‘Ik ben twee en ik zeg nee’ of ‘Ik ben drie en ik wil nie…’. Peuters kunnen soms behoorlijk dwars zijn. Ze werken voor geen meter mee en als jij A zegt, zeggen zij Z en andersom. Opvoedcoach Annelies heeft tips om strijd met je peuter te voorkomen.
Af en toe word je er moedeloos van, want kom op… Hoe erg is het nou dat je een roze beker hebt gekregen, in plaats van een gele? In dit blog laat ik je zien hoe je het dwarse gedrag van je kind kan ombuigen. Zodat je voorkomt dat je constant strijd hebt met je kind.
Peuterpuberteit
Daarom wil ik je het verhaal van Yvonne vertellen. Ze is moeder van twee kinderen, van 6 en 3 jaar. Met haar 3-jarige had ze strijd over van alles. De peuterpuberteit in optima forma. Hij zette zijn hakken in het zand en maakte overal een probleem van.
Yvonne: “Laatst was hij lekker tv aan het kijken, vlak voordat we zijn zusje van school moesten halen. Ik had hem verteld dat hij nog één aflevering mocht kijken en daarna moest de tv uit. Maar ja, je kunt wel raden hoe dat ging.
Toen ik na die ene aflevering vroeg of hij de tv wilde uitzetten, ging 'ie compleet uit z'n dak. Boos en helemaal geen zin om die tv uit te zetten. Ik bleef het een paar keer vragen en toen heb ik maar gezegd dat ik het zelf wel zou doen. Dat liep uit op een enorme driftbui, waarbij hij die afstandsbediening met hand en tand verdedigde. Uiteindelijk moest ik tot drie tellen en toen heb ik de afstandsbediening gewoon maar afgepakt om de tv uit te zetten.
Soms voel ik me echt zo'n sukkel als moeder, omdat ik sta te knokken met een peuter om een afstandsbediening. Soms heb ik zelfs geen zin meer om die tv aan te zetten, puur omdat ik geen zin heb in dat gedoe als 'ie weer uit moet... Maar ja, dat kan toch ook niet de bedoeling zijn, toch?”
Waar gaat het mis?
Als kinderen niet luisteren, dan zijn we als ouders geneigd om de strijd aan te gaan. En dan sta je als volwassene opeens te bekvechten met een kind van 3. Eén van mijn motto’s is: ‘Opvoeden wordt pas een probleem als jij je óók als een kind gaat gedragen.’
Kijk: het gedrag van je kind is niet fijn. Hoe handig zou het zijn als hij gewoon in één keer doet wat je vraagt en geen weerwoord geeft. Maar heel eerlijk? Dat is niet realistisch. Lastig gedrag hoort nu eenmaal bij de ontwikkeling van kinderen. Dat zal dus altijd blijven bestaan. Kinderen zoeken graag de grens op en kijken hoever ze kunnen gaan. Daarom gaat opvoeden ook eigenlijk helemaal niet over het gedrag van je kind. Maar het gaat om jouw reactie op dat gedrag. Door jouw reactie bepaal je of een lastige situatie met je kind escaleert en uitmondt in een strijd óf dat de situatie onder controle blijft.
Door te eisen dat je kind NU doet wat jij zegt, bereik je 9 van de 10 keer niet wat je wil. Je kind gooit zijn kont tegen de krib, wordt dwars en er volgt een woede-uitbarsting. En dan lukt het dus alleen nog maar om echt boos te worden, voordat er gebeurt wat jij wilt dat er gebeurt. Je bent in een machtsstrijd terechtgekomen en de enige manier om te ‘winnen’, is door je machtspositie te gebruiken.
Hoe kun je strijd voorkomen?
Het belangrijkste is om die strijd met je kind NIET aan te gaan.
Ik gaf Yvonne het advies om het de volgende keer op deze manier aan te pakken: in plaats van te eisen dat je kind die televisie onmiddellijk uit moet zetten, zeg eens: “‘Balen hè, dat we nu je zusje van school moeten halen. Jij had vast nog wel een filmpje willen kijken. Wat ga je eerst doen, de tv uitzetten of je schoenen aandoen?” Of je kunt zeggen: “Jammer dat de televisie uit moet, hè? Dat snap ik. Maar ja, we moeten er echt vandoor. Ga je de tv zelf uitzetten, of zal ik het voor je doen?”
Ik zal eerlijk met je zijn. Het eerste wat Yvonne dacht was: “Ja, daag, ik ga niet zo moeilijk doen hoor. Ik vind dat hij gewoon moet luisteren als ik dat vraag.”
En dat begrijp ik. Het zou ook veel sneller en makkelijker zijn als je kind inderdaad direct doet wat je vraagt. Maar we weten allemaal dat de realiteit gewoon anders is.
Dus dan heb je twee keuzes:
Of je kiest ervoor om de strijd aan te gaan en te eisen dat je kind nu direct doet wat jij van hem vraagt.
Óf je kiest ervoor om je te verplaatsen in hoe je kind de dingen ervaart. En dan zal je merken dat je kind veel eerder bereid is om mee te werken.
Want geloof mij: op het moment dat je NAAST je kind gaat staan als je iets van je kind vraagt, bereik je zoveel meer dan wanneer je BOVEN hem gaat staan en je iets van hem eist.
En het leuke is: Yvonne appte me twee weken later en gaf aan dat het werkte! In plaats van die continue strijd om hetzelfde, lukte het nu 9 van de 10 keer om ervoor te zorgen dat de televisie uitging, zónder driftbuien.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Mijn naam is Annelies Bobeldijk van WOW! Opvoedcoaching en ik leer ouders van jonge kinderen hoe ze Realistisch kunnen Opvoeden.
Want je kunt liefdevol opvoeden, zónder te pamperen. En je kunt duidelijk zijn, zónder autoritair te zijn.
Misschien heb je mijn naam wel eens voorbij zien komen in de krant, want ik word regelmatig geïnterviewd door diverse landelijke media, zoals bijvoorbeeld NU.nl, het RTL Nieuws en dagblad Trouw. Inmiddels heb ik al meer dan 10.000 ouders geholpen met mijn methode Realistisch Opvoeden.
Naast opvoedcoach ben ik zelf moeder van 4 jongens (11, 9, 6 en 3) en ik weet dus als geen ander dat de theorie iets heel anders is dan de praktijk.
Volg mij op Instagram (@wow_opvoedcoaching), want daar deel ik iedere dag tips om het opvoeden leuker en makkelijker te maken of neem een kijkje op mijn website www.wowopvoedcoaching.nl
Reageer op dit artikel
reacties (0)