Als je hoogzwanger bent, lijkt het soms wel eens of je net zoveel aandacht trekt als een optocht met muziek, zwaaiende prinsessen en dansers in een bekend attractiepark in Parijs. Je kunt niet meer naar de supermarkt schuifelen, zonder onderweg door minstens acht vreemden aangehouden te worden met willekeurige vragen of opmerkingen.
Lief dat mensen geïnteresseerd zijn in je leven als hoogzwangere, maar daar ben je op een gegeven moment - onder invloed van hormonen, slaapgebrek en omdat je het vaak hoort - gewoon klaar mee. Dus lieve volslagen vreemden, of oprecht geïnteresseerde bekenden: zullen we onderstaande opmerkingen weer even inslikken? DANK!
"HAHA, weet je zeker dat het er geen twee zijn?" of juist "Oh, er is bijna nog niks te zien!" zijn beiden vervelende opmerkingen. In de eerste instantie suggereer je dat de zwangere zich veel te veel heeft laten gaan, in het tweede voorbeeld maakt ze zich misschien zorgen dat de baby niet goed groeit. Opmerkingen die wél leuk zijn om te horen: "Wauw, wat zie je er mooi uit!", "Wat een schitterende buik heb je!", "Je straalt!!"
To do list
"Heb je .... al gedaan?" Als zwangere weet je dat je een aantal dingen te doen en te regelen hebt, voordat de baby er is. Je weet dit beter dan wie dan ook en vooral ook over je eigen situatie. Niets irritanter dan wanneer je omgeving zich met jouw to do list gaat bemoeien. Ja, de babykamer is vast klaar. En ja, de babywasjes liggen vast en zeker al gewassen en gestreken in de commode te wachten. Ga daar voor het gemak maar lekker van uit. Wil je je hulp aanbieden? Doe dát dan.
Genieten
Je bedoelt het vast goed, als je "geniet er nog maar even van!" of "geniet van je rust!" naar een zwangere roept. Maar de meeste hoogzwangere vrouwen zijn helemaal niet meer aan het genieten. Die lopen van toilet naar toilet, slapen slecht, hebben pijn in hun ribben, bekken en rug (of allemaal), en kunnen niet wáchten tot ze hun kindje ontmoeten! Dus hoe goed bedoeld ook: laat die opmerking maar zitten.
Horrorverhalen
Heb je zelf een bevalling meegemaakt? Vertel daar dan alleen over als je
1. Niet bent uitgescheurd tot aan je kin 2. De weeën heel 'zen' hebt ervaren 3. Terugkijkt op je eigen bevalling met het gevoel dat je niet begrijpt waarom vrouwen het pijnlijk kunnen vinden
Zo niet? Zeg dan gewoon maar niks. Voorál niet als de hoogzwangere in kwestie zelf zegt positief tegen de naderende bevalling aan te kijken en verwacht dat het niet zo extreem veel pijn zal doen. Laat haar lekker in die waan, misschien valt het inderdaad wel mee.
Je leven is voorbij
Twee dagen voor de bevalling van mijn eerste, waren mijn man en ik aan het lunchen in een café om de hoek, waar ik opeens werd aangesproken door een volslagen vreemde vrouw. "Is dit je eerste kindje?" vroeg ze. Ik knikte trots en wreef sereen over mijn enorme buik. "Nou, wacht dan maar, het wordt een HEL! Je leven zal nooit meer hetzelfde zijn en je zal altijd voor iemand klaar moeten staan. De nachten, het gejank, poep en kots. Ik moet er niet aan dénken!" zei ze grappend. Ik was verbaasd. Wat wilde deze vrouw? Had ze überhaupt zelf kinderen? Sprak ze uit ervaring? En zo ja, hoezo begrijp je dan niet dat dit ehh... niet bepaald opbeurende woorden waren? Overigens: ik heb het absoluut niet als hel ervaren, integendeel. Maar ik hoop wel dat iedereen die de behoefte heeft dit soort dingen tegen een hoogzwangere te zeggen, voor altijd de smaak van een vies vaatdoekje in haar mond heeft.
Wat kon jij echt niet meer hóren, toen je hoogzwanger was?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)