GEWELDIG om een gesprek met hem te kunnen voeren. “Heb je lekker geslapen, schatje?” zeg ik elke ochtend tegen hem. Om vervolgens: “Ja, mama. Jij ook lekker geslapen?” te horen. En dan smelt ik!
Baby’s en dreumesen zijn ook super leuk hoor, maar hoe handig is het dat peuters aan kunnen geven wat ze op brood willen. Of welke kleur broek hij aan wil naar schooltje? Je kan dat als vervelend ervaren, maar mijn peuter doet het heel prima als ik hem twee keuzes geef. Lekker makkelijk!
Mijn baby huilt wel eens en dan heb ik geen idee wat er met haar aan de hand is. Als haar broer huilt, dan is het echter duidelijk: hij is gevallen, is moe of is ziek aan het worden.
Met peuters kan je zoveel leuke dingen ondernemen! Ik vind het echt geweldig om met hem koekjes te bakken, naar de dierentuin te gaan (en dat hij dan écht iets ziet en aangeeft het leuk te vinden!), een theatershow te bezoeken of liedjes te zingen <3
Peuters zijn echt al mensjes. Het is zo super bijzonder om te merken dat ze een eigen mening ontwikkelen, dat ze voorkeuren hebben en dat ze bepaalde situaties aan elkaar koppelen. Ik blijf me erover verbazen!
Het is dan ook zo dat peuters echt al dingen onthouden. Meer dan je denkt! Zo ben ik een aantal maanden geleden met mijn ventje naar een Zweedse meubelwinkel geweest om een peuterbed voor hem uit te zoeken, en iedere keer als hij een logo van de desbetreffende winkel ziet, vertelt hij weer dat hij met mama zijn nieuwe bed heeft gekocht, wat we daar hebben gegeten en dat zijn zusje ook mee was. Bijzonder!
Ehm, is het heel erg als ik zeg dat ik het heerlijk vind dat peuters welkom zijn op de peuterspeelzaal? Waar ze leren spelen, andere (sociale) vaardigheden leren en waar ze simpelweg twee ochtenden in de week even heen kunnen, zodat ik rustig koffie kan drinken ;-)
Peuters zijn een druk groter dan baby’s, maar nog steeds heerlijk klein. Dus ze knuffelen nog uitgebreid met hun moeder, doen middagdutjes, zijn gewoon op te tillen als dat nodig is.
Vinden jullie het ook zo leuk, een peuter in huis? Of kunnen jullie niet wachten tot ze vier zijn en deze fase achter zich hebben gelaten?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje