Opvoedcoach Rosanne verbaast zich over ouders die de agenda van hun kinderen volproppen met allerlei activiteiten. Dat kan toch anders, is haar mening. "Kinderen moeten de wereld ontdekken zonder dat te veel voor ze wordt ingepland."
“En, waar zit jij dan op?” hoor ik de moeder naast me op het plein aan mijn zoontje vragen. Het lekkere ventje keek haar vragend aan: “Hij stónd daar gewoon toch?” De moeder draait zich naar mij: “Waar zit hij dan op? We zijn voor Martijn aan het kijken of hij ook niet naar pianoles kan. Hij zit nu op voetbal en zwemles maar eigenlijk vinden we muzikale vorming toch wel erg belangrijk.”
Op het moment dat mijn gezicht begon te beschimmelen, viel haar zoontje en was het gesprek voorbij... maar ehm, ik had mevrouw graag gezegd dat “mijn kind op school zit. En op zwemles. En dat lijkt me méér dan genoeg!” Het is namelijk een kleuter.
Ik verbaas me regelmatig over de drukke schema’s van de kinderen om me heen. Als ik zie wat er van die kids verwacht wordt, zou ik zelf al bijna gaan hyperventileren! Voetbal, hockey, judo, zwemmen, gitaarles, knutselclubjes, paardrijden, noem maar op!
Natuurlijk verschilt het ook per kind hoe het kind hiermee om gaat… maar als ik dan naar mijn eigen spruiten kijk denk ik: HOE DAN?! Het idee van jonge kinderen is toch dat ze veel spelen, ontdekken, rouwdouwen, huttenbouwen, met vriendjes belletje lellen, de meest bizarre dingen verzinnen en uitproberen? Of ben ik nu abuis? In mijn beleving hoor je op de basisschool, maar zeeeeker als je nog kleuter bent de wereld te ontdekken zonder dat er te veel voor je ingepland wordt.
Laat ze uitvinden wat ze echt tof vinden
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind sporten en andere activiteiten voor kinderen leuk. En zwemles is hier in ons waterlandje gewoon handig, maar kijk naar je eigen agenda: als je volwassen bent, word je vaak geleefd door je afspraken, dat wil je toch voor je kind nog niet? School moet, maar verder… laat ze lekker. Laat ze uitzoeken wat ze écht tof vinden om dat te gaan doen… maar beperk. Het allermeeste leert een kind namelijk nog steeds van het in de bosjes spelen, van plassen stampen, zandkastelen bouwen, samen buiten op het plein voetballen met de kinderen uit de buurt, van lekker vingerverven en knutselen, van samen met vriendinnetjes op hun kamer leuke plannen smeden. DAT is volgens mij wat er in een week van een kind hoort te zitten… niet 100 clubjes, sporten, muzieklessen, etc.
Overspannen kinderen
Er is al meer over geschreven door veel knappere koppen dan ik, maar echt, hoe eerder je begint met het volplannen van de week hoe eerder je overspannen kinderen kweekt. Hun hersenen maar ook hun lijfjes zijn hier nog helemaal niet aan toe. “Vrij als een kind”, laat ze dan ook alsjeblieft vrij zijn. Rotzooien, vervelen, rondhangen of lekker buiten rauzen met vriendjes.
En psssst, zeg nou zelf: zou je dat zelf niet stiekem ook willen? Ongestoord je heerlijk overgeven aan iets wat je het liefste doet zonder op de klok te hoeven kijken?
Probeer het eens.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Rosanne van der Laarse is moeder van twee heerlijke druktemakers en dus ervaringsdeskundige op het gebied van 'ouder zijn'. Ze weet hoe ongelofelijk lastig opvoeden kan zijn, zelfs als alles redelijk 'naar behoren' gaat. Ook weet ze door ruim 13 jaar ervaring in de Jeugdzorg dat dat nog maar het begin kan zijn, en dat veel ouders voor veel grotere uitdagingen staan.
In 2014 is ze gestart met haar praktijk De Kinder- en Opvoedcoach; waar ze coaching en training geeft aan kinderen, jongeren en ouders. Haar missie is haar bijdrage te leveren aan meer gelukkige gezinnen in dit land. Dat geluk zit vaak in de kleine dingen.
Reageer op dit artikel
reacties (11) Stuur een bedankje