De verjaardag van je kind is zijn of haar absolute hoogtepunt van het jaar. Slingers, ballonnen, cadeautjes, taart, vriendjes en spelletjes. Meestal liggen ze er dagen van tevoren al wakker van, zoveel zin hebben kinderen in hun verjaardag. Maar wat als niemand op komt dagen op het feestje?
Het overkwam Mahlon, de negenjarige zoon van blogger Kirsten Layne. Ze omschrijft haar zoon als slim, gevoelig en zorgzaam. “Hij is zo’n kind dat zijn lievelingsspeelgoed nog aan een ander kind weggeeft”, schrijft ze. Desondanks kwam er niemand op zijn verjaardagsfeestje. Geen vriendjes van school en niemand van zijn taekwondo-les.
Voorbereiding
Zoals elk ander kind had ook Mahlon verschrikkelijk veel zin in zijn verjaardag. Hij had ruim van tevoren uitnodigingen verstuurd naar zijn vriendjes van school en zijn taekwondo-les. Hij telde de dagen, uren en minuten weg tot zijn feestje zou beginnen. We hebben samen de ballonnen opgeblazen, zijn kamer opgeruimd, hij had een speciale outfit uitgezocht, de tafel gedekt en goodiebags voor zijn vriendjes gemaakt. “Mam, dit is de leukste dag van mijn leven!” zei hij ook nog, voordat het feest los zou barsten. Trotse moeder Kirsten zorgde er nog voor dat er genoeg foto’s gemaakt werden van de voorbereidingen op het feestje.
“We hadden in de uitnodiging nog gevraagd of ouders wilden het wilden laten weten, als hun kind er niet bij zou kunnen zijn”, schrijft Kirsten. “Niemand had iets laten weten, maar toen het feestje begon en er niemand was, begon ik me toch zorgen te maken.” Mahlon was ervan overtuigd dat op z’n minst vijf van zijn vriendjes hadden toegezegd te komen.
Niet populair...
Terwijl er spelletjes gespeeld zouden moeten worden en de verjaardagshapjes er doorheen zouden moeten vliegen, was Mahlon druk bezig met uit het raam staren of er al iemand kwam. Er kwamen echter alleen wat familieleden, geen enkel vriendje kwam langs. “Ik geloof dat ik niet populair ben, pap…” had Mahlon nog tegen zijn vader gezegd aan het einde van de dag.
Kirsten vervolgt haar blog: “Er zijn geen woorden voor het verdriet dat ik voelde om mijn eenzame, jarige zoon alleen aan zijn versierde en mooi gedekte tafel te zitten. Het feit dat er toch nog wat familieleden waren die wel pizza en taart hebben gegeten, heeft de pijn voor Mahlon nog enigszins kunnen verzachten. Toch was het onbeschrijfelijk hartverscheurend dat helemaal niemand van de mensen die hij zelf uit heeft genodigd is op komen dagen.”
Laat weten of je komt of niet!
“Ik ben te verdrietig om echt boos te zijn, maar ik vind wel dat de ouders van de uitgenodigde kinderen iets hadden moeten laten weten. Het had een heleboel teleurstelling kunnen voorkomen, als we hadden geweten dat niemand tijd had voor het feestje.”
Gelukkig is er ook iets goeds voortgekomen uit Mahlons verdrietige verhaal. Dankzij de blogpost van zijn moeder is hij overspoeld met kaartjes, berichtjes en cadeaus van lezers. Bovendien hebben moeder en zoon een immense hoeveelheid soortgelijke verhalen te horen gekregen. Dit heeft Mahlon het gevoel gegeven dat hij niet de enige is bij wie niemand op zijn feestje is gekomen.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Paar jaar geleden werd mijn zoontje ook bij een klasgenoot thuis uitgenodigd., waar ook de ouders welkom waren. Toen wij aankwamen waren wij de enigen en dat bleef ook zo. De moeder zei dat de jaar ervoor helemaal niemand was geweest en ze dat jaar eigenlijk hetzelfde verwachtte. Ik vond het wel sneu voor de jarige maar aan de andere kant snapte ik het wel. Die moeder was een hoarder en je moest de hele woning door zijlimgs lopen om bij de tuin te komen waar de moeder snel 2 stoelen schoon probeerde te vegen. Het huis stond van grond tot plafond vol met troep en de tuin ook. Voordat de taart werd aangesneden was hij al minstens 3 keer door de katten gelikt. De jaar erna heb ik een smoes verzonnen om af te zeggen en weer de jaar erop wou ze het in de ballenbak doen maar ik zei haar al day als de jaar ervoor weer niemand was ze het beter niet kon doen. Ze heeft toen de kinderen van de buren enzo meegenomen die ook zeker 5-6 jaar jonger dan haar kind waren om maar iemand te hebben. Ik vind het echt sneu dat de kinderen de dupe worden van de ouders, want ook rook de moeder echt niet zo fris. Ze heeft ons nog een keer uitgenodigd toen mijn zoon al op een andere school zat en zei dat ik ook m'n 2 andere kinderen mee moest nemen. Toen nog een laatste keer gegaan en gezegd dat m'n zoontje eigenlijk niks meer vind aan verjaardagsfeestjes en dat hij zichzelf er te oud voor vind. Daarna lekker rustig.
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje