Met ruim 35 weken op de teller, loopt ook mijn tweede zwangerschap langzaam maar zeker ten einde. Ik heb - net als de eerste ronde - gelukkig weinig te klagen gehad. Ondanks dat onze kleine dame momenteel mijn ribben beurs drukt en me soms met haar voetjes letterlijk de adem beneemt, geniet ik heel erg van het zwanger zijn. Over een aantal weken is ze bij ons en zal ik naar alle waarschijnlijkheid nooit meer zwanger zijn. De volgende punten zal ik in ieder geval heel erg gaan missen.
Schopjes Op nummer één staat absoluut voor mij het gevoel van beweging in mijn buik. Ik voelde mijn dochter al vrij vroeg trappelen en dat gevoel is niet meer gestopt. Ze is heerlijk actief en ik geniet er ieder moment van. Ook als ik wil slapen en zij wil kickboksen, ook als ze me een trap tegen mijn blaas geeft en ook als het lijkt alsof er in mijn buik een heuse tsunami plaatsvindt. Ik weet nog dat ik dit superbijzondere, intieme gevoel heel erg heb gemist toen mijn zoon geboren was. Het is namelijk een gevoel wat je nooit meer écht voor je kan halen, als het er niet meer is. Zo jammer!
Buik niet inhouden Een ander punt, wat ik na mijn eerste bevalling ontdekte: het is verdomde fijn om een dikke babybuik te hebben. Niet alleen staat al mijn kleding momenteel mooi - althans, dat vind ik - ik hoef ook absoluut geen moeite te doen mijn buik in te houden. Pas bevallen heb je last van een flubberbuik die je zelfs onder een oversized trui nog ziet en maanden later, als je buik wel weer enigszins strak is, merk je nog hoe ingewikkeld het ook alweer is om je buik in sommige outfits in te houden. Niets fijner dan die heerlijk volle babybuik, die je ten volste mag showen.
Rust Ik geniet ook nog bewust van de relatieve rust die we nu ervaren. Hoewel de zwangerschap zwaarder wordt - helemaal in combinatie met mijn rondrennende dreumes - weet ik dat het niets is in vergelijking met hoe pittig de eerste weken met een nieuwbakken baby zijn. Natuurlijk kijk ik er heel erg naar uit om haar straks urenlang op mijn borst te leggen, maar ik weet ook dat het nu nog wel heerlijk rustig is. Nog even bewust genieten dus, van de relatieve stilte in huis. Straks mogen we ons weer opmaken voor ronde twee!
Interesse Wat ik dus ook leuk vind aan zwanger zijn, is de oprechte interesse die mensen hebben. Steek je bolle pens naar voren en je hebt een gespreksonderwerp te pakken. “Hoe ver ben je?”, “Voel je je goed?” en “Wordt ‘t een jongen of een meisje?” zijn enkele vragen die je dagelijks krijgt. Je kunt het op een gegeven moment irritant vinden, ik vind het vooral leuk om over te praten, als anderen interesse tonen. En dat doen ze dus veelvuldig.
Hulp Als je zwanger bent, is niemand te beroerd je een handje te helpen. Van mijn schoonouders mag ik al maanden geen huishoudelijke klusjes meer doen als zij in de buurt zijn en ook mijn eigen ouders staan nog net niet wekelijks op de stoep om klusjes uit te voeren en ons huis helemaal babyklaar te maken. Mensen staan voor je op in een volle bus, mensen werpen je lieve complimentjes toe en mensen zijn meelevend en vriendelijk. Alsof de wereld één grote Disney-film is met jou en je pens in de hoofdrol.
Kind alleen voor jezelf Ik heb er echt even aan moeten wennen dat mijn zoon opeens niet meer veilig in mijn buik zat, maar in zijn schattige pakje gehuld in een wiegje lag. Iedereen wilde hem aaien, bewonderen en knuffelen en hoe leuk ik al die lieve aandacht ook vond, ik vond het ergens ook wel erg wennen om mijn uk niet meer alleen voor mezelf te hebben. Op dit moment heb ik mijn dochter nog lekker wel voor mezelf. Ik kan haar babybilletjes - die mijn ribben omhoog duwen - schaamteloos aaien en aan haar voetjes kriebelen, als ze weer eens uitsteken in mijn zij. Nog even zijn zij en ik één en daar geniet ik nog maar van zolang het duurt.
Vol verwachting klopt ons hart Zwanger zijn is zo’n bijzondere periode die relatief kort duurt. Eén van de dingen die het voor mij zo leuk maakt, is de verwachting die je hebt. Ook met een 3D-echofoto op posterformaat boven het dressoir, weet je nog niet écht hoe je kindje eruitziet. Je bent bezig met het kinderkamertje, vraagt je af hoe die schattige outfitjes zullen staan, hoe het stemmetje van je toekomstige uk zal klinken, je mag een naam verzinnen, een geboortekaartje ontwerpen en noem het maar op. Ik vind dat allemaal zo leuk om te doen!
Misschien ben ik niet helemaal in orde, maar ik ben dus zo’n moeder die helemaal niet wil dat haar kind te vroeg komt. Laat mijn dochter voorlopig nog maar heerlijk zwemmen in mijn buik, dan neem ik die golven brandend maagzuur wel voor lief.
Wat mis jij aan het zwanger zijn?
Vaker artikelen lezen op Babybytes? Like ons dan op Facebook en volg ons op Twitter!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje