Ik word wakker van een wederom vroege wekker. Nou ja, het voelt sowieso vroeg nu mijn lijf ontdekt heeft dat het best leuk is om ruim anderhalf uur te woelen in bed. We zullen het er maar op houden dat het een voorbereiding is op de aankomende gebroken nachten…
Langzaam hijs ik mijzelf uit bed en schiet in mijn joggingsbroek, vest en schoenen en smeer mijzelf een boterham. Daarna doe ik brokken in de bak van de hond, zodat we erna haar rondje kunnen lopen. Terug thuis is het tijd om mijn zoon wakker te maken...Meneer wrijft zijn ogen uit en moppert wat maar loopt vervolgens als een duf konijn richting de wc terwijl hij mij nog antwoordt wat hij op zijn brood wil. “Graag twee broodjes met Nutella, mama". Even later zit hij met een beker chocomelk en twee boterhammetjes Nutella aan tafel naar Pokémon te kijken. In de tussentijd maak ik zijn schooltas klaar en spring zelf even lekker onder de douche na mijn kopje thee.
8:15...tijd om te wandelen. We sluiten de deur achter ons en vijf minuutjes later zit meneer in de klas.
Met de planning van vandaag besluit ik maar direct door te lopen naar de apotheek voor mijn medicatie en daarna boodschappen te doen. De wens van zoon voor het eten was hamburgers...dikke prima, aangezien we pas eind van de middag het ziekenhuisriedeltje hebben staan. Mijn moeder heeft ondertussen gebeld dat ze helaas niet mee kan dus ik pin wat extra geld voor de taxi en reserveer er een voor de middag.
Bepakt met boodschappen en medicatie kom ik thuis om vervolgens maar met muziek op aan het huishouden te starten. Via Whatsapp verneem ik dat de buurvrouw inmiddels enigszins ontwaakt is en besluit even langs te gaan om samen de dag door te nemen onder het genot van een bakkie koffie. Heerlijk die momenten. Zeker omdat daar mijn lieve kleine buurjongetje altijd lekker doorheen draalt. Rond twaalf uur besluit ik terug te wandelen om het huishouden af te maken, de wasmachine is vast wel klaar.
Naar het ziekenhuis
Om klokslag half twee sta ik bij de gymzaal om mijn zoon weer op te halen. We wandelen richting huis om weer te wachten tot de volledige opstopping bij de lift weg is. Om kwart voor drie staan we beneden om met een licht vertraagde taxi richting het ziekenhuis te vertrekken. Daar aangekomen is het tijd voor de groei-echo.
Eerst het hoofdje…helemaal mooi. Daarna eerste keer plakje buik (meet ze altijd twee á drie keer) en het beentje...dan volgt er toch een enigszins zorgelijk blik omdat madame van haar mooie pluslijn richting de gemiddelde lijn is gedoken. Flinke afname dus. Gezien we de laatste zijn, neemt de echoscopiste de tijd om de druk in hoofd en navelstreng goed te meten. Hier lijkt het alsof de navelstreng een ietwat verhoogde waarde aangeeft. Uiteindelijk is de conclusie dat het op zich nog netjes binnen de lijntjes ligt, maar gezien de flinke afname in groei mogen we over twee weken weer terug (sowieso met dit termijn dus daar hadden we rekening mee gehouden).
Gynaecoloog
Na lang wachten, mogen we eindelijk naar binnen bij mijn gynaecologe. Het gaat meteen over de keer dat ik even naar het ziekenhuis ben geweest vanwege een mogelijke blaasontsteking en het medicijn Furabid kreeg. De kweek blijkt streptokokken te bevatten. GBS (Groep B Streptococcus red.) positief it is. Volgende ‘domper’ van de dag: ik zal hoe dan ook bevallen met een antibiotica -infuus. Dan hebben we het over op de groei-echo...er gaat vanaf nu heel erg goed gewaakt worden. Er wordt van alles doorgesproken en besproken dat ik zo vanwege alles nog even verplicht aan de CTG moet om te zien of de kleine het nog naar haar zin heeft.
Inleiden?
Ik vraag haar voorzichtig of dit redenen zijn om in te gaan leiden. En eigenlijk geeft ze binnen nog geen seconde aan dat ik van haar toestemming heb om vanaf week 38 als alles goed gaat, ingeleid te mogen worden. Mocht er eerder worden gezien dat ze het niet meer leuk heeft binnen dan wordt ze nóg eerder gehaald. Met alle informatie op zak gaan we nog even richting de derde verdieping voor een rondje CTG...en erna richting huis… Het verwerken van alle informatie kan beginnen.
Lieve dames met ervaring en advies, jullie zijn uiteraard welkom om mij een privé-berichtje te sturen, want eerlijk is eerlijk nu begin ik wel een beetje nerveus te worden…
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ook al is het haar derde kindje, het blijft spannend of de zwangerschap goed verloopt, zeker als je medicatie moet nemen waardoor er een risico bestaat dat je kleine een groeiachterstand kan krijgen. Moeder 'nummer-drie-op-komst' neemt je mee in de laatste helft van haar zwangerschap.
Reageer op dit artikel
reacties (0)