Natuurlijk keek ik er bij mijn eerste zwangerschap heel erg naar uit om mijn kleintje te ontmoeten. Maar ik genoot ook intens veel van het zwanger zijn en wilde ergens dat het nooit meer voorbij zou gaan. Toen ik eenmaal - pas bevallen - door de verloskundige onder de douche gezet werd, ging ik toch ook de voordelen van mijn nieuwe, niet-zwangere leven inzien.
1. Zo was het héél bijzonder om opeens weer naar beneden te kunnen kijken, zonder dat mijn buik het zicht blokkeerde. Ik kon mijn tenen weer zien, mijn schoenen weer aantrekken zonder een hernia op te lopen en paste mijn oude kleding - hetzij met zacht buikje - weer prima.
2. Opeens mocht ik alles weer eten en drinken! In verband met de borstvoeding moest ik natuurlijk oppassen met alcohol, maar een glas Prosecco om te proosten kon met wat timing weer! Daarnaast kon ik weer naar hartelust losgaan met sushi, filet american en carpaccio! Hoera!
3. Als je de kraamweek zonder kleerscheuren door bent gekomen, ben je voor de medische wereld geen interessant voorkomen meer. Je hoeft niet meer wekelijks je bloeddruk te laten meten, er knijpen geen vreemde vrouwen (lacatatiekundigen) meer in je borsten en je mag je onderbroek gewoon weer aanhouden.
4. Het is geen dagtaak meer om naar de supermarkt te gaan. In hoogzwangere toestand moest ik voor-, tijdens- en na een bezoekje aan de buurtsuper een toilet opzoeken. Bovendien waggelde ik met mijn bolle buik en gammele heupen, waardoor lekker doorlopen er niet bij zat. Toen ik eenmaal bevallen was, ging dit alles een stuk makkelijker!
5. Je wordt niet meer nagestaard! Ook dit vond ik een ware openbaring. Hoe vaak ik niet vragen van wildvreemden op straat over mijn bolle buik heb moeten beantwoorden… “Hoe ver ben je?” “Is het een jongen of meisje?” “Wanneer wordt ‘ie geboren?” Als je eenmaal van die skippybal af bent, ben je direct geen wandelende kermisattractie meer.
6. Je kan weer slapen op je buik! Dit had ik vanaf halverwege mijn zwangerschappen zó gemist! Het was dan ook heerlijk om, toen de stuwing in mijn borsten eenmaal weggetrokken was, weer op mijn buik te kunnen liggen. Vergeten we voor de strekking van dit artikel even dat baby’s ‘s nachts doorgaans slecht slapen…
7. Ik heb tijdens mijn zwangerschappen vaak en lang gepiekerd. Ging alles wel goed daarbinnen? Hoe zou het zijn als mijn kleintje straks op de wereld is? Zou de bevalling weer goed gaan? Als de baby er eenmaal is, heb je die bevalling in ieder geval achter de rug. En hoewel je dan natuurlijk ook zorgen kunt hebben (“eet/drinkt ie wel goed?” om er eens één te noemen), je kan je kind in ieder geval zíen om jezelf gerust te stellen.
Het is meer dan magisch om zwanger te zijn, je kindje in je buik te voelen groeien en een steeds groter wordend buikje met je mee te mogen slepen. Het is maar goed dat Moeder Natuur bedacht heeft dat een zwangerschap 'maar' negen maanden duurt... ;-)
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje